راز سی و چهارم:
از کاربرد جملات منفی خودداری کنید.
همیشه به جای به کار بردن جملات و کلمات تهدیدکننده از جملات مثبت استفاده کنید.
به طور مثال بعد از بازگشت از مهمانی به جای استفاده از جمله «اگر لباسهای مهمانی را در نیاوری، حق بازی کردن نداری!». از این عبارت استفاده کنید: «اگر میخواهی بازی کنی، اول بهتر است که لباسهای مهمانی را درآوری.»
چنانچه چند بار این جملهها را تکرار کنید، انجام این کارها به شکل عادت برای کودک در میآید و نیازی به یادآوری مرتب کارها نیست.
راز سی و پنجم:
چگونه به کودک برای انجام کارهای شخصی پاداش دهیم؟
برای انجام کارهای شخصی کودک، پاداش دادن همیشه خوب نیست چون او را شرطی میکند.
او باید بداند مانند دیگر اعضای خانواده وظایفی دارد که باید انجام دهد بدون اینکه انتظار پاداشی داشته باشد.
البته تشویقهای کلامی را فراموش نکنید و رفتارهای پسندیده فرزندتان را جلوی خودش به زبان بیاورید.
این کار باعث میشود با شور و شوق بیشتری دوباره آن کار را تکرار کند و در خاطرش ماندگار شود.
ضمناً فراموش نکنید که خودتان الگوی خوبی برای کودکتان هستید. اگر از فرزندتان میخواهید وسایلش را سر جایش قرار دهد، خودتان باید در منزل این کار را انجام دهید و وسایلتان را دور و بر خانه پرت نکنید.
راز سی و ششم:
وقتی میخواهید بیرون بروید و کودک لباس نمیپوشد، دنبال او ندوید، بلکه ساعتی را مشخص کنید و چند دقیقه قبل از آن دوباره یادآوری کنید و بهآرامی به کودک بگویید: «میخواهی به تو کمک کنم یا خودت لباست را میپوشی؟»
راز سی و هفتم:
برای ایجاد انگیزه در کودک چه کنیم؟
برای ایجاد انگیزه، فرزند خود را بدون اما و اگر و گوشه و کنایه مورد تحسین قرار دهید.
برای گرفتن نتیجه بهتر، تعریف و تحسین باید به صورت رک و صریح ابراز شود.
گفتن جملاتی مثل «خوب عمل کردی... تعجب میکنم که تنبلی کردی! چرا قبلاً از این کارهای خوب نمیکردی؟!» باعث میشود، هر گونه تأثیر مثبتی را که ممکن است تعریف و تحسین به همراه داشته باشد ،خنثی و بی اثر کند .
علاقه مندی ها (Bookmarks)