سلام دلسا،
مدتیه که توی تاپیکت چیزی ننوشتم، گرچه همیشه دنبالش می کنم. یک سوال برام پیش اومد و در کنارش یک پیشنهاد که شاید بتونه به بهتر شدن شرایطتون کمک کنه.
سوالم این هست که شما چرا دخترتون را جای ثابت برای خوابیدنش در نظر نمی گیرید؟ یه شب پیش مامان، یه شب پیش مامان بزرگ، ...
دختر شما تقریبا دو سالش هست و بهتره که اولا تنها بخوابه (کنار شما و پدرش نباشه) و در ثانی جای مشخص و ثابتی برای خوابیدن داشته باشه. وضعیت و جای خوابیدن افراد خانواده را، زن و خانم خانه مشخص می کنه. چطور توی خونه ی شما هر روز هر کی یه جا رختخواب پهن می کنه؟ مدیریت زندگیت را به دست بگیر. چرا اینقدر منفعل و دلسردی؟
اگر دو تا اتاق دارید (ظاهرا اینطور به نظر می رسه از حرفهاتون) یک اتاق را ثابت، به عنوان اتاق خواب خودت و همسرت در نظر بگیر. تختخواب یا رختخواب شما باید اونجا باشه. همیشه !!!!! هیچ چیزی هم نباید این وضعیت را تغییر بده. مهمون می آد، بچه می آد، همسرت نیست یا هست. شما همیشه و مرتب رختخواب دو نفرتون را توی اون اتاق بذار. حتی اگر همسرت نیامد بخوابه. حتی اگر پتوش را برداشت رفت جای دیگه. شما هر شب کار خودت را بکن.
برای دخترت هم اتاق دیگه را در نظر بگیر. بچه نباید دیگه پیش شما بخوابه. چه همسرت بیاد پیشت و چه نیاد. تخت یا رختخواب بچه را هم مشخص کن و جای مشخص داشته باشه. اگر مهمون می آد و بهش اطمینان دارید (مثل مادربزرگ) می تونه تو اتاق بچه بخوابه.
مهمون غریبه تر (حتی دایی، عمو و ...) توی هال می خوابه. هیچوقت بچه ات را با کسی تنها نذار. حتی نزدیکان.
این پستهایی که شما می نویسی، من احساس می کنم سر شب که می شه توی خونه شما، هر کس یه پتو دستش می گیره و یه سمتی می ره.
اگر می خواهید برای صلح جهانی کاری انجام دهید به خانه خود بروید و به خانواده تان عشق بورزید .
مادر ترزا
علاقه مندی ها (Bookmarks)