خدای خوب و مهربان من شکرت...
نه به خاطر این همه نعمت که دور و برم را پر کرده است و چشم کم سوی من توان دیدنشان را ندارد...
نه به خاطر این همه مهربانی و عشق که از همه سو به سمتم سرازیر شده و قلب پیر و فرسوده ام توان پذیرششان را ندارد....
نه به خاطر کارهایی که کردم ...
نه به خاطر آرزوهایی که به دستشان آوردم و به طرفه العینی فراموش کردم که زمانی آرزوی محالم بودند...
نه به خاطر آنچه که شدم....
نه به خاطر.........
بلکه به خاطر تمام مشکلات و مصائبی که در راهم قرار دادی تا فراموش نکنم که هستم و به کدامین سو روی دارم شکرت....
علاقه مندی ها (Bookmarks)