حال و احوال یاران همدردی (12)

[m.reza91]

همون بهتر که تاپیک حال واحوال هم مثل تاپیک کل کل به قهقهرا بره!!!
آدم میاد حال دوستانش رو بخونه و...یهو میبینی چنان با کلمات قلمبه سلمبه ونظرات بسیار ایده آلیست! همدیگه رو تاعمق وجود تخریب میکنید که حالمان بد میشود...هر بار به یک بهانه!
مشخصه که فشارهای جامعه ووضعیتهای ناجورمملکت بدجور روی همه تاثیر گذاشته وسخت تحت فشارید!!!!

برای کسی تاسفی ندارم حال همگی قابل درک اما غیر قابل تحمله.

دقیقا
منم تعجب میکنم. پست ها رو که می خونم اصلا توجیهی برای این بحث ها پیدا نمی کم. مشخصه دوستان فشار های ذهنی دیگه ای دارند و وقتی اینجا مطلبی رو میبنند اون جنبه های منفی افکار ذهنیشون رو فرافکن می کنند به فردی که پست رو زده.
دوستان صرفا برای یاد آوری این دو مورد رو ذکر میکنم:

دهمين آفت مشاوره : عدم متوجه شدن پديده انتقال
اين قانون طلايي را به خاطر بپساريد كه: (پديده انتقال)
در بسياري اوقات مراجعين به نحوي با مشاور تعامل و ارتباط برقرار مي كنند كه با موثرترين افراد زندگي خود (افراد مثبت يا افراد منفي در زندگيشون )، ارتباط داشته اند.

پس اگر مراجع نسبت به پاسخ شما به شما اهانت كرد ، پرخاش كرد يا شما را متهم كرد، يا اظهار تنفر كرد. خودتون را نبازيد و بهتون برنخوره، بلكه با او هم حسي كنيد. همچنين اگر مراجع نسبت به شما اظهار محبت، عشق و ... كرد و شروع به تعريف و تمجيد كرد، تحت تاثير حرفهايش روند مشاوره خود را تغيير ندهيد.
در واقع ايشون هيچ كاري به شخص شما ندارد، بلكه شما نماد آدمهايي هستيد كه او با آنها مسئله دارد يا نسبت به آنها محبت دارد.
به خاطر همين پسر و دخترهاي عاشق ، ممكن است عشقشون را به شما فرافكن كنند. و كساني كه شكست عشقي داشتند يا مشكل خانوادگي داشتند ممكن است، نسبت به شخص شما واكنش منفي نشان دهند.


نتيجه:
پس مراجع شما را نمي شناسد كه بخواهد از شما خوشش بيايد يا بدش بيايد، بلكه عشق و تنفر ها، محبتها و پرخاشگري هايي كه نسبت به نزديكان موثر خود در زندگي شخصي اش داشته ، به شما تعميم مي دهد. لذا نبايد مشاور در موضع دفاعي قرار بگيرد و شروع به دفاع از خويش بكند. يا به عكس اگر مراجعي قربون صدقه مشاور رفت يا حتي اظهار محبت و عشق كرد، نبايد مشاور خوش خوشانش بشه كه مشاور دلربايي هست و حتما مشاوره خوبي داده كه مراجع خوشش اومده. چون در آن صورت مراجع با اين تعريف و تكذيب كردنهايش شما را هدايت مي كند نه شما.

روند و فرايند مشاوره بايد مبتني بر اصول صحيح منطقي و علمي باشد و تحت تاثير خوش آمدن يا بد آمدن مراجع نسبت به شما قرار نگيرد. در غير اينصورت به زودي تحت تاثير مراجعاني كه از شما بدشون آمده قرار گرفته و ارتباط حسنه شما با او كاهش مي يابد. يا به عكس تحت تاثير مراجعي كه از شما تعريف و تمجيد كرده است، كمتر با اشتباهات او برخورد صحيح خواهيد كرد.

يازدهمين آفت مشاوره : عدم متوجه شدن پديده انتقال متقابل


اين آفت ، نقطه مقابل آفت انتقال هست كه در پست قبلي شرح داديم. و مشكلي هست در نحوه برخورد مشاور با مراجع كه از زندگي شخصي مشاور منشاء گرفته است.

يعني در اينجا مشاور ناخودآگاه ، حس و فكر خود را در مورد مهمترين شخصيت زندگيش را به مراجع تعميم مي دهد.
مثلا مشاوري كه با يكي از اعضاء خانواده و خويشان مشكلي دارد، در اينجا مراجع را در جايگاه او مي نشاند.
عشق و نفرت و تعاملي كه مشاور در زندگي واقعي خود نسبت به كسي داشته هست فرافكن مي كند به مراجع.

مشاوراني كه شيفته مراجع مي شوند،‌ يا مشاوراني كه مراجع را در هيئت دوست مي بينند و با او پايه دوستي مي گذارند، مشاوراني كه دست به استهزاء ، محكوم سازي مراجع مي زننداز مواردي هست كه به آفت انتقال متقابل اشاره دارد.

اين مسئله به نقش خودآگاهي مشاوران ، اهميت مضاعفي مي بخشد.
مشاور نبايد حب و بغض ها و موضع گيري ها و سوگيري هايي خود نسبت به اطرافيانش را به مراجعان تعميم دهد.(نبايد اين هماني كند.)

از نظر بنده تاپیک آفت های مشاوره ای صرفا یک دستورالعمل برای مشاوره دادن توسط افراد غیر حرفه ای نیست بلکه مهمترین و عملی ترین تاپیک در حوزه ی مهارت ارتباطیه.

البته من شخصا بحث کردن رو نفی نمیکنم ولی میشه با آرامش و سعه ی صدر بحث کرد و حتی متقاعد هم نشد و بدتر از اون حتی گهگاهی هم عصبانی شد؛ طبیعیه.

[tanhaman]

درود خدمت همه ی عزیزان بخصوص سرشار عزیز
خدا رو شکر که متوجه اشتباه غیر عمد بنده در بیان وشاهد اوردن متن خودتان شدید ،راستش من هنوز هم دقیقا نمی دانم چطور باید مطلبی را شاهد اورد یا به ان استناد کرد یا در داخل کادر قرار داد ،در انجا هم با تفکیک مطلب با ستاره و ذکر نام شما خواستم خواننده را متوجه کنم که متن اصلی مربوط به شماست ،باز هم از این بابت عذر خواهی می کنم .
تصور من هم بطور کلی راجع به نوشته های شما مثبت است ومن از انها بهره می برم.حوصله ی شما رو هم در بیان و نوشتار ستودنی است . نوشتن فقط چیدمان کلمات کنار همدیگر نیست ،متن اگر محتوی و پیام نداشته باشد هجو است. خوشبختانه نوشته های شما غالبا پیام یا محتوا دار است

[tanhaman]

درود بر pooh گرامی که انصاف در نوشتار را رعایت کرده و صادقانه و صمیمانه در مورد سوِ تفاهمات احتمالی ، رفع سو کردن

[میشل]

سلام دوستان

امیدوارم حال همتون خوب باشه.

یه حس خوبی بهتون دارم، حسی که یه بچه مدرسه ای به مداد و پاک کنی داره که مادرش براش خریده.

شما جزء چیزهایی هستید که خدا به من هدیه داد تا با کمکشون مسیر زندگی رو طی کنم.

دوستتون دارم، جدی می گم. واقعا همتونو دوست دارم.

یه خبر هم اینکه ظاهرا موضوع جابجایی ما به خونه مادرشوهرم منتفی شده.

من همون کاری رو انجام دادم که آنه ماری گفت با اون اصلاحیه ای که خودم بهش زدم. اون موقع شوهرم واکنش خاصی نشون نداد و منم دیگه پیگیری نکردم. اما بعدا گفت که نیازیبه کمک نداره و خودش قسط ها رو پرداخت می کنه. اول این ماه هم برای اولین بار دقیقا سر وقت پرداخت کرده بود.

دیگه هیچ صحبتی هم از خونه نیست. البته اونقدر همه چی متغیر بوده که من به راحتی به پایداری وضعیتی اعتماد نمی کنم ولی حس می کنم واقعا دیگه بی خیال این موضوع شده.

راستی فکور جان ممنون از پستت. سوالی که ازم پرسیده بودی چیزی بود که همون موقع ها ذهن خودم رو هم مشغول کرده بود. برای همین صبر کردم تا به نتیجه برسم و بعد جواب بدم.

[آویژه]

سلام به همه

یادی کنیم از چندتا دوستان که چند وقته نیستن:

گیسو کمند، چی شد یهو؟ دلخوریت رو بذار کنار و برگرد. حات خالیه
شیدا نیستی ؟! . امیدوارم این نبودن ها یعنی که زندگی داره بهت خوش می‌گذره.
صبا کم پیدایی؟!. یه سر بزن یه خبر از حالت بده بهمون.
بالهای صداقت خوبی؟ خوشی؟ نیستی؟

حاضرین گرامی چطوریایید؟ دماغا چاقه؟ نکنه عمل کردید شیطونا؟

منم خوبم! و در حالتی بین و و یه خورده هم و در نوسانم. بعضی وقتا هم اینم: از اتفاقات نادره البته!!

شما حال الانتون با کدوم شکلک توصیف می‌شه؟

راستی دلیل شما برای ادامه زندگی چیه؟ جدی!

[hamed-kr]

سلام به همگی
یعنی به قول آقوی همساده داغونمااااااااااااااااااا ااااا!

ممانُم که رفته شیرازو ،بغل فلکه گازو .
من موندم چندتو آدم خسّه که دهناشون به دسّوی با کفایت منه.

حالو فَردو شانس اُوُردم که ناهار امروز مُنده وگرنه چه خاکی به سرُم می ریختم.

وُی مامان بچو هم که هنوز نرفتم ببینم کجان ، می ترسمم که خوابِشِ بیبینم یعنی تو همو خواب سر به نیستُم می کنه ، یعنی با قابلمه ی دوقولوُی افسانه ای بیفته دنبالم .

البت منم می دونم چی کار کنم ، ای عکسو رِ نوشنش میدم حداقل دلم خنک شه.(البت اَی عکسو اینجو آپلود شه)

- - - Updated - - -

خب می بینیم که آپلود نشد ،منم که کوتا نمیام ،گشتم عکسو رِ اینجُو می تونین بیبینین (او متن انگیلیسیو رَم بخونینا )

https://i.redd.it/hotx7uytut421.jpg


خدا ای ننه بچو رَم زودتر به ما الصاق بفرما (تبصره : ما شیرازی هسیم -یعنی شمو ما رِ شیرازی آفریدی- پس تکلیف مالایطاق نیزو بالوی گردنمون نیزار که بخوویم بیریم دنبالش ،یه جور باشه خودش بیاد ،هاااااااا)

[wisdom]

وای چقد قشنگ حرف زدین ...خنده اومد رو‌لبام‌...چه لهجه شیرینی...

[فرشته مهربان]

سلام بر اهالی خوب همدردی
در حرم امن وباصفای امام هشتم علیه السلام به یاد همه شما
در انتظاردعای ندبه در صحن امام خمینی.
از صمیم قلب توجهات خاص امام رئوف را نسبت به تالار همدردی واعضاء وبانی محترم این فضا خواهانم.
توجه ولطف حضرتش را چنان می طلبم که تالار همدردی محل توجه دائمی وشفاخانه حضرتش برای مراجعین باشد وگره گشای مشکلاتشان شوند ان شاء الله.
ای امام رئوف !
اجابت این خواسته از روی لطف ورافت نیازماست وکرم شما ، چیزی از انبان جودشما کم نخواهدشد در بذل الطاف.
آمدن به همدردی را وطلب راهنمائی را توسل به شما میدانیم وامید دستگیری داریم.
مدیران را هم به خادمی پذیرا باشید آنچنانکه گویی در این فضای مجازی خادم آستان شمایند به رفت وروب هرآنچه بخواهد به مراجعین آسیب زند وفراهم کردن اسباب آرامش بخشی ورهنمونی به سوی خیر وسلامت 'آنهم به پشتوانه هدایتهای خاصه شما امام رئوف سلام الله علیهما.
ان شاءالله که در این آدینه روز واین لحظات نورانی ومکان مقدس به اذن حضرت حق از این حقیر به نیابت از اعضاء همدردی وبانی محترم پذیرا باشید

[میشل]

سلام آویژه جان، مرسی که از حالت نوشتی.

تو یکی از بچه های همدردی هستی که بخاطر ساختار شخصیتیت توی ذهن من موندگار شدی. تعجب نمی کردم وقتی می دیدم از زندگیت راضی هستی. زندگیت قشنگ بود و طبیعی بود که اینطور باشه.

البته الان هم حتما قشنگی خودش رو داره. و این دوره هم برات می گذره.

اما چی شده که یه چیزهایی تغییر کرده؟ دیگه راضی نیستی، انگار زیاد شاد نیستی.

در مورد سوالی که پرسیده بودی، دلیل من برای ادامه ی حیات خیلی سادست. دلیلش اینه که هنوز نمردم! و این یعنی اینکه یه موجود متعالی تر از من، می خواد من اینجا باشم و "زندگی کنم". انگار یه چیزی ازم انتظار داره، انتظار داره در طی این زندگی، یه چیز خاصی ازم ساخته بشه. انگار منتظره که یه روزی منو ببینه و باهام حرف بزنه.

من دلیل خاصی برای ادامه ی حیات ندارم. همینکه اون دلیل داره، باعث می شه منم حس کنم حیاتم یه چیز ارزشمندیه.

.........

آویژه حس می کنم حرف های زیادی توی دلت جمع شدن، ای کاش اینجا فضای مناسبی برای حرف زدنِ آدمی مثل تو بود، در اونصورت ازت می خواستم برامون بنویسی.

[Pooh]

سلام.

آقا حامد، برادر گرامی، میخواستم یک تشکر از شما کنم. علاوه بر تمام زحمات و راهنمایی های شما، یک تشکر اختصاصی میخواستم از اون پست کمی تند شما در حق و باطل کنم. من اصلا ذره ای هم ناراحت نشدم (و بحث هم داشت به جاهای خوبی میرسید و تازه داشتیم به نقطه نظرهای نزدیکتر میرسیدیم که خب...). از اون برخورد و تذکرتون ممنونم و اتفاقا خوشحالمم کرد چون اون پرده ی شک به ترحم یا واقعی بودن رفتار شما رو برام برداشت و تازه باهاتون احساس شفافیت و مورد ترحم نبودن کردم و تازه احساس کردم با خودم دارید حرف میزنید نه با تصویر یک انسان ضعیف و نقدتون بر چیزی واقعی بود، نه بر چیزی ساخته ذهن و برداشت خودتون یا بر لایه های دیگر و پنهانِ زندگی شخصی و روابط و ادراکات و احساسات من. و شکل مارک زدن هم نداشت (البته به جز در قسمتیش) و برام نقد قابل قبولی بود چون متوجه بودم از چی ناراحت شده اید و دلیل نارحتیتون به نظرم منطقی بود، نه اتهامی ساخته ذهنتون.

از جنبه دیگری هم با اون برخورد شما، خاطر عده ای شاد شد و دلشون کمی خنک شد. که البته در پست حذف شدشون، یادشون رفت از این بابت از شما تشکر کنند، که اینجا من از طرف اونها هم از شما تشکر میکنم که ذره ای مرهم بر داغ دل اونها هم گذاشتید.

ازتون بسیار بسیار ممنونم برادر عزیز و گرامی. پست لهجه شیرازی شما هم خیلی خیلی شیرین بود و دل من رو برای شیراز خیلی تنگ کرد. دعا کنید خدا یکم قدرت بهم بده من هم بر ژن شیرازیم غلبه کنم. چون این دو هفته گذشته از دفاع، گرچه درگیر خونه تکونی بوده ام، ولی از اونجایی که کلا از کار خونه خوشم میاد، برای درس و مطالعه و دنبال شغل گشتن تنبل شده ام باز و خونه بهم چسبیده.

گرچه ادم باید نگران باشه که هوای کره زمین داره گرم میشه و محیط زیست در خطره، ولی من عاشق هوای آفتابی و آسمون آبی صاف با ابرهای تپل سفید و براق و صدای گنجشک ها هستم. اصلا تحمل ندیدن خورشید و اسمون آبی رو بیشتر از سه روز ندارم. ولی امروز از اون روزهای خیلی قشنگ و دلخواه منه. آافتااااب و آسمون صاف و آبیِ آبی و سر و صدای گنجشکها. الان هم میخوام تا طبقه پایینیهامون نیستن، برم بشینم توی حیاط، سر در سایه و پا در آفتاب، دیوان شعر عموی گرامی ام رو بعد از شش ماه که بهم داده بخونم.