مشکل با پدرشوهر بر سر اخلاق عجیب و قول ها و مهریه

[دختر بهار]

دختر بهار عزيز خوش به حالت كه تو شهري هستي كه نصف واحد (حداقل 150 متري ) پدر شوهرت ميشه 100 ميليون !!!! توي شهر ما با 100 تومن نصف واحد60/70 متري هم نميدن . واسه همين ماها (توي تمام دوستهام ) اگه يه واحد 70 متري بخريم كلي راضي هستيم . كلي .
ميبيني ؟ رضايت از زندگي همينقدر نسبيه .
واسه همين وقتي با كلي قرض و وام خونه ميخريم به معناي واقعي لذت ميبريم . يادمون ميره كه شايد نتونيم توي اين خونه 5 تا قدم پشت سر هم راه بريم و پامون به چيزي نخوره . حالا كه لطف خدا شامل حالت شده از زندگيت بيشتر ازين حرفها لذت ببر . تازه وقتي يه شهري انقدر ارزونه ، مطمئنا اجاره هم به همون نسبت قيمت پايين تري داره ديگه . من اگه جاي شما بودم از زندگيم لذت ميبردم و سر فرصت پولهامو جمع ميكردم و خودم يه خونه 200 متري ميخريدم . از كمبود جا هم حرص نميخوردم . (مايه داريه ديگه )

کجاش ارزونه؟ اولا که اون خونه که نصفش تو مهریه ی منه همش 100 متره. ثانیا یه جای متوسط رو به پایینه. تو همچین جایی 200 تومن برا یه خونه 100 متری کمه؟ میدونی خونه ای که الان توش نشستیم چقدر داریم اجاره میدیم؟ 350 تومن ماهیانه میدیم و 10 تومن هم پیش دادیم. پس همچینم خوش به حالم نیست!

دوست عزیزم:
از این قولو وعده ها خیلی زیاد میدن ولی وضعیت شما خیلیییییییی خوبه. اگه جای من بودی که پدر شوهرت قبل از ازدواج میگفت نصف اموالم مال پسرمه و بعدش میفهمیدی چیزی که به پسرش نمیده هیچ تازه تیغم میزنه و بدتر از اون موقع ازدواج بقیه بچه هاشم تو مراسم خواستگاری همشون گفته هر چی داره مال اوناست و الان همشون حمله ور شدن دارو ندارشو بگیرنو به شوهرتو هیچی جز مسائل مالی پدرشوهرت ندن چیکار میکردی؟؟؟ تازه شوهرت هم میدونه ولی شوهر من اصلا اصلا نمی دونه چه خبره........ بهتره خدا رو شکر کنی که به خاطر مهریه پای پدر شوهرت گیره و چه بخواد و چه نخواد میتونی مجبورش کنی حقتو بده......... ولی من فقط این برام مونده که پدر شوهرم منو احمق فرض کردو سرمو کلاه گذاشت و حالا باید چیکار کنم که دارو ندارشو به بچه هاش نبخشه و خودش و مسائل مالیش بیفتن گردن ما؟؟؟؟؟؟؟؟ اصلا حرص نخور چون مشکل شما راه حل داره و اونم اینه که اگه سفت بگیری انجامش میده اگرم نگیری یکی یکی از همین حالا شروع میشه به ضایع شدن حقت تا..............

میفهمم عزیزم که شرایط شما هم سخته. اما من همچینم به خاطر مهریه ام نمی تونم این آدم که تنفر ازش تو همه وجودم ریشه زده رو به ساخت خونه متقاعد کنم. چون اصلا اخلاق آدمیزاد نداره که بخواد به یه صراطی مستقیم باشه. همین سر شبی مادرشوهرم اینجا بود و کلی از ظلم ها و دیکتاتور بودنش دردودل میکرد. من و همسرم همه ی راه ها رو رفتیم. هیچ راهی جز اینکه قانون ازش بگیره نیست. ولی من دلم رضا نمیده همسرم بخاطر مسایل مالی از باباش شکایت کنه. از طرفی وقتی به این فکر میکنم که چقدر تو دلش خوشحاله که داره ما رو اذیت میکنه قلبم آروم نداره. این آقا از اینکه ما ماشین خریدیم چنان ناراحته که خداخدا میکنه یه مشکلی برامون پیش بیاد و ماشین رو بفروشیم. باورتون میشه؟

خیلی پریشون و سردرگمم. اصلا نمیدونم چیکار کنم. ..

[Negin A]

سلام دختر بهار

من از شما یک سوال دارم مگه همه زنها هرچی تو مهریه شان هست رو میرن برای دریافتش قانونی اقدام میکنن؟

اصلا به اینکه پدر شوهرت چه قولی داده فکر نکن اگر همسرت خواست و خودش صلاح دونست به هر زبانی که خودش صلاح میدونه یادآوری کنه. به نظر من این قضیه رو به همسرت واگذار کن.اگر هم همسرت صلاح نمیدونه اصلا عنوان نکنید.

به زور که نمیشه.

اگر پدر شوهرت این قول رو به شما نمیداد شما با همسرت ازدواج نمیکردی؟

اگر به گذشته برگردی و پدر همسرت بگه من کمکی نمیکنم شما همسرت رو انتخاب نمیکنی؟

به نظر من فعلا فکر کن که چنین قولی داده نشده و برای زندگیت برنامه ریزی کن اگر پولی تونستید جور کنید که اجاره ندید بعدش میتونید پس انداز داشته باشید و مستقلا صاحب خونه بشید.

کاری نکن ریشه یک دشمنی رو ایجاد کنی.

پدر شوهرت هر چقدر هم شخصیت بدی داشته باشه شوهرت از اینکه بهش بی احترامی بشه ا کسی بخواد قانون رو به رخش بکشه عصبانی میشه. در درجه اول به حفظ خوشبختی توی زندگیت فکر کن

[دختر بهار]

ممنونم نگین جان. راستش رو بخوای من خودم از قبل تعیین مهریه همسرم رو دوست داشتم. ما سال ها عاشق هم بودیم و با بدختی به هم رسیدیم. الانم که ماه ها از ازدواجمون میگذره برا هم می میریم. اما بابام راضی نبود. من خواستگارایی داشتم که هزار پله از شرایط مادی اون زمان و الان همسرم بالاتر بودند. برا همین بابام شرط خونه و ماشینو گذاشت که این آقا اون روز پذیرفت اما الان زده زیرش
نگین جون... اشکام ریخت. تو و بچه های اینجا درست میگین. زندگی با همچین آدمی تو یه ساختمون قطعا پر از مشکله. این آقا اخلاق های عجیبی داره که باور هیچ انسانی نمیشه. مثل شیطون می مونه! مثلا اگه بگم من و همسرم حالا که زیر یه سقف هستیم هم وقتی میخوایم بریم بیرون از این آقا قایم میکنیم باورت میشه؟ دست نداره ما با هم بریم خوش بگذرونیم!!!!!!!! اگر بفهمه من و همسرم از سر کوچه پیچیدیم داخل و هر دو با هم تو ماشین هستیم، روش رو بر می گردونه که مثلا ندیدمتون. چند روز پیش همسرم کنارش نگه هم داشت و براش بوق زد اما روش رو بر گردوند و خودش رو زد به اون در! مرد به این بچگی و پستی دیده بودین؟
خب حالا من چطور با همچین آدمی تو یه ساختمون زندگی کنم؟
اما از طرف حرف های خونواده و فامیلم که به شدت با اجاره نشینی مخالفن تحت فشارم. از طرف افکاری که بهم تزریق کردن و ناراحتم از اینکه از خودمون خونه نداریم تحت فشارم. از طرف مسایل مالی که باید بخش زیادی از حقوقمون بره تحت فشارم. وگرنه همون بهتر که چنین آدم خبیسی رو تنها بذاری با بد ذاتی هاش. تا بدونه نمیتونه با ظلم و دیکتاتور بازی کسی رو متقاعد کنه اونطور که اون میخواد باشن.

[فکور]

سلام دختر بهار

خواستم بگم این رفتار پدر شوهرت رو خیلی از خانواده های دارن چون دوست دارن توی خوشبختی پسر و عروسشون سهیم باشن به عبارتی دوست دارن خوشگذراندن شما همراه با اونها باشه.

مادر من و عروسمون روابط خیلی خوبی دارن ولی یادمه وقتی برادرم عقد بود یک روز که ما منتظرشون بودیم رفته بودن مهمانی و مادرم خیلی دلگیر شد و به روی خودش نیاورد خوب پدر شوهر شما بلد نیست به روی خودش نیاره

اگر عاشق شوهرت هستی از نظر اقتصادی همراهیش کن تا به همه چیز برسید و به فامیلهاتون هم بگو حالا تا خدا چی بخواد و ... نذار حرفهاشون ادامه پیدا کنه و روی ذهنت تاثیر بذاره

[رازقی]

من، خواهر کوچیکتون، شرمنده ام اگه نصیحت محسوب میشه،

ولی نه امروز و نه هیچوقت تو زندگیتون به خاطر "حرف و نظر و فشار" دوست و فامیل و آشنا،

حتی نزدیکترانشون، تصمیمی نگیرید.

این زندگی شماست. چه به حرف کسی بکنید و چه نکنید، حرفها ادامه دارد، سرزنش و قضاوت و ....

بنابراین همیشه بر اساس منطق + دل خودت تصمیمتو بگیر.

متنظر تائید کسی جز خدا نباش که آخرش دلشکسته میمونی.

[دختر بهار]

یه مشکل دیگه هم با این آقا داریم.
شاید تا حالا نشنیده باشید اما پدرشوهرم از پیشرفت همسر من که در واقع پسرشه خیلی ناراحت میشه! همیشه منتظره بخوره زمین و حتی گاهی از اون کمک بخواد. اگر هم همسرم پیشرفتی بکنه که اون بفهمه و ناراحت بشه به کل اخلاق و رویه و حمایت هاش رو قطع میکنه. البته جالبه بدونید بیشتر هم تو زمینه ی کاری این مشکل هست.
اینه که ما از اول سعی کردیم باهاشون خیلی ایزوله باشیم. اصلا حالت واقعی همسرم رو نشون ندیم. همسرم یه جوون خیلی موفق هم تو عرصه ی اجتماعی و هم کاری و تحصصی هست. اما جلو باباش هیچوقت چیزی که نگفتیم هیچ، تازه اگر ازمون در مورد کار و اینا پرسیدن، از مسایل مالی و حقوقی کار بد گفتیم تا مبادا باز ایشون ناراحت یا متوقع بشن.
این راهکار تا امروز خوب نتیجه داده. اما یه جا هست که حس میکنم همسرم داره اذیت میشه. اونم اونجاست که مثلا وقتی چند روز پیش تو یه رسانه ازش یه تعریفی شد، با ناراحتی به من گفت: فقط بابامه که فکر میکنه من هیچی نیستم!
و خب شما که همه از نظر علم روانشناسی تبحر دارین میدونید که اگر آدم سعی کنه خودش رو جلو دیگران مثلا ضعیف جلوه بده واقعا همینطور میشه. حداقل روحیه اش تضعیف میشه. بخصوص اون دیگران، پدر و مادرت باشن.
اینه که چند وقته رفتم تو فکر که موفقیت های همسرم رو جلوشون ابراز کنم. البته همسرم هنوز خودش زیاد موافق نیست. و در واقع نگران عواقب بعدی این مساله است.
به نظر شما کار درست کدومه؟ من خیلی ناراحت میشم و خود همسرم هم خیلی بهش برمیخوره که مثلا مادرشوهرم کار دختراش رو کلی بزرگ میکنه و ازشون تعریف میکنه ولی خبر نداره موقعیت کاری پسرش خیلی بهتر از اون دوتاست. و تازه برا پسرش دلسوزی هم میکنه که اخی پسرم به اندازه ی یه کارگر هم حقوق نمی گیره!

[فکور]

تصمیم به گفتن یا نگفتن رو خودتون باید بگیرید

ولی اگر تصمیم گرفتید چیزی رو نشون بدید همسرتون قبلش باید از زحماتی که پدرشون براشون کشیدن قدردانی کنه و بگه جایگاه و دیدگاهش رو تو زندگی مدیون اونهاست به این صورت اونها هم خودشون رو شریک موفقیتها میبینن و جایی برای ناراحتی نمیمونه.

[ستاره خوشبخت]

شما که میگی خونه را تا نازک کاری رسونده، برین بقیه خرج خونه رو خودتون و شوهرتون انجام بدین و تمامش کنین


مشکل به نظر من اینه که شما هم یه کم زرنگ بازی می خواهین در بیارین و می خواهین مفت و مجانی صاحب خونه بشین!! پدر شوهر هم به نظر من اشتباه کرده که از روز اول با همچین چیزی موافقت کرده ولی الان تازه پشیمون شده...

برین باقی خرج خونه رو خودتون بکنین همینطوری هم خونه به اسم شما هست، اسم پس دادن پول رو هم نیارین، فکر کنین اون پول رو بابت اجاره خونه دادین...

برین زودتر خودتون خونتون رو تکمیل کنین و برین با خیال راحت توش بشینین... اینطوری رابطتتون با خانواده همسرتون رو هم خراب نمیشه

[رازقی]

مشکل به نظر من اینه که شما هم یه کم زرنگ بازی می خواهین در بیارین و می خواهین مفت و مجانی صاحب خونه بشین!! پدر شوهر هم به نظر من اشتباه کرده که از روز اول با همچین چیزی موافقت کرده ولی الان تازه پشیمون شده...

برین باقی خرج خونه رو خودتون بکنین همینطوری هم خونه به اسم شما هست، اسم پس دادن پول رو هم نیارین، فکر کنین اون پول رو بابت اجاره خونه دادین...

برین زودتر خودتون خونتون رو تکمیل کنین و برین با خیال راحت توش بشینین... اینطوری رابطتتون با خانواده همسرتون رو هم خراب نمیشه

ستاره عزیز، پدرشوهرشون با احتمال خیلی بالا اگه حتی اینا پول رهن رو هم برای ساخت بدن، خونه رو به نام اینا نمیزنه. هیچ تضمینی نیست.
از طرف دیگه این اسمش زرنگ بازی نیست. حق قانونیشون هستش.

همه آدما کارایی میکنند که بعدا پشیمون میشند و دلشون میخواد زیرش بزنن. اما اگه قانون نباشه هیچ کس پای کارش نمی ایسته. همونطور که یه بچه یه غذا رو سفارش میده بعد از مزه ش خوشش نمیاد و نمیخوره، کل تفاوت آدم بزرگ با این بچه هه اینه که بزرگسال پای انتخاباش باید بایسته.

[دختر بهار]

شما که میگی خونه را تا نازک کاری رسونده، برین بقیه خرج خونه رو خودتون و شوهرتون انجام بدین و تمامش کنین


مشکل به نظر من اینه که شما هم یه کم زرنگ بازی می خواهین در بیارین و می خواهین مفت و مجانی صاحب خونه بشین!! پدر شوهر هم به نظر من اشتباه کرده که از روز اول با همچین چیزی موافقت کرده ولی الان تازه پشیمون شده...

برین باقی خرج خونه رو خودتون بکنین همینطوری هم خونه به اسم شما هست، اسم پس دادن پول رو هم نیارین، فکر کنین اون پول رو بابت اجاره خونه دادین...

برین زودتر خودتون خونتون رو تکمیل کنین و برین با خیال راحت توش بشینین... اینطوری رابطتتون با خانواده همسرتون رو هم خراب نمیشه

عزیزم همونطور که رازقی جون هم فرمود مساله اونجاست که اگه ما بخشی از پول خونه رو بدیم ایشون اصلا به نام ما که نمیکنه هیچ مسایل دیگه هم پیش میاد که اینجا نمی تونم بگم.
بعدشم اگه شما هم یه روز تو شرایط من بودین که با هزار بدبختی و چند سال سختی کشیدن برای رسیدن به کسی که دوستش داشتین، پدرتون تنها شرط برای اینکه اجازه ی ازدواج بده رو خونه قرار میداد... و بعد بخشی از این خونه رو تو مهریه ی شما مینداختن... و بعد عقدتون رو هی چندماه چندماه عقب مینداختین تا بلکه خونه رو بسازه... و یه باره این ماه ها تبدیل به سال ها میشد... شما هم اگه با همه ی وجود حس میکردین و اطرافیان هم تایید میکردن که مورد ظلم زرنگ بازی پدرشوهرجانتون قرار میگرفتین... اونوقت مثل من فکر میکردین!



یه چیزی میخوام بگم. روابطم با خانواده ی شوهرم عالیه ها. یعنی اونقدری که مادرشوهرم منو دقیقا اندازه ی دخترای خودش دوست داره. کلا خونواده ی بافرهنگی هستند. کافیه من یه ذره هم باهاشون صمیمی تر شم که دیگه منو رو چشاشون بذارن. اما اینا هیچ تاثیری تو تصمیم پدرشوهرم برای ساخت خونه نداره. چون کلا آدم آب زیرکاه و خودخواهیه.
دیروز فهمیدم که یکی از دلایلش برای نساختن خونه و تظاهر به نداری تصاحب پول یه نفر دیگه است که اینجا نمیتونم چیزی از اون ماجرا بگم.
یکی دو روز پیش بهمون پیشنهاد دادن که یکی از خونه هاشون که تو یه شهرک اطراف شهر قبلا بصورت ثبت نامی خریدن رو با دو سه میلیون تسویه حساب تحویل میدن و حاضرن مابقی پول رو بدن تا یک ماه دیگه تحویلمون بدن و ما بریم اونجا بشینیم.. اما اونجا تقریبا 30 کیلومتر با شهر فاصله داره و همین منو مردد کرده که قبول کنیم یا نه. به نظرتون چه تصمیمی بگیرم؟
این نکته رو در نظر داشته باشید که ما اگه نریم اونجا بشینیم، نه حاضرن بفروشن و نه اجاره بدن