اختلاف شدید با همسر و ترک منزل

[باغبان]

باید در یک کتکاری رفتار و حرفای دو طرف بررسی بشه نه صرفا کتکی که زده شده. هرکس در حد توانش گاهی بدترین کارو انجام میده شاید یک خانم اگر جایگاه و قدرت مردو داشت به بدترین شکل کتک میزد! اما چون نداره در حد توان خودش بدترین کارو میکنه (منظورم اینه صرف یک کلمه کتک نمیشه برچسبی زد باید از نزدیک و موشکافانه شرایط دو طرف و عمل و عکس العمل هاشون بررسی بشه)
من همیشه شخصیتا در دعواها هیچوقت پاسخ حرفای همسرمو نمیدادم
خیلی اوقات واقعا این مسائل بروز یک پرخاشه و قابل درمانه و خیلی اوقات هم نیست)

...........................

با سلام

یکی از بارزترین تفاوت های مردان و زنان چه از لحاظ رفتاری و روانی و چه ژنتیکی در شدت خشم و آستانه تحریکات عصبی ست
شرط بقای انسان ها در طول تاریخ کمی در گرو همین حس خشم بوده ،،با بروز خشم احساس ترس کمرنگ تر شده و فرد دست به کارهایی میزنه بدون اینکه خطرات جانبی و احتمالی اون کار رو در نظر بگیره.
تو قدیم قدیما تو جنگ ها و یا تو شکار خیلی کاربرد داشت :)
خشم و عصبانیت یک حس و گاهی موهبت طبیعی است که در مردان به طور عموم بسیار بیشتر از زنان شدت داره.
اما مشکل در مدیریت این خشم است.
اینکه فرد چگونه فشارهای عصبی و خشم خود را مدیریت کند :
یا می تونه بوسیله نوعی از بلوغ عقلی و فکری حاصل بشه ( که خود فرد و یا اطرافیان آن فرد این نقش را برای بهبود ایفا می کنند ) ،،، یا از طریق درمان و جلسات مشاوره .
بعضی موقع ها شاید یه مشکل بالینی باشه و با شاید کمبود ویتامین خاصی و.....که باید بررسی بشه .

[niloofarjan]

متاسفانه در کشور و بخشی از فرهنگ کشور ما دیدگاهی وجود داره که اگر زنی و کتک میخوری خودت مقصری حتما زبون درازی کردی و آقار و عصبانی کردی. اگر بهت تجاوز شده حتما خودت کاری کردی و اجازه دادی اگر سرتو از تن جدا کردن هم تقصیر خودت بوده که خفه نشدی و بله قربان گو نبودی!
دووست عزیز مردی که دست بزن داره رو نمیشه تغییر داد مگر اینکه همونطور که در بالا اشاره شد بطور کلی زبان در غلاف بکشی و چشم گویان هر توهین و تحقیر کلامی و رفتاری رو تحمل کنی.

[باغبان]

مردی که دست بزن داره رو نمیشه تغییر داد .

منفعل بودن خوب نیست ،،
از طرفی حرکت مقابله به مثل هم نتیجه ای نداره
باید این شدت خشم بررسی بشه ،،،
الگوهای منفی ای که شاید سال ها افراد در خودشون درست می کنند خواسته یا ناخواسته ( تربیتی - ژنتیکی و....) ، باید توش زحمت و تلاش بشه .
که این هم همت خود فرد را می طلبه و هم همت اطرافیان .
خیلی ها بودند موفق شدن .

[niloofarjan]

درست میفرمایید ولی این با فلسفه ازدواج که هدف آرامش روحی و روانی در کنار شریک زندگی هست جور در نمیاد. این افراد به روانپزشک و درمان احتیاج دارند نه یک همسر صبور و فرودست انگار.

[باغبان]

درست میفرمایید ولی این با فلسفه ازدواج که هدف آرامش روحی و روانی در کنار شریک زندگی هست جور در نمیاد. این افراد به روانپزشک و درمان احتیاج دارند نه یک همسر صبور و فرودست انگار.

شما درست می فرمایید - آدم ها ازدواج می کنند که به آرامش برسن .
ولی بعضی موقع ها یکی از طرفین ( چه مرد و چه زن ) دچار همچین مشکلی میشن ،،که می بایست به هم کمک کنند.
یکی از هدف ها ازدواج هم همینه - که تو سختی ها هم یار و هم غم باشند .
اونکه وارد همچین خشمی میشه خودش نمی فهمه داره چی کار می کنه ،،،شاید فردی خوبی باشه .
بهترین کار اینکه با مشاوره حضوری و زوج درمانی مسئله را کاهش بدند و یا بتونند حل کنند - اگه این شدت زیاد هست و طرفین قبول مشاور نمیکنند از نفر سومی کمک گرفته بشه .
من خیلی ها را دیدم به خاطر مسائل زندگی یا ورشکستگی و یا تصادف و ....دچار همچین موضوعی شدن ...ولی دست به دست هم دارن تلاش می کنند بهبود بدن .
هر فردی راه حل مخصوص خودش را داره .
موفق باشین .

[setare21]

شما درست می فرمایید - آدم ها ازدواج می کنند که به آرامش برسن .
ولی بعضی موقع ها یکی از طرفین ( چه مرد و چه زن ) دچار همچین مشکلی میشن ،،که می بایست به هم کمک کنند.
یکی از هدف ها ازدواج هم همینه - که تو سختی ها هم یار و هم غم باشند .
اونکه وارد همچین خشمی میشه خودش نمی فهمه داره چی کار می کنه ،،،شاید فردی خوبی باشه .
بهترین کار اینکه با مشاوره حضوری و زوج درمانی مسئله را کاهش بدند و یا بتونند حل کنند - اگه این شدت زیاد هست و طرفین قبول مشاور نمیکنند از نفر سومی کمک گرفته بشه .
من خیلی ها را دیدم به خاطر مسائل زندگی یا ورشکستگی و یا تصادف و ....دچار همچین موضوعی شدن ...ولی دست به دست هم دارن تلاش می کنند بهبود بدن .
هر فردی راه حل مخصوص خودش را داره .
موفق باشین .

سلام وقت بخیر
ممنون که راهنمایی می کنید
باید بگم که من نوبت مشاوره گرفتم و خودم رفتم و یک جلسه او هم رفته با دکتر صحبت کرده و تمام مسائل رو گفته و اینطور که مشخصه خودش هم دنبال راهی برای حل این ماجراست
امیدوارم که درست بشه
نتیجه رو اعلام یم کنم که عزیزان استفاده کنن
از روز اول دست بزن نداشت ولی به مرور و با بیشتر شدن حجم تنش و استرسی که ما بعد هر دعوا داشتیم این طوری شد.

[باغبان]

سلام

خواهش می کنم
خیلی خوبه هم شما و هم همسرتون مراجعه کردید ان شالله با بررسی بالینی و تمرینات مشاور و تلاش و لطف خدا حل میشه .
گروه ویتامینی B هم آزمایش بگیرید تعادلش را .
وقتی فردی عصبانی میشه بر اساس یه الگویی رفتاری این ظرف رفتاری را خالی می کنه .
اگه ایشون بتونه این الگو را کنترل کنه و به یه الگوی دیگری شیفت بده ، بعد یه مدت بهتر موفق میشن .
مثلا یه ظرف برای خودشون درست کنند هر وقت عصبانی شدن یه نخود بندازن توش :)
بعضی پیاده روی میکنند - بعضی نفس عمیق می کشند - بعضی ها سکوت می کنند ،،
خود فرد که عصبانی میشه ، باید الگوی خشم خودش را مثل بالا تغییر و جایگرین کنه .



از تکنیک های حل مساله استفاده بشه .
تو هر مسئله ،،امکان داره صورت مسئله بزرگ باشه ،،،
مسئله را به مولفه های کوچک تر تقسیم می کنیم ،،،
وفتی مسئله کوچک شد ،،،براش راه حل پیدا می کنیم .
یه سنگ بزرگ را نمیشه جابجا کرد ،،باید کوچیکش کنیم .
عصبانیت - استرس و ....هم مثل این سنگ بزرگ هست .
وقتی ریز باشن و الگوها منفی شکسته بشند ....براشون جایگزین پیدا بشه ... به این ترتیتب ،راحت تر آنالیز و حل میشن .




یه مطلب هست به عنوان حل تعارض ،،،
هر آدمی دوست داره در جهت و منافع خودش پارو بزنه ،،،
این پاروها باید تو یه جهت باشه ،،مگرنه قایق حرکت نمی کنه .
باید بدونیم تعارض ها جزئی از زندگی هستند و افرادی موفق میشن که منافع شخصی را به منافع جمعی در خانواده تبدیل کنند .( خانواده یه مثال بود تو هر جمعی و تیمی میشه )
این یعنی هر دو طرف از منافع شخصی کوتاه بیان و بنیان خانواده را در نظر بگیرنند
یه جورایی به قولی بازی برد برد .
این تفکر بالغانه هر دوطرف را می خواد که باید تو این زمینه مطالعه و کار بشه

موفق باشین .

[setare21]

سلام

خواهش می کنم
خیلی خوبه هم شما و هم همسرتون مراجعه کردید ان شالله با بررسی بالینی و تمرینات مشاور و تلاش و لطف خدا حل میشه .
گروه ویتامینی B هم آزمایش بگیرید تعادلش را .
وقتی فردی عصبانی میشه بر اساس یه الگویی رفتاری این ظرف رفتاری را خالی می کنه .
اگه ایشون بتونه این الگو را کنترل کنه و به یه الگوی دیگری شیفت بده ، بعد یه مدت بهتر موفق میشن .
مثلا یه ظرف برای خودشون درست کنند هر وقت عصبانی شدن یه نخود بندازن توش :)
بعضی پیاده روی میکنند - بعضی نفس عمیق می کشند - بعضی ها سکوت می کنند ،،
خود فرد که عصبانی میشه ، باید الگوی خشم خودش را مثل بالا تغییر و جایگرین کنه .



از تکنیک های حل مساله استفاده بشه .
تو هر مسئله ،،امکان داره صورت مسئله بزرگ باشه ،،،
مسئله را به مولفه های کوچک تر تقسیم می کنیم ،،،
وفتی مسئله کوچک شد ،،،براش راه حل پیدا می کنیم .
یه سنگ بزرگ را نمیشه جابجا کرد ،،باید کوچیکش کنیم .
عصبانیت - استرس و ....هم مثل این سنگ بزرگ هست .
وقتی ریز باشن و الگوها منفی شکسته بشند ....براشون جایگزین پیدا بشه ... به این ترتیتب ،راحت تر آنالیز و حل میشن .




یه مطلب هست به عنوان حل تعارض ،،،
هر آدمی دوست داره در جهت و منافع خودش پارو بزنه ،،،
این پاروها باید تو یه جهت باشه ،،مگرنه قایق حرکت نمی کنه .
باید بدونیم تعارض ها جزئی از زندگی هستند و افرادی موفق میشن که منافع شخصی را به منافع جمعی در خانواده تبدیل کنند .( خانواده یه مثال بود تو هر جمعی و تیمی میشه )
این یعنی هر دو طرف از منافع شخصی کوتاه بیان و بنیان خانواده را در نظر بگیرنند
یه جورایی به قولی بازی برد برد .
این تفکر بالغانه هر دوطرف را می خواد که باید تو این زمینه مطالعه و کار بشه

موفق باشین .

سلام دوستان خسته نباشین
طبق مشاوره هایی که ما رفتیم متاسفانه دکتر قطع امید کرد و به من گفت که موندن با این آأم مساوی ست با سوختن
چون این آدم مشکل داره و هیچوقت نمی تونه چیزی رو فراموش کنه و حتی یک درصد هم کوتاه نیومده
من الان چجوری باید برای جدایی اقدام کنم؟
به صورت توافقی اگه باشه چه توافقی باید انجام بدیم؟
و اینکه قبلا عزیزان گفتن اگر برای جدایی هنوز آماده نیستی صبر کن و اقدامی نکن
این صبر کردن چه سودی داره؟
حتی دیگه گفته که مشاوره هم نمیام
لطفا راهنمایی کنید که باید چی کار کنم
خودم اصلا راضی به برگشت نیستم و دلم خیلیییییی شکسته ازش
الان که دارم فکر می کنم چه قدددر احمق بودم این همه دست و پاهامو کبود کرد نرفتم نامه بگیرم.
حالللم خیلییییی بده کمکم کنید.

- - - Updated - - -

و اینکه یک مشاور بالینی معرفی کنید تا من بتونم باز هم مشاوره بگیرم.

[فکور]

سلام دوستان خسته نباشین
طبق مشاوره هایی که ما رفتیم متاسفانه دکتر قطع امید کرد و به من گفت که موندن با این آأم مساوی ست با سوختن
چون این آدم مشکل داره و هیچوقت نمی تونه چیزی رو فراموش کنه و حتی یک درصد هم کوتاه نیومده
من الان چجوری باید برای جدایی اقدام کنم؟
به صورت توافقی اگه باشه چه توافقی باید انجام بدیم؟
و اینکه قبلا عزیزان گفتن اگر برای جدایی هنوز آماده نیستی صبر کن و اقدامی نکن
این صبر کردن چه سودی داره؟
حتی دیگه گفته که مشاوره هم نمیام
لطفا راهنمایی کنید که باید چی کار کنم
خودم اصلا راضی به برگشت نیستم و دلم خیلیییییی شکسته ازش
الان که دارم فکر می کنم چه قدددر احمق بودم این همه دست و پاهامو کبود کرد نرفتم نامه بگیرم.
حالللم خیلییییی بده کمکم کنید.

- - - Updated - - -

و اینکه یک مشاور بالینی معرفی کنید تا من بتونم باز هم مشاوره بگیرم.

سلام ستاره جان
میگن طلاق مثل جراحی قطع یک عضو می مونه که تا مجبور نشی نباید بهش تن بدی یعنی در این حد ممکنه برای آدم ناراحتی و افسردگی بیاره
ولی گاهی قطع اون عضو ممکنه آدمو نجات بده
به هر حال پروسه سختیه

و اینکه یک خانم تا جایی که من می دونم می تونه برای مهریه و نفقه و ... اقدام کنه ولی برای جدایی و طلاق نه
مگر اینکه اعتیاد یا کتک زدن همسرش رو بتونه اثبات کنه یا مثلا 6 ماه باشه هیچ خبری از همسرش نباشه
حالا این موارد رو از کسانی که رشته شون حقوق هست یا وکیل هستن میشه پرسید

البته من فکر می کنم اقدام برای مهریه تقریبا همون اقدام برای طلاق محسوب میشه چون مردها در نهایت حق طلاق خودشون رو با حق مهریه زن عوض می کنن و البته فکر کنم از زمان ثبت شکایت تا شروع دادگاه حداقل 6 ماه فاصله باشه

اگر میخوای و صلاح می دونی بازم با مشاورهای بیشتری مشورت کن اگر دوست داری زندگی مشترکت ادامه پیدا کنه. اگر توان داری و دوست داری تحمل کنی تا مهر طلاق وارد شناسنامه نشه
به هرحال نظر یک مشاور رو گرفتی شاید مشاورهای دیگه بتونن یا مطمئن ترت کنن یا راههای دیگه ای داشته باشن

همسرت به پیشنهاد شما اومده بود مشاور یا خودش خواسته بود؟یعنی منظورم اینه که خودش دست و پایی برای بهبود شرایط می زنه یا خیر؟

چرا از مشاوره خصوصی همین سایت استفاده نمی کنی؟
عضو انجمن آزاد بشو
هزینه اش رو دقیق نمی دونم
ولی یه تاپیک اونجا بزن
مشاور اصلی سایت ظرف چند روز جوابت رو میده بازم می تونی ادامه بدی و ایشون جواب میده تا وقتی که عضو انجمن آزاد هستی

[setare21]

سلام ستاره جان
میگن طلاق مثل جراحی قطع یک عضو می مونه که تا مجبور نشی نباید بهش تن بدی یعنی در این حد ممکنه برای آدم ناراحتی و افسردگی بیاره
ولی گاهی قطع اون عضو ممکنه آدمو نجات بده
به هر حال پروسه سختیه

و اینکه یک خانم تا جایی که من می دونم می تونه برای مهریه و نفقه و ... اقدام کنه ولی برای جدایی و طلاق نه
مگر اینکه اعتیاد یا کتک زدن همسرش رو بتونه اثبات کنه یا مثلا 6 ماه باشه هیچ خبری از همسرش نباشه
حالا این موارد رو از کسانی که رشته شون حقوق هست یا وکیل هستن میشه پرسید

البته من فکر می کنم اقدام برای مهریه تقریبا همون اقدام برای طلاق محسوب میشه چون مردها در نهایت حق طلاق خودشون رو با حق مهریه زن عوض می کنن و البته فکر کنم از زمان ثبت شکایت تا شروع دادگاه حداقل 6 ماه فاصله باشه

اگر میخوای و صلاح می دونی بازم با مشاورهای بیشتری مشورت کن اگر دوست داری زندگی مشترکت ادامه پیدا کنه. اگر توان داری و دوست داری تحمل کنی تا مهر طلاق وارد شناسنامه نشه
به هرحال نظر یک مشاور رو گرفتی شاید مشاورهای دیگه بتونن یا مطمئن ترت کنن یا راههای دیگه ای داشته باشن

همسرت به پیشنهاد شما اومده بود مشاور یا خودش خواسته بود؟یعنی منظورم اینه که خودش دست و پایی برای بهبود شرایط می زنه یا خیر؟

سلام ممنون که نظر دادین
به فکر این هستم که باز هم مشاوره برم
هرچند این مشاوری که می رفتم مشاور با تجربه ای بود
من برای همسرم نوبت گرفتم و او یک جلسه رفت و در تمام این مدت که توی جلسه بود خاطرات بد بین ما رو گفت و هیچ تقصیری رو گردن نگرفت و گفت که خودش باید برگرده عذرخواهی هم بکنه
نه واقیع اینجاست که هیچ دست و پا زدنی در کار نیست نه خودش و نه خانوادش
و اینکه فقط به من پیام داد که بیام دنبالت که برگردی و من قبول نکردم گفتم ک چیزی عوض نشده که برگردم و او هم پافشاری نکرد.
مشاور به من گفت این ادم خیلی مامانیه و قبلا هم گفته بود که کمی اختلال شخصیت داره و خود بزرگ بینی داره