سلام دخترصبور عزیز،
خیلی خوبه که حالش بهتر شده، این نشون میده در مسیر درست هستی و فشار عصبیش کاهش پیدا کرده. خصوصا که پیشنهاد مسافرت هم داده.
اینکه ازش بخوای تکلیف رو روشن کنه (یا هرچیزی با این محتوا) از نظر من یک اقدام منعفلانه ست. اگه حس می کنی از یک مرحله عبور کردید و می تونید وارد فاز بعد بازسازی ارتباطتون بشید، خودت اقدام کن. یعنی خودت نرم نرم و با فاصله شروع کن به محبت کردن. البته محبت به شکل درستش، نه اون شکلی که قبلا انجام می دادی، و بیشتر شکل وابستگی بود.
البته درستش اینه که در این مرحله هم از مدیرهمدردی مشورت بگیری و طبق نظر ایشون پیش بری.
در مجموع حس می کنم خودت هنوز جای کار داری و دیدگاه های نادرستی درت هست. ای کاش به جای اینکه اینقدر به فکر برعهده گرفتن مسئولیت یک انسان دیگه باشی، به این فکر کنی که انسان های موجود (خودت و همسرت) رو به سروسامان برسونی و از عهده ی زندگی ای که مسئولیتش رو به عهده گرفتی، خوب بربیای. بالاخره همسرت هم یک انسانه، فرقی با اونی که قراره بیاد نداره، غیر از اینکه نسبت به اون در اولویته.
در مورد اون مورد منفی که توی مسافرتتون پیش اومد و می گی منت گذاشتنه، اگه همسر من بهم همون جمله رو بگه، می ذارم به این حساب که من رو در اولویت قرار می ده.
یادت باشه اون شکل رابطه ای که قبلا داشتید، رابطه ی درستی نبوده، پس اینقدر مشتاق نباش که رابطه به شکل قبلش برگرده. اون گرما و صمیمیت هرچه که بود، ایرادهای اساسی داشت که به اینجا رسید.
شوقِ این رو داشته باش که یک رابطه ی جدید بسازی. برمبنای واقعیتات. این خیلی قشنگه.
علاقه مندی ها (Bookmarks)