سلام دوستان گرامی 30 سالمه لیسانس دارم شغلم هم ساخت و سازه اپارتمان هست
خیلی وقته میخام ازدواج کنم ولی نمیدونم چرا نمیشه باور کنید معیارام از 100 به 50 تعدیل دادم ولی بازم نمیشه
ایا من اشتباه کردم که در طول زندگیم سالم زندگی کردم
هر روز با یه دختر دوس نشدم
چنتا دوست دارم که چندین ساله واسه خودشون خونه گرفتن هر روزم با یه دختر هستن
به نظرتون من دارم درست زندگی میکنم یا اونا ؟
خدا رو شکر نه از نظر ظاهر مشکلی دارم نه مالی همه چی دارم ادم کم رویی هم نیستم در ارتباط با جنس مخالف
ولی هیچ وقت علاقه ای به اینچور روابط نداشتم
الانم احساس میکنم که سرم کلاه رفته سی سالم شد تا حالا رابطه ی جنسی نداشتم فقط پول دراوردم و کار کردم روزی 15 ساعت کل زندگیم شده کار خونه کار خونه ادم رفیق بازیم نیستم که با دوستام برم مسافرت و گشت گذار
فکر میکنم افسرده شدم
یه صد جایی هم خواستگاری سنتی رفتیم (باور کنید ادم سختگیری نیستم خداشاهده ولی از این همه جایی که رفتیم 5 تاشونم حتی نزدیکم به معیارای من نبودن بگو 20 درصد
به همه رو زدم مفصل بهشون میگم چجوری باشه و اینا اونا هم میگن عالیه همونی که میخای وقتی میریم میبینیم زمین ت اسمون تفاوت داره با اون چیزی که معرف گفته
معیارام اینه شما بگید من ادم زیاده خواهی هستم
دختر نجیب و خانواده داری باشه ابرو دار ترجیحا کم جمعیت که زیادم مهم نیست
تحصیلاتم که مشالا همه لیسانس دارن دیگه این روزا نداشتم مهم نیست
مهربون صادق راستگو اعتقادات مذهبیشم متوسط باشه کافیه
سطح اقتصادیشون اصلا واسم مهم نیست
من خودم قدم 190 هست دوست دارم خانمم دیگه حداقل 170 باشه
تیپ و ظاهرم در حد خوب میشه گفت هست جوری باشه که به هم بیایم
با اینکه خودم سبزه هستم ولی از پوست سبزه خیلی بدم میاد واسه دختر سفید دوست دارم
حالا به نظرتون پر توقع هستم ؟
یه دو موردم بوده ولی بنا به دلایلی نشده
اون روز دیگه خواهرم بعد از اخرین خواستگاری که رفتیم اذعان کرد که فلانی تو دیگه واقعا خیلی بد شانسی تو این مساله
به خدا 99 درصد جاهایی که رفتیم جوری بودن که حتی جایی واسه فکر کردنم نداشتن
به نظر خودم ازدواج از سر اجبارم بدرد نمیخوره
الان واقعا ذهنم پریشونه نمیدونم چیکار کنم همین جور به خواستگاری رفتن ادامه بدم یا اینکه حرف شیطونو گوش بدم بشم مثل بعضی از دوستام
ببخشید سرتونو درد اوردم
علاقه مندی ها (Bookmarks)