متاسفانه تنها راه حلّش گذر زمان است. البته اين لحظهها خيلي سخته خيلي، ولي تاوان لحظههاييست که دل سپرديم...
مثل ي ويروس هست که بايد دورهاش سپري بشه. روانپزشک و قرص و دارو و اينا چندان مثمر ثمر نيست، نهايتش قرص ريتالين ميدن که ي نوع موادّ مخدّره.
ولي شايد بشه اين دوره رو تسريع کرد، با مشغول کردن خودتون به فعّاليّتهايي که علاقهمنديد،
ي چيزي پيدا کنيد که بهش علاقه داريد، مثلا توي انجمنهاي عمومي ثبت نام کنيد و در بحثها شرکت کنيد مثلا انجمن p30world
يا با فيلم مشغول بشيد، مثلا سايت فيلم مثل Tinymovie عضو بشيد، 250 فيلم برتر رو بگرديد پيدا کنيد، با فيلم مشغول بشيد
ببينيد چه ديدگاههايي اومدند دادند زير فيلمها دادهاند، يکي نظر داده، اون يکي اومده مخالفش رو گفته و... ميبينيد که چند ساعته فکرتون مشغول شده.
البته اينا از باب مثال بود. خودتون بهتر ميتونيد.
البته ي علّتش هم اينه که شما اميدواريد که طرف برگرده، عذرخواهي کنه و از اين حرفا، ولي عملاً چنين چيزي اتفاق نخواهد افتاد. اون الآن توي عشق و حال خودشه و اين تنها شما هستيد که خودتون رو زجر ميديد. اگه کلاً قطع اميد کنيد ان شاء الله راحتتر و سريعتر اين مرحله رو پشت سر خواهيد گذاشت.
علاقه مندی ها (Bookmarks)