به خاطر خدا بگید مشکل من چیه؟آقایون ایراد من چیه؟؟

[bahar.65]

سلام
نمیدونم چی بگمو از کجا شروع کنم.فقط میدونم داغونم.حالم بده.کل شبو گریه کردم
امروز 30 ساله شدم.یه بهار 30ساله ی مجرد ، تحصیل کرده و بی کار بی پول.یه بهار که تو کل این سال یه مرد پیدا نشد که عاشقش باشه.عاشق که چه عرض کنم حتی یه پیشنهاد دوستیم نداشتیم چه برسه به خواستگار.همیشه خودم بودمو تنهاییمو به عالمه توهینو ترحم
امروز هرکدوم از خواهر برادرام و حتی دامادو زن داداشام که هدیه بهم داد توش یه توهینی بود/ یکی گفت باید شوهرت هدیه میداد نه ما . یکی میگفت باید جور بی شوهریتو ما بکشیم . یکی میگفت تا کی اینجایی
از خجالت مردم./اخه مگه دست منه؟چرا خدا باید اجازه بده من تا این حد تحقیر بشم؟مشکل من چیه؟
جلوی آینه با خودم حرف میزنمو میگم خدایا من تاوان چیو پس میدم؟آخه چطور ممکنه تو دنیایی به این بزرگی یه مرد واسه من نباشه؟اعتماد به نفسم شده صفر
توروخدا بگید مشکل من چیه که تو 30 سال یه پسر طرفم نیومده؟یعنی از همه دنیا زشت ترم؟از همه بدترم؟؟/بقیه خواستگار دارن ولی خودشون نمیخوان...اما من چی؟؟ اگه مامان بابام نباشن من چیکار کنم؟
توروخدا بگید مشکل من چیه؟دیگه امیدی ندارم فقط دوست دارم بدونم چرا؟؟؟؟

[yasamin25]

سلام بهار جان تاپیکت و دیدم خیلی ناراحت شدم منم دقیقا قبل ازدواجم خیلی حساس بودم و هر کی راجع به ازدواجم حرف میزد زود ناراحت میشدم ولی با

این تفاوت که من 21 الی 22 سالم بود تو خانواده ما رسمه که دختر 19 الی 20 ازدواج کنه و اگه دیر بشه دیگه هیچی آخه مامان و خواهرام 20 سالگی

ازدواج کردن و من چون نمیخواستم سنتی ازدواج کنم ازدواجم طول کشید تا شخص مورد نظرمو پیدا کنم یعنی پیدا کرده بودم تو 21 سالگی منتها تا

مقدمات خواستگاری جور بشه سنم شد 23 حالا تو این مدت همه گیر دادن که باید زودتر ازدواج کنی چرا به خواستگارا جواب رد میدی من برام مهم نبود

اصلا سن مهم نیست و خواستگارم مهم نیست سعی کن رو اعتماد به نفست کار کنی و حرف دیگران برات مهم نباشه الان سن ازدواج بالا رفته هستن دخترایی

که 35 سالشونه و تازه ازدواج کردن و خیلی شانس خوبی هم نصیبشون شده مطمئن باش شانست از خواهر و بردارات خیلی بهتره من از این نمونه ها زیاد

دیدم غصه نخور درست میشه میخوام یه راه حل معنوی بهت بدم و اونم نذر حدیث کسا به نیت خانم فاطمه زهرا هستش بخون مدت 14 شب و یا ...... انشالا

یک بخت خوب نصیبت میشه این جور مواقع با دل شکسته در خونه معصومین بری و حاجت بخوای حتما کارگشاست منم دعا میکنم خودم تو این سایت دو

سه تا تاپیک دارم ولی به این نتیجه رسیدم هیچ راه حلی به اندازه راه حل معنوی کارگشا نیست من خودم خیلی حاجت گرفتم امیدوارم مشکلت حل بشه و


خودت و درگیر حرف دیگران نکن و همه رو بسپار به خدا .....

[mercedes62]

یاسمین خانوم توضحیحاتی خوبی دادن

منتها از دید 1 پسر ازتون میپرسم بی تعارف توضیح بدید که بتونیم کمی کنیم به امید خدا :

شاغلید؟

مدرک تحصیلیتون چیه؟

- روحیه و برخوردتون چجوریه ؟شادید؟ یا سنگین ؟

-نقاط مثبتتون چیه؟

-نقاط منفیتون چیه؟

- تیپ و قیافتون چجوریه؟ از مانتو و روسری تا چادر و... به روز ، سنتی اسپورت و...؟

-تو شهرای بزرگ زندگی میکنید یا روستا یا محل و منطقه خاصی ؟ که صنعت یا بافت خاص خودشرو داره؟ یا فرهنگ و...


- برخورد تو اجتماع چجوریه؟ خوشرویید؟ اخمو ؟ راحت ؟ خجالتی و...

- زیباسازی و آرایشتون و... به چه شکله؟
1 توضیحات کلی و جرئی و در مورد وضعیت ظاحریتون و طرز برخورد و رفت و امدتون تو دوستان و آشنایان و محل کار و ... بفرمائید

بهتر میشه نظر داد/

[Elena1994]

عزیزم چزا به این دید نگاه میکنی
من اکثر آدم های سطح فرهنگی خوب و تحصیل کرده رو دیدم دیرتر ولی عاقلانه تر ازدواج کردن و کل این مدت تنها رو شناخت و تکامل خودشون و کارشون متمرکز بودن
شما هم اصلا به این که تنها هستی و کسی سراغت نیومده فکر نکن ، تنها بودن ارزشش بیشتر از جذب کردن هر ادمی و تنها شخص مورد نظر خودش پیدا میشه نگران نباش و اصلا هم حرفا هایی که میشنوی رو جدی نگیر من به این جمله اعتقاد دارم که پشت هر ادمی و هر شرایط و مقطعی یه حرفی وجود داره

[Najvaa]

سلام دوست عزیزم

چه تایپیک خوبی ایجاد کردی خیلی خوبه که آقایون بیان اینجا نظرشونو بگن

حرفاتو که خوندم دیدم چقد حرفات شبیه حرفای دو سال پیش منه اون موقع من 26 سالم بود وفکر میکردم خیلی دیرشده!

وهمین طرز فکر وفشار حرفای اطرافیان باعث شد تن به یه ازدواج غلط بدم و آدم های بی لیاقت و وارد زندگیم کنم

منم دقیقا مثل خودت بودم هیچ دوست پسری نداشتم حتی کسیو که دوست داشتم نمیتونستم باهاش ارتباط بگیرم

خواستم بگم یه وقت فشار حرف بقیه باعث نشه خدای نکرده تو ازدواجت تصمیم اشتباهی

بگیری

من با اینکه از لحاظ ظاهری هیچی کم نداشتم (این نظر همه ی اطرافیانمه حتی غریبه هایی که برای بار اول منو میبینن اینو بهم میگن ) اما خب منم هیچ ارتباطی با پسرا یا خواستگار نداشتم
پس تو تنها نیستی عزیزم درضمن اشتباه منم نکردی!

من بعد از نامزدی ناموفقم دیگه مثل قبل فکرنمیکردم و افکار تو رو نداشتم و چندین مورد خواستگار اومداما بعضی هاشون به خاطر همین تجربه اشتباهم و مسایل دیگه جور نشد

پس میبینی عزیزم تو تنها نیستی در ضمن اشتباه منو نکردی!

حالا اینا رو بهت گفتم که بگم:


ازدواج تنها چیزیه که هرچه بیشتر بهش فکر کنی کمتر نتیجه میگیری


این افکار و از خودت دور کن که من چه مشکلی دار م! اینها باعث میشه اعتماد به نفست کمتر شه و

کمکی به مشکلت نمیکنه من دیدم دور و برم زنایی که هیچی ندارن اما همین اعتماد به نفسشونه که باعث شده مردا جذبشون شن

[rooz_m30]

سلام بهار عزیز من زیادد حرف زدن و نوشتن بلد نیستم فقط خواستم یه راهنمایی بکنم میتونی یه سری به سایت گیس گلابتون بزنی و کتاب ازدواج مثل اب خوردنو بخری چون همکارام نتیجه گرفتن فکر کردم برای شما هم ایشالله تاثیر گذار باشه و بتونه کمکتون کنه عزیزم
برات ارزوی زیباترین و قشنگترین اتفاقات رو دارم
پیروز و شاد و موفق باشی

[bahar.65]

مرسی از همه ی دوستان عزیز که زحمت کشیدم و برای تاپیک بنده وقت گداشتن
yasamin عزیزم من تو سن شما جز به درس به چیز دیگه ای فکر نمیکردم ولی الان که به 30 رسیدم دیگه وضعیت فرق داره و باید فکر کنم.انقد از راههای معنوی استفاده کردم که دیگه خسته شدم و حتی دعا هم نمیکنم.
mersedece عزیزم
من فوق لیسانس دارم ... شاغل نیستم...
بینهایت سر به زیر و مودبم و در مقایسه با هم کلاسیام در دانشگاه احترام بنده پیش آقایون همیشه بیشتر بوده و بسیار مودبانه با من رفتار میشد...
در ظاهر خیلی مغرورم ولی به هرکی سلام میدم با لبخند توام با متانت سلام احوالپرسی میکنم حتی دختر خانم ها هم احساس میکنند من خیلی مغرورم ولی بعد از برقراری ارتباط و پیدا کردن شناخت دیدگاهشون عوض میشه....به نظرم در اجتماع خجالتی هستم و در کل دوران تحصیلم با هیچ آقایی بیشتر از سلام و احوالپرسی حرفی نزدم.اینم اضافه کنم که برای سلام دادن به آقایون هم خودم پیش قدم نمیشدم...
در جمع حالا خانمانه یا مختلط بنده تقریبا ساکت هستم و بسیار از این موضوع رنج میبرم
و اما ظاهرم
همه بهم میگن که دختر خوشکلی هستم ولی قدم کوتاهه و 90% اعتماد بنفس پایین من ناشی از کوتاهی قدم است تا جاییکه دوسندارم مهمونی هم برم..150 هستم.و اینم اضافه کنم که ظاهرم به جای 30 سال نهایتا 25 سال نشون میده
شیک پوش و در عین حال مودبانه پوشم.
تو شهر زندگی میکنم.یه شهر تقریبا کوچک. رفت و آمد کم داریم.ولی در بین همونام کلی آقای خوب منو دیدن ولی .....
دوسدارم وارد جمع بشم و حرف بزنمو ابراز نظر کنم ولی نمیتونم.حتی هنگام حرف زدن با استادام هم کم می آوردم.
برادر زادم بهم میگفت چرا همه خواستگار دارن جز توخیلی خیلی بهم توهین میشه
najva عزیزم خود ازدواج زیاد برام مهم نیست ولی دلیل اینکه پسندیده نمیشم بینهایت برام مهمه و میخوام بدونم شکلم چیه که حلش کنم.رو اعتماد بنفسم کار کنم؟؟چه جوری؟وقتی میبینم دختری که به زشت ترین دختر دانشگاه معروفه کلی خواستگار داره ولی من حتی یه پیشنهاد ندارم ، اعتماد بنفسی میمونه برام؟؟؟وقتی میبینم دخترایی که کل پرونده اخلاقی داشتن ولی الان همشون خوشبختن ولی من مودب اینه زندگیم..... اعتماد بنفسش میمونه برام؟؟؟
elham , roz مرسی از راهنمایی و همدردی شما دوستان گلم

[captive]

سلام.چه شرایط غریبی شده!!جالبه..من هم مثل شما هستم (هم سنیم)منتها من پسرم.تحصیلاتمو دارم،شغل و.......اهل هیچ برنامه ای هم تو زندگیم نبودم..نه کورم.نه کچل و نه هیچ چیز دیگه.تا حالا نزدیک چهار تا دختر جلو رفتم اونم برای ازدواج همشون جواب منفی دادن..این دخترا نه از من بالاتر بودند نه وضع مالیشون انچنان بوده حتی ظاهرشونم معمولی بوده اما خودمم نفهمیدم چرا جواب منفی دادند.مثلا مورد اخر به واسطه گفته بود همینکه پسر سالم باشه،اهل دودو دم نباشه،شغل داشته باشه برام کافیهاما وقتی ملاقات کردیم به 24 ساعت هم نکشید جواب داد در کل فکر میکنم مناسب هم نیستیم...فقط شما نیستید که تنها هستید .اینکه شرایطتت بد نباشه اما چند نفر بهت جواب منفی بدن و نخانت هم عین همون چیزیه که شما گفتید.الان دیگه یه جورایی حتی دختر خوب هم ببینم حس اینکه بخام پا پیش بذارم ندارم چون میگم حتما جوابش منفیه..و خیلی جالبه اون حس نیاز عاطفی هم درونم داره از بین میره،یعنی یه جورایی دارم از بین میبرمش و تصمیم دارم مجرد بمونم.تنهایی خیلی بهتر از اینه که بخاد عزت نفست بیاد پایین و با نیت خیر پا پیش بذاری اما جواب نگیری.بازم جالبتر اینه که دخترا به پسرایی که به قصد دوستی جلو میرن خیلی بهای بیشتری میدن ( که توی اون دوستیها هزار تا کاری که نباید انجام بشه هم میشه!!) اما وقتی یکی به قصد ازدواج جلو میره اینجور رفتار میکنند.اره من از ازدواج زده شدم..به هیچ دختری دیگه حس خوبی ندارم و نمیخامم داشته باشم.اما در مورد سوالتون اینو بگم اینکه کسی براتون جلو نیومده به معنای بد بودن شما نیست ،شما که دستت خودت نیست،اصلا ناراحت نباشید،اونی که باید ناراحت باشه من و امثال من هستن که با اینکه برای یکسریها جلو رفتن اما نخاستنشون!!

[veis]

سلام عزیزم. من از تو یکسال هم بزرگترم و دقیقا مشکل تو رو دارم. باور کن حتی برای ثانیه ای نیست که به این موضوع فکر نکنم. گاهی از شدت فکر کردن به این موضوع دلم میخواد سرم رو منفجر کنم. تا دلت بخواد هم دعا کردم. موقعیت خیلی خوبی هم دارم. فوق لیسانسم و شاغلم . رفتارم تو اجتماع پسندیده ست و همه از غریبه و آشناها بارها بهم گفتن خوش به حال کسی که تو باهاش ازدواج کنی. نه از نظر جسمی و نه از نظر اخلاقی تا حالا مشکل داشتم. اما محض رضای خدا یه خواستگارم تا حالا پا تو خونه ما نذاشته. می دونم که حرفام بیشتر درد و دل بود. متاسفانه هیچ راهی ندارم که بهت پیشنهاد بدم. فقط چون خودم هم دلم به شدت پر بود اینجا حرف زدم. فقط به نظر من شاغل بشو. باز شاید بی تاثیر نباشه.

[cheshmakk]

اگه آدم معتقدی هستی من بهت رفتن تو جمع های مذهبی مثل نمازجمعه رو شدیدا توصیه میکنم

یه دوستی داشتم دختر مذهبی و معتقدی بود...تو همین نمازجمعه یه خانمی برای پسرش که مهندس شرکت نفت بود ازشون خواستگاری کرد...جالبه بدونی این خانم مادرشوهر تحصیل کرده...برادرش استاندار یکی از استانهای بزرگ کشور هستند...خلاصه خانوادهء بسیار اصیل و تحصیل کرده ای هستند...
تازه این خانم برای پسر دومشون(اون یکی آقای مهندس) هم همین روش رو در پیش گرفتن

چرا راه دور برم...خاله خودم...پسرش قاضی دادگاه و دکترای دانشگاه علوم قضایی(منکه به شخصه این پسرو از همه نظر کاملا تایید میکنم)خالم از یه دختر تو مسجد برا پسرش خواستگاری کرد.

یکی دیگه ازفامیلامون... آقا پسره دخترخانومو تو مسجد میبینن و یه دل نه صد دل عاشقش میشن(استغفرالله) از قضا این آقا پسر هم قاضی هستند


پ.ن:من فقط 3تا تجربه اطرافیانمو گفتم...اصلا هم به مزایا یا معایب اینطور ازدواجا کار ندارم...فقط میدونم اینها زندگیشون واقعا زبانزد خاص و عامه

موفق باشی