سلام به اهالی همدردی
بعض از تاپیکها منو ترغیب میکنه که این موضوع رو به اشتراک بگذارم
آنچه که بارها تجربه کردم این هست که میتونم برای یک مدت موقتی یک فرد در اوج باشم.
-میتونم در خانه برای همسرم یک شوهر خوب و ایده آل باشم به معنای نرم خویی،خوش رویی،همکاری در کارهای منزل،تفریحات آخر هفته،خوش صحبتی،همدلی با گفتگوهای درونی همسرم،بهترین رابطه زناشویی رو رقم بزنم و خرید بریم و به بستگانش سر بزنیم و از کم کاریهای همسرم به ستوه نیام.
-میتونم در محیط کارم بدون توجه به اینکه حقوق من با دستمزدم تطابق ندارد بیشترین تلاش رو با بهترین کیفیت بکار بگیرم.
بدون توجه به اینکه این افرادی که براشون خدمت انجام میدم لیاقت دارند یا قدردان تلاش من هستم بهترین باشم.
بدون توجه به رفتار ناسازگار همکاران ،ایشان را در موفقیت کاری خودشون راهنمایی کنم و حتی با انرژی بخشیدن بهشون بخوام که یک روز قشنگ رو داشته باشند.
-میتونم نسبت به افرادی که باهاشون اختلاف دارم فراموش کار باشم،و به خونشون برم و با روی گشاده و مهربون شبی در حد یکساعت خوشحال باشم.بدون اینکه به سردی نگاه و رفتارشون توجه کنم.بدون اینکه به زخم زبانها و کنایه هاشون اهمیت بدم و بخوام پاسخی گزنده بدم.بدون توجه به اینکه از وقاحتی که در رفتارشون به نمایش میگذارن و ازهم دیگه سبقت میگیرند تا من رو در جمع تنهاتر و شرمنده تر کنند.بدون اینکه دلم بگیره از عدم توجه شون بمن و کناره گیری شون از من
-میتونم نسبت به زندگی ساده خودم ببالم و دوستان و اشنایان رو به سفره ساده خودمون به شام دعوت کنم و نگاه متعجب ایشان و پر از ترحم ایشان نسبت به سادگی زندگی مون رو ندید بگیرم و مدام لبخند بزنم.بدون آزرده خاطر شدن از تلاشهاشون برای به سخره گرفتن و کوچک جلوه دادن دستاوردهای زندگیم.همونطور که سعی در آزردن دارند دلم براشون میسوزه که نمیتونند برای خوبی بخشیدن پیشقدم باشند چون تو زندگیشون از کمبودها رنج میبرند و ارزو میکنم کمبودهاشون برطرف بشه.
-میتونم با دوستانم صحبت کنم و از اینکه برای بهره مند شدن از من با من معاشرت دارند ناراحت نشم.ازینکه با من رفت و امد میکنه که چون کارمند هستم ضامن وامش بشم .ازینکه با تکیه به دانشی که من دارم مشکلاتش رو برطرف بکنه ولی دوست نداره به پیشرفت من کمک بکنه و مانع میشه بر سر راهم. از اینکه باهات از زندگی خصوصی خودش درددل میکنه تا زیر زبونت رو بکشه و از زندگی خصوصی ات سر در بیاره و بره با بقیه به اشتراک بگذاره.ازینکه در جمع دوستانت نتونی باشی چون اهل سیگار و قلیون و مشروب نیستی،وتو جمع اینوریها هم نتونی باشی چون تو فاز سیاسی چشم بسته از کسی طرفداری نمیکنی.
-میتونم لبخند بزنم و اونو در اغوش بگیرم وقتی دارم درس میخونم و همسرم درک نمیکنه و مدام سعی در جلب توجه داره تا از درس خوندن جدام کن .وقتی راه به راه مهمون میاد در مواقع حساس تحصیلی که تو تابستون اصلا پیداشون نمیشه.وقتی همکلاسی ها در جبران جلساتی که نبودی و یا تمریناتی که ناتوان هستی راهنمایی نمیکنند و جواب گمراه کننده میدن و دروغ میگن و من همچنان با هاشون صادق هستم و از اطلاعات و تمرینات مضایقه نمیکنم.از استادها که مطالعه کردن و راهنمایی دادن کوتاهی میکنند و با مسیرهای انحرافی معرفی کردن دانشجو رو از سر راهشون برمیدارند تا سرشون خلوت بشه.خب بگو نمیدونم و یا نمیتونم یا برو سراغ فلانی بپرس.چرا ادم رو میذارن سرکار.میگه تو این دانشگاه نمیرسم جوابت رو بدم فلان روز میای تو فلان دانشگاه ده دقیقه بین دو کلاس جوابت رو میدم!
-من میتونم ازین نظام با این همه اشتباه دفاع کنم، از وضعیت اسفناک مدیریت کشوری که باهم گاوبندی میکنند و دلار رو گرون میکنند و میگن چندتا دلال باعث شدند و نمیگن کار خودمون هست.آخه چطوری؟ آخه تا کی؟ به ادم میخندن.خوب معلومه دیگه نمیشه دروغ گفت.شخصیت ادم میره زیر سوال.
-میتونم از دین و مسلکم دفاع کنم درحالیکه اقای مرجع نمیاد یه رساله عملیه راجع به رفتار صحیح زندگی زناشویی،تربیت فرزند،کسب و کار،رفتار اجتماعی،معاشرت با بستگان بده.فقط میگه مدارا کنید.نمیشه که جواب نداشته باشی و مدام تحمل کنی فقط.اگه دین کاملی دارم باید جواب همه چی رو با راهکار داشته باشه.موندم اگه یه نظر یقین نداشتم که این امورات دنیا جز با وجود افریدگار ممکن هست، و دست پروردگار رو در امورات روزمرگی خودم نمیدیدم به کدوم دستارد دینم باید مباهات میکردم.افراد هم مسلک دور و بر من به یه چیزایی اعتقاد دارند ولی جاه طلبی و دروغ و دزدی و غیبت و رونق دنیوی زندگی رو جزو لاینفک اصول مهارتهای اجتماعی میدونند و میگن اگه اینطور نباشی نمیتونی زندگی کنی؟! بعد هی میگیم ما فلان دین رو داریم و دین کاملی هست.این چطور دین کاملی هست که بجز این راهها نمیشه زندگی موفق داشت؟! حالا باید در برابر اجتماع ازین وضعیت دفاع هم بکنم.
-و خیلی میتونمهای دیگه که وقتی پاسخ متقابل دریافت نمیشه و حتی معکوس هم میشه ادم انگیزه ادامه دادن نداره.
چی به ادم امید میده تا بتونه در موارد بالا و بعضی مواردی که ننوشتم، دایما خوب باشه و در اوج بمونه؟
علاقه مندی ها (Bookmarks)