می ترسم برای خواستگاریش پا پیش بزارم

[مکانیک]

سلام
من یه آقا 27 ساله هستم-مهندس مکانیک
اول نکات منفی و مثبتو میگم و بعد مشکلاتمو
من فرزند آخر یه خانواده 6 نفره ام و الان توی یه شرکت کارشناس مکانیک هستم-حقوقم خدارا شکر بیشتر از اداره کاره و علاوه بر این یه جای دیگه هم کار میکنم که رو هم رفته حقوقم از 1300 تومن خدا را شکر بیشتر میشه
خانواده من معمولی رو به بالا هستن ولی من از بچگی رو پای خودم ایستادم--کارگری کردم یعنی اگه عکس کف دستمو بزارم شما فکر میکنید با یه شاگرد مکانیک یا بنا طرفید و نه یه لیسانسه(البته دوستان شاگرد هم مورد احترامن)الان هرچی دارم خودم خریدم مثله ماشینو و ... و هیچکس حتی یه 1000 تومنی بهم کمک نکرده--خدا را شکر اگر یکم دیگه کارکنم با پس اندازم هم شاید بتونم پیش قسط یه آپارتمانو بدم--اهل رفیق و دوست دختر و ... نیستم و وقتای بیکاری(اگر بشه)به ماشینم ور میرم
اخیرا تو محل کارم یه خانمی شاغل شدن حدود1 ساله که ایشون نظر منو به خودشون جلب کردن ظاهرا هم سنیم و ایشون فوق لیسانس مدیریت داره و سمتش تو شرکت از من خیلی بالاتره-رییس یه بخشه-خیلی متین برخورد میکنه و همین متانتش منو جذب کرده-وضع مالی خانوادشون ظاهرا خیلی بهتر از ماست یه ماشین 30 تومنی داره و ...(که اصلا واسه من مهم نیست)
راستش خیلی علاقه دارم اگه بشه باهاشون قرار بزارم واسه گفتگو (خواستگاری)ولی مسایل زیر وجود داره
1-من آدمی بودم که عین زحمتکش بودن مغرور هستم و شخصیتم برام مهمه اگر به یه دلیلی نخواد قبول کنه که برا آشنایی مزاحمشون بشیم(البته قبلش باید یه همکارا واسطه بشه)اونوقت واقعا غرورم له میشه
2-دومین مشکل تاپ بودن ایشونه از لحاظ مالی برای من مهم نیست و از قد هم ایشون 150 هستن ولی من باش مشکلی ندارم و صورت و ... هم برای من جذابه--خودم 170 سانتم و یه قیافه معمولی--خلاصه میترسم چون ایشون خیلی چیزاشون از من بالاتره جواب رد بگیرم و نظرم اینه اگه قراره جواب رد بشنوم همون بهتر که پا پیش نذارم
3-خواهر دومم از من 2 سال بزرگتره میترسم ازدواج من رو اون تاثیر بد بزاره

خاهشا کمک کنید من هیشکیو ندارم که باهاش مثله شما رو راست باشم
ممنون

[mobin31080]

سلام
چیزی که من براتون مینویسم را به عنوان درد دل بخونید نه راهنمایی و مشاوره.

من سابقه این موقعیت شما رو دارم با این تفاوت که از لحاظ جایگاه سرپرست اون خانوم بودم. رفتارشون رو هم زیر نظر داشتم و به نظرم ایشون هم در مورد من متفاوت برخورد میکردن. باواسطه پیشنهاد دادم و ایشون

معذرت خواهی کردند و گفتند نمیتونن قبول کنند. بعدا مشخص شد به شخصی علاقه یکطرفه دارند و چند ساله که منتظر هستند و من با اینکه هر روز با ایشون از مسائل مختلف صحبت میکریم متوجه این موضوع نشده بودم.

بگذریم.

آشنایی در محیط های خاص مثل محل کار یا دانشگاه فقط برخی از اخلاقیات و خصوصیات شخص رو آشکار میکنه.

از نظر من به دو دلیل عمده این کار نباید انجام بشه.( این فقط نظر شخصی من هست )

دلیل اول :
اگر خدمت سربازی رفته باشین حتما دوستانی در دوره آموزشی پیدا کردین. توی این دوره همه در لباس، مدل مو، غذا، ورزش، تفریح و... اشتراک دارند. این اشتراک باعث نزدیکی میشه و هدف مشترک که گذروندن دوره باشه این نزدیکی رو بیشتر میکنه.
اما وقتی بعد از پایان دوره در محیط بیرون با ابعاد دیگه شخصیتی این دوستان مواجه میشین شاید نتونین این روابط رو ادامه بدین. من خودم با چندتا از بچه ها قطع رابطه کردم.

یه محیطی مثل شرکت و اداره هم شرایطی شبیه به این داره. آدمها همه جا یک شخصیت از خودشون بروز نمیدن. آدم احساس میکنه که طرفش چون در بعضی از مسائل هم فکر هست پس بقیه شرایطی هم که دیده نمیشه رو

ممکنه داشته باشه. این اتفاق باعث میشه شما نتونی جمیع شرایط رو در نظر بگیری. از طرفی چون مقداری اشتراک وجود داره ممکنه باعث وابستگی عاطفی بشه و در تصمیم گیری تاثیر بذاره.

دلیل دوم:
اگر به هر دلیلی جواب منفی بشنوید و یا درصورت جواب مثبت اولیه، در مراحل آشنایی و شناخت بیشتر شما احساس کنید ایشون مناسب نیستن و بخواین این قضیه رو خاتمه بدین، چون همکار هستین و ممکنه در روز

چند بار چشم تو چشم بشین گرفتاری های متعددی بوجود میاد. در حالت خیلی بد ممکنه مجبور به ترک محل کارتون بشین. صحبت های دیگر همکاران و شوخی های اونا بعضی وقتا برای آدم گرون تموم میشه.

امیدوارم موفق باشین و هرچی خیر و صلاحتونه براتون اتفاق بیفته

[مکانیک]

سلام به شما دوست عزیز
بله خدمت رفتم و مثالتون برام قابل درکه
اون قضیه شوخی و تیکه انداختن هم مهمه اصلا حواسم بهش نبود.
راستش پیش خودم سبک سنگین که بکنم نمیدونم چرا نمیتونم خودمو قانع کنم که بیخیال این موضوع بشم
چندتا از بچه ها تا الان پیشنهاد دادن واسه خواهر زن یا دختر خاله و... که یه جلسه آشنایی بزاریم ولی من زیاد گوش ندادم چون خودم فکر میکنم زود باشه
مورد مهم هم اینه که ایشون تاپ هستن واسه من و احتمال نه شنیدنم زیاده و برای همین دارم خودمو متقاعد میکنم بیخیالش بشم
دوستات دیگه هم اگر نظر بدن خوشحال میشم

[mercury]

سلام دوست عزیز
به نظر من اگه شرایط شما برای ازدواج تقریبا مناسب هست حتما موضوع رو باهاش در میون بزارین چون اتفاقا برخلاف تصور شما بسیاری از این دخترا طالب شوهر کردن هستن منتها به خاطر همین نوع نگاهی که شما دارین و فکر میکنین از شما بالاتر هستن و جواب منفی میدن کسی بهشون نزدیک نمیشه
نمونش هم توی همین سایت فراوون هست
در ضمن باید نگاه خودتون رو تغییر بدین از اینکه از جواب منفی شون بترسین، بلکه بپذیرین که قرار نیست از هرکی خواستگاری کردین جوابش مثبت باشه و به خودتون تلقین نکنین که غرورتون میشکنه
اگه از حرف و حدیث همکارا میترسین میتونین از یکی از همکارا که بهش اطمینان دارین بخواین که نظرش رو بپرسه و باکسی دراینباره صحبت نکنه یا اینکه خودتون مستقیما از تلفن یا ایمیل نظرشون رو بپرسین
به هر حال اگه جوابشون منفی هم بود ازشون بخواین راجع به این موضوع با کسی صحبت نکنه و بهشون اطمینان بدین که شما هم برخوردتون با ایشون در محیط کار مانند گذشته خواهد بود

[مکانیک]

سلام
میدونی چند روزه منتظرم جوابی داده بشه--دستتون درد نکنه
راستش موقعیتم از لحاظ مادی بد نیست قبلا عرض کردم خدا رو شکر یه جورایی حله شاید نسبت به خیلی از همسن و سالای خودم بهتر باشم ولی...
ولی مشکل اونجاست که این خانومای تاپ(حداقل تو اصفهان) دنبال شوهر هستن ولی شوهری مثل خودشون
من نمیدونم این از اون دسته هست یا نه
ایشون رئیس یه بخش مهم شرکتن که من تازه فهمیدن فامیل نزدیک مدیر عاملن که همین آقای مدیر عامل پیک نیکش اروپاست....
حالا من نمیخوام بگم ایشون هم از اون دسته هستن ولی نظر شخصی من اینه که موقعیت خانوادگی یه نفر را تقریبا از اقوامش میشه فهمید

اینم بگم من خودمو دست کم نمیگیرم قبلا هم پیشنهاد سرپرستی یه قسمت بهم داده شده بود ولی به خاطر اینکه شغل دوم مخفیانه داشتم قبول نکردم ،همکار خوب دارم میترسم ایشون بهشون بر بخوره که چرا اینجوری خواستگاری کردید و ملت خبر دار بشن من ترسم از اینه که منی که تا الان نه تو کاری کم آوردم و نه بن بست خوردم سر این موضوع غرورم لگد مال بشه--مخصوصا الان که فامیل رئیسم هستن
دارم یواش یواش به اون جواب اولمیرسم که بیخیال ایم موضوع بشم ولی راستیش شبی نیست که با فکر و خیال خوابم نبره

[reihane_b]

منم با نظر دوستمون mercury موافقم،
شما میتونید از ایشون خواستگاری کنید ،و ایشون هم میتونن قبول کنن یا خیر.
اگر قبول کردن که تازه مراحل شناخت شروع میشه،و باید در فضاهای مختلف و خانواده ایشون رو ببینید و بعد تصمیم بگیرید
اگرم قبول نکردن، باز هم هیچ دلیلی نداره که غرور شما له بشه، از قدیم تا بوده همین بوده، پسر میره خواستگاری و تو اینجور مواقع کمی غرورش رو به قول خودتون زیر پا میذاره

راستش من دیدم پسرایی که میگن تا مطمئن نشیم دختر جوابش چی هست یا نظرش راجب ما مثبته یا منفی،از خواستگاری کردن میترسن، اصلا قبول ندارم! تازه یه امتیازه منفی هم به اینجور پسرا میدم!
چون باید اونقدر خواهان باشن و بااعتماد به نفس، که ترس از شنیدن جواب منفی اونا رو از گفتن خواسته شون منع نکنه

اگه 1درصد هم احتمال میدید ایشون قبول کنن برید خواستگاریشون،پس برید!
چرا پسرای ما اینطوری شدن؟!؟ همشون یه کم ببخشید نازنازو شدن! تحمل شنیدن "نه" رو ندارن!! خب مگه قراره دختر مورد نظر بیاد به شما بگه بیاید خواستگاریم تا شما برید؟!

برادر من اگه واقعا تفاوت ها به نظر خودت زیاد نیست،که درآینده مشکل ساز بشه، به روش درستش(که خودش جای بحث داره) اقدام کنید

[mobin31080]

ولی راستیش شبی نیست که با فکر و خیال خوابم نبره

گل پسر بنظر میاد گیر افتادی. اینجوری سخت میتونی درست فکر کنی و صحیح تصمیم بگیری. ناراحتت شدم

باید سعی کنی به فکر و ذهن خودت مسلط بشی و کمتر به اون خانوم فکر کنی.

[مکانیک]

منم با نظر دوستمون mercury موافقم، ...

منم بهش حق انتخاب میدم
اگه زحمتی نیست یه دونه از اون نمره منفیها رو به من بدید چون من دقیقا از همون پسرهام
ببینید شما خانومید و شاید هضم این براتون سخت باشه چرا یه آقا اینقدر مغرور باشه
ولی خواهر من این غرور حس کاذبی نیست وقتی تو این مملکت یه جوون تا اینکه بتونه رو پاش بایسته(اگه بتونه) باید انواع بی احترامی ها ،شکستها و بیگاری ها و تحقیرها و ... را تحمل کنه وقتی به یه جایی رسید قبول کن باید برای از دست دادن غرورش نگران باشه.
چندتا از دوستام هستن از ترس نه شنیدن و از ترس اینکه موقعیت شغلی یا اجتماعیشون از بین بره میترسن پیشنهاد بدن چون هم خانومه شاید موقعیتش خوب باشه یا شاید حتی دوستم داره واسه اون کار میکنه و هر دوشون هم مجرد موندن
=====
mobin31080
آره پسر عجیب درم کردی تو اینصحنه
قبول کن هرکاری کنیم آخرش ته ذهنمون درگیره
راستش خیلی دوست داشتم یه جورایی ناشناس زیر و بم خودشون و خانوادشون را بفهمم
اگه یا سرویس اطلاعاتی داشتیمتو امور خیر فعالیت مبکرد خوب بوداااا