بیماری پدر شوهر

[زن ایرانی]

مونای عزیز من تمام این روزهارو گذروندم و حالت رو میفهمم. میتونی تاپیک های قبلیمون رو بخونی. فقط و فقط محبت زیادی به خانواده همسرت نکن مثلا کادوی روززن برای مادرشوهرت گرفتی و میخوای تنها ببری.من هم از این لطف های نابجا داشتم و الان بشدت پشیمونم چون هرگز قدردان نخواهند بود. منم تمام تعطیلاتمون تنها بودم و کوچکترین قدردانی یا مهر و محبتی دریافت نکردم. بعدها پشیمون شدم که چرا من هم محبت ها و لطف های نابجا داشتم. لطفا در مورد کادو بردن بیشتر فکر کن. در نظرشون اصلا عزیز نمیشی. اگه خواستی با همسرت ببرید.

[zendegiye movafagh]

سلام دوست عزیز
پدر و مادر انسان ، جزو مواردی هستند که اگه تموم شن هیچ جایگزینی ندارن و هیچ وقت نباید بگیم به اندازه خاصی وظیفه گردنمونه
همسر شما االان از طرفی نگران بیماریه پدرشه و از طرفی دوست داره زحمتاشون رو جبران کنه و از طرفی کم لطفیه خواهر یا برادراش رو می بینه و تحمل می کنه و حالا کافیه ناراحتیه شما رو هم ببینه اینا که روی هم جمع میشه صبرش رو لبریز می کنه و لحظات خاص رو نمی تونه واقعا شاد باشه
شما دقیقا این افکارتون روی طرز برخوردتون و حتی تن صداتون و نوع حرف زدنتون تاثیر میزاره بدون اینکه خودتون متوجه شید و همسرتون دلخوریه شما رو می بینه
اما الان تو شرایطی هست که به همراهیه شما نیاز داره ، به انرژی مثبت دادن شما نیاز داره و اصلا زمان گلایه نیست
کمکش کن تا بهتر بتونه این دوران رو پشت سر بزاره و ان شاالله بعد از بهتر شدن حال پدرشون اوضاع خیلی بهتر میشه و مطمعن باشید محبتای شما یادش نمیره
یادتون باشه پدر و مادری که شبانه روز از فرزندشون مراقبت کردند و بزرگش کردند ماهی دوبار دکتر بردن شاید کمترین جبران از طرف فرزندشون باشه
موفق باشید

[roodabeh_persian]

راستش برای بررسی این موضوع،برای اکثر آدمها سخته که از فیلتر تقدس پدر و مادر بگذرن و فکر نکنن پدر و مادر براشون هرکاری مجازه
درسته که همسر شما در موردشون وظیفه داره ولی این نافی وظیفه اش نسبت به همسر نیست
متاسفانه اکثر آقایون ترجیح میدن بجای زحمت کشیدن برای برقراری تعادل،خودشونو خلاص کنن و برن سمت پدر و مادر ... با این اطمینان که همسر که همیشه هست...پدر ومادر مهمتر و عاجلترن!
راه حل ایده آل اینه که یک مرد بعنوان شوهر و تکیه گاه یک خانواده انقدر با تدبیر باشه که با سرویس بیش از حد به پدر و مادر و بی توجهی به همسر،خودشو از چشم همسرش نندازه و حواسش باشه که با سرویس های کوچیک و بموقع مثل گل و کادوی کوچک و قدردانی لفظی از همسر ،ایشون رو هم به زندگی دلگرم نگه داره!
ولی خوب این نیازمند حضوزر یه مرد عاقل و پخته است.. که فعلا موجود نیست
به نظرم خوبه که شما در کوتاه مدت با گردش و تفریح با خانواده دوستان مطمئن،مطالعه یا ورزش خودتونو سرگرم نگه دارید. ولی این رو در نظر داشته باشید که اینها راه حل نیست و شما با ظاهر آرام در حال جمع آوری شخم هستید که ممکنه یه روزی خدای ناکرده منجر به یک انفجار ناجور بشه

- - - Updated - - -

به نظرم در کنار این راه حلهای عاجل برای آرام کردن مقطعی حتما لازمه در یک فضای آرام با همسرتون گفتگو کنید و نارضایتی خودتون رو به اطلاع برسونید
دقت کنید که از گوشه کنایه زدن خودداری کنید عصبی نشید جیغ و داد نکنید و به این وسیله تا شنیده شدن حرفهاتون ، اجازه شانتاژ و شلوغکاری و بستن بحث رو به همسرتون ندید.( جسارت نباشه آقایون زیاد اینکارو می کنن که طرف رو عصبی می کنن و بحث رو به دعوا میکشن هرچی از دهنشون میاد میگن. و بعد در ذهن خودشون حساب می کنن خوب من کار بدی کرده بودم اونم سرم داد زد و دعوا کرد پس بیحساب شدیم. و اینجوری کارشونو از سر میگیرن)
شمرده و سرفصلی نارضایتی تون رو بگید. از پرداختن به مثال و نمونه حتی الامکان دوری کنید چون ایشون شروع به جر و بحث سر یک نمونه خواهند کرد که طبیعتا اگر فقط یک مورد بود اهمیت چندانی نداشت. ولی مشکل شما با کلیت بی توجهی و نادیده گرفتن ایشون هست
در پایان خواسته های خودتونو شفاف و صریح و مثال دار در خواست کنید. مثلا بگید میخام هر هفته برام گل بخری
هر هفته بریم بیرون با هم بستنی بخوریم . مناسبت تولد و روز زن و سالگرد ازدواجمون رو روی موبایلت ست کنی تبریک بگی و در حد توانت کادو بگیری و ...
راه حل دادن برای آدمی که خودش اشتغال فکر داره کمک بزرگی محسوب میشه

[roodabeh_persian]

مونای عزیز من تمام این روزهارو گذروندم و حالت رو میفهمم. میتونی تاپیک های قبلیمون رو بخونی. فقط و فقط محبت زیادی به خانواده همسرت نکن مثلا کادوی روززن برای مادرشوهرت گرفتی و میخوای تنها ببری.من هم از این لطف های نابجا داشتم و الان بشدت پشیمونم چون هرگز قدردان نخواهند بود. منم تمام تعطیلاتمون تنها بودم و کوچکترین قدردانی یا مهر و محبتی دریافت نکردم. بعدها پشیمون شدم که چرا من هم محبت ها و لطف های نابجا داشتم. لطفا در مورد کادو بردن بیشتر فکر کن. در نظرشون اصلا عزیز نمیشی. اگه خواستی با همسرت ببرید.

این حرف کاملا درسته
ضرورتی نداره با دل خون شده کادو بگیرید و ببرید
انقدر آزار و اذیت خودتون رو برای دیگران کم هزینه نکنید
فکر نکن می تونن بی توجهی کنن وقت زدگی شما رو حق و ناحق تلف کنن حتی زخم زبونم این وسط بزنن و خدمات تمام و کمال با روی گشاده دریافت کنند
اینکار به عزت نفستون لطمه میزنه
بخودتو حق ناراحت بودن بدید . حفظ حد و حدد ادب و احترام لازمه ولی "سواری دادن" خودوتو اذیت می کنه و توقعات رو از شما بالاتر می بره

- - - Updated - - -

- - - Updated - - -

- - - Updated - - -

سلام دوست عزیز
پدر و مادر انسان ، جزو مواردی هستند که اگه تموم شن هیچ جایگزینی ندارن و هیچ وقت نباید بگیم به اندازه خاصی وظیفه گردنمونه
همسر شما االان از طرفی نگران بیماریه پدرشه و از طرفی دوست داره زحمتاشون رو جبران کنه و از طرفی کم لطفیه خواهر یا برادراش رو می بینه و تحمل می کنه و حالا کافیه ناراحتیه شما رو هم ببینه اینا که روی هم جمع میشه صبرش رو لبریز می کنه و لحظات خاص رو نمی تونه واقعا شاد باشه
شما دقیقا این افکارتون روی طرز برخوردتون و حتی تن صداتون و نوع حرف زدنتون تاثیر میزاره بدون اینکه خودتون متوجه شید و همسرتون دلخوریه شما رو می بینه
اما الان تو شرایطی هست که به همراهیه شما نیاز داره ، به انرژی مثبت دادن شما نیاز داره و اصلا زمان گلایه نیست
کمکش کن تا بهتر بتونه این دوران رو پشت سر بزاره و ان شاالله بعد از بهتر شدن حال پدرشون اوضاع خیلی بهتر میشه و مطمعن باشید محبتای شما یادش نمیره
یادتون باشه پدر و مادری که شبانه روز از فرزندشون مراقبت کردند و بزرگش کردند ماهی دوبار دکتر بردن شاید کمترین جبران از طرف فرزندشون باشه
موفق باشید

متاسفانه اصلا موافق نیستم
اینکه همسرشون با اضطراب و نگرانیش چکار می کنه مقدار زیادیش به ظرفیت و توان خود ایشون ربط داره و در صورت ناتوانی بهتره بیش از حد خودش بار بر نداره .. خصوصا که تک فرزند هم نیست و بقیه هم وظایفی دارند
ایشون نباید نقش" مامان مهربون و جورکش" برای همسرش رو به عده بگیره که اگر شد تا آخر عمر همینه
در مورد تشکرات بعدی و قدر شناسی هم تجربه نشون داده که چنین نیست و بعدها صرفا طلبکاری خواهد بود و حالا مگه چکار کردی که منت میذاری
اگر این مرد انقدر ها منطقی و حق شناس بود تا الان یه دوتا علامت از شرمندگی و تشکر ولو بصورت کلامی نشون میداد تا همسرش دلگرم بشه

[بهاره جون]

کاربر roodabeh_persian خیلی عالی راهنمایی دادی. واقعا کیف کردم. کاش اون روزایی که مثل مونا درگیر بیماری پدرشوهرم و رفتارهای خانواده همسرم بودم یه نفر اینجوری راهنماییم میکرد.
این تقدس پدر و مادر رو واقعا گل گفتی. فقط میخوایم به وابستگی های بیمارگونه امون تقدس بدیم. البته خیلی از ماها در وجودمون وابستگی های بیمارگونه داریم. حالا یا به خانواده یا به چیزای دیگه. باید نسبت بهش آگاه باشیم و کنترلش کنیم.
بی توجهی به پدر و مادر خیلی بده، ولی عواقب بی توجهی به همسر میتونه بدتر باشه. مدت هاست که در جریان تاپیک های مونا هستم. عادت زیادش به چت و شب بیداری. مونا جان لطفا پست roodabeh_persian رو چند بار بخون و تا جایی که میتونی بهش عمل کن.

در مورد روز زن، امسال هم مثل سال های قبل همسرم هدیه ای برام نخرید. در کل چیزایی که لازم دارم رو برام میخره. بهترین مدل و گرون ترین. اما به اسم هدیه نه!! خلاصه امسال گفتم بریم بیرون لاک لازم دارم. باهم رفتیم یه لاک خریدیم و گفتم این کادوی روز زن. خلاصه بعد هم زدم روی ناخن هام و تا چند روز جلوی همسرم ذوق کادو روز زن رو کردم. فکر کنم همسرم یکم شرمنده شد. به همسرم هم گفتم هدیه لازم نیست یه چیز گرون باشه. یه چیزی کوچیک که دل همدیگرو خوش کنیم کافیه. از این به بعد هم هر مناسبتی باشه همین کار رو میکنم. چند سال بخاطر بی توجهی به مناسبت ها حرص خوردم فایده ای نداشت.

[زن ایرانی]

بهاره عزیز من هم چون تجربه ای مشابه همین مورد رو دارم و یادمه تو تاپیکم من رو راهنمایی کردید و چون در جریان کامل همچین روندی بودم و طرز برخوردم شبیه مونا بود کاملا با نظرات roodabeh موافقم. اینکه در نهایت طلبکارتر هم خواهند شد و هیچ کدوم از همراهی هات به چشم نمیاد. متاسفانه ظاهرا همسران ما بخاطر وابستگی بیمارگونه به پدر و مادرهاشون رفتاری مشابه هم داریند. فراموش کردن مناسبت های مهم از مشکلات همیشگی من بوده که البته به دست فراموشی سپردم. متاسفانه هیچ کدوم از محبت هامون به چشم نمیاد.

[roodabeh_persian]

کاربر roodabeh_persian خیلی عالی راهنمایی دادی. واقعا کیف کردم. کاش اون روزایی که مثل مونا درگیر بیماری پدرشوهرم و رفتارهای خانواده همسرم بودم یه نفر اینجوری راهنماییم میکرد.
این تقدس پدر و مادر رو واقعا گل گفتی. فقط میخوایم به وابستگی های بیمارگونه امون تقدس بدیم. البته خیلی از ماها در وجودمون وابستگی های بیمارگونه داریم. حالا یا به خانواده یا به چیزای دیگه. باید نسبت بهش آگاه باشیم و کنترلش کنیم.
بی توجهی به پدر و مادر خیلی بده، ولی عواقب بی توجهی به همسر میتونه بدتر باشه. مدت هاست که در جریان تاپیک های مونا هستم. عادت زیادش به چت و شب بیداری. مونا جان لطفا پست roodabeh_persian رو چند بار بخون و تا جایی که میتونی بهش عمل کن.

در مورد روز زن، امسال هم مثل سال های قبل همسرم هدیه ای برام نخرید. در کل چیزایی که لازم دارم رو برام میخره. بهترین مدل و گرون ترین. اما به اسم هدیه نه!! خلاصه امسال گفتم بریم بیرون لاک لازم دارم. باهم رفتیم یه لاک خریدیم و گفتم این کادوی روز زن. خلاصه بعد هم زدم روی ناخن هام و تا چند روز جلوی همسرم ذوق کادو روز زن رو کردم. فکر کنم همسرم یکم شرمنده شد. به همسرم هم گفتم هدیه لازم نیست یه چیز گرون باشه. یه چیزی کوچیک که دل همدیگرو خوش کنیم کافیه. از این به بعد هم هر مناسبتی باشه همین کار رو میکنم. چند سال بخاطر بی توجهی به مناسبت ها حرص خوردم فایده ای نداشت.