سلام دوستان دعاهاتون قبول . ادامه پست 305 رو که بهتون قول داده بودم میذارم ببخشید دیر شد .
در بین تمام دعاها یک دعا که قطعا و جزما همیشه مستجاب مى شود، دعاى صلوات است ، یعنى اینکه انسان بگوید
اللهم صلى على محمد و آل محمد
این یک تمنایى است که قطعا پذیرفته درگاه الهى است و هر دعا کننده اى ذکر صلوات را بگوید و تقاضاى درود براى پیغمبر و آل پیغمبر بنماید خداوند دعاى مستجاب مى کند و به پیغمبرش درود مى فرستد. در این مورد پذیرش است ، شما براى اینکه دعاهاى دگرتان مستجاب شود قبل از دعا کردن ، به رسول اکرم و اهل بیتش صلوات بفرستید و سپس تقاضاى خود را بگویید، زیرا دعاى صلوات به پیشگاه خدا عرضه شده زمینه پذیرش بهتر و عالى تر دارد و در این باره روایاتى است که به بعضى از آنها اشاره مى شود.
امام صادق (ع) مى فرماید :
همیشه دعاها در پشت پرده است، یعنى نمى تواند آزادانه به پیشگاه الهى راه پیدا کند تا وقتى که مشتمل بر درود به پیغمبر باشد
حدیث دوم : على (ع) مى فرماید :
دعاها محجوب و محروم از وصول به مقامات عالیه است تا وقتى که درود به پیغمبر فرستاده شود .
وقتى یکى از شما در پیشگاه خداوند دعا مى کند البته تقاضاى خود را با صلوات بر پیامبر آغاز کند چه آنکه درود بر پیامبر، مقبول درگاه الهى است و خداوند چنین نمى کند که دعایى را که شامل چند مطلب است و با صلوات بر نبى آغاز شده قسمتى را بپذیرد و قسمت دیگر آن را رد کند .
در اینجا بمورد است تذکر داده شود که روایت دگرى هم از امام صادق (ع) آمده که فرموده است :
علاوه بر آنکه در آغاز دعا صلوات بفرستد، در پایان دعا هم درود بفرستد و مجموعه تمنیات خود را آغاز کند با دعاى به پیغمبر و پایان دهد با دعاى به پیغمبر.
از آنچه مذکور افتاد دو مطلب به دست آمد: اول آنکه دعا در دین مقدس اسلام و تمام ادیان آسمانى مشروعیت دارد، انبیاى سلف و همچنین پیمبر اسلام و ائمه معصومین ، خود دعا بسیار کرده اند و پیروان خود را به تقاضاى صلوات بر محمد و آل محمد است . اولیاى دین توصیه کرده اند که مستدعیات خود را محفوف به صلوات بنمایید و در ابتدا و انتهاى آن بر پیامبر درود بفرستید تا دعاى شما شایسته قبول باشد و در معرض اجابت خداوند بزرگ واقع شود و مقصد و مقصود شما تحقق یابد. از این رو امام سجاد (ع) دعاى ((مکارم الاخلاق )) را با صلوات بر پیامبر آغاز نموده ، بدین منظور که سایر مطالب مورد درخواست که قسمت به قسمت در این دعا به پیشگاه خدا عرض مى کند به اجابت برسد و مورد قبول درگاه بارى تعالى واقع شود
· دعا و بهترين اوقات استجابت دعا
·
يكى ديگر از فرازهاى سخن رفيع و پربركت پيامبر عزيز اسلام صلّى اللّه عليه و آلهِ و سلّم در خطبه ى شعبانيه چنين است
هنگام نمازها، دست هايتان را جهت دعا به سوى خداوند بلند كنيد و وقتى نماز تمام شد دعا كنيد
يكى از توصيه هاى بسيار مهم قرآن كريم توسّل به دعا در پيشگاه خداوند است كه مى فرمايد : :
و پروردگارتان گفت : مرا بخوانيد و از من بخواهيد تا خواسته هاى شما را اجابت كنم
و در آيه اى ديگر مى فرمايد :
[آيا خدايان ساختگى شما بهترند] يا آن كسى كه درمانده را چون او را بخواند پاسخ مى دهد، و گرفتارى [او را] برطرف مى سازد، و شما را جانشين [ديگران در] زمين مى گرداند؟ آيا با خدا[ى يكتا] خدايى است ؟ [راستى ] چه اندك به خود مى آييد.
آيا جز خدا كسى هست كه انسان گرفتار را وقتى كه درخواست كرد و تقاضا نمود، اجابت كند، و گره هاى كور زندگى او را باز كند؟
و در آيه اى ديگر مى فرمايد:
پس چون [از نماز] فراغت يافتى ، [به نيايش ] سخت بكوش ، و تنها به سوى پروردگارت روى آور.
حضرت امام باقر عليه السّلام در تفسير اين آيه فرمود :
دعا بعد از نماز است ، مبادا بعد از نماز، دعا كردن را رها كنى ، چون بعد از هر نماز دعا كردن و بيان حاجات در پيشگاه خداوند به اندازه ى نماز واجب بر نماز مستحب فضيلت دارد
·
رسول خدا صلّى اللّه عليه و آلهِ و سلّم فرمود :
وقتى بنده ى خدايى از نماز فارغ شود و حاجت خويش را از خدا نخواهد، خداوند به ملائكه هاى آسمان مى فرمايد: نگاه كنيد به بنده ى من امر واجب مرا انجام داد ولى بعد از نماز حاجت هاى خودش را از من نخواست ، گويى نسبت به خالق خويش احساس بى نيازى مى كند.
پس از نمازت دعا كن ، و بگو: خدايا، نمازم را بپذير
مرا به راه راست هدايت كن
آن گاه پدر و مادر و فرزندان ، مؤ منين و همسايه ها را دعا كن براى آخرت خودت هم دعا كن . شخص نيازمند و محتاج بايد دستش را دراز كرده و بخواهد
اولا انسان مؤ من در تمام سال هر وقت در پيشگاه خداوند دعا كند و حاجت بخواهد، راه باز است ، ولى بعضى از اوقات هست كه در آن زمان ، راه براى دعا و تقاضا از بارگاه خدا بازتر و زمينه هموارتر است .
مثلا در ماه مبارك رمضان و امثال آن ، يك موقعيت اختصاصى و ويژه براى دعا و تقاضا از بارگاه خداست . در اين زمينه حقايق بسيارى در روايات آمده است
حضرت امام صادق عليه السّلام فرمود :
چهار وقت بهترين فرصت براى عرض حاجت در پيشگاه خداوند است
بعد از «وتر» و يا آخرين ركعت نماز شب ؛
بعد از نماز صبح ؛
بعد از نماز ظهر؛
. و بعد از نماز مغرب
شرايط و اوقاتى كه براى دعا بيان شد، قطعا حكمتى دارد و سخن حكيمانه و رهگشاى امام هفتم حضرت كاظم عليه السّلام بيانگر همين واقعيت است كه فرمود :
هيچ مؤ منى نيست ، مگر اينكه بعد از هر نماز واجب حقى براى او مقرر مى گردد، و آن اين است كه اگر دعا كند دعايش مستجاب مى شود .
انسانى را تصوّر كنيد كه به مرضى صعب العلاج دچار گرديده است و از هر طريق راه معالجه بسته شده است ، دردمندى را در نظر بگيريد كه تمام درهاى اجتماعى را به روى خود بسته مى بيند، نيازمندى را به ياد آوريد كه با اسباب و علل طبيعى نيازش برطرف نمى شود كه از هر طرف روحش در فشار و قلبش در طپش است ، چنين كسى را چه عاملى براى نجات و رهايى هست ؟ آيا غير از دعا و نيايش و تضرع در درگاه حق كه تواءم با تلاش و حركت باشد، چيزى مى تواند جوابگو بوده و آرامش او را فراهم نمايد؟
بايد اعتراف كرد كه غير از دعا و نيايش و تضرع به درگاه خدا كه تواءم با تلاش و حركت باشد، چيزى ديگرى نمى تواند آرامش او را فراهم نمايد
آرى ، اين دعاست كه مى تواند و بس ؛ يعنى با دعا درب رحمت حق بر رويش باز مى شود، چنانكه پيامبر عزيز اسلام صلّى اللّه عليه و آلهِ و سلّم فرمود :
كسى كه حالت دعا كردن برايش پيدا شود، درهاى رحمت پروردگار نيز بر رويش گسترده مى شود .
در واقع دعا سبب محبوبيت انسان و باعث تقرّب او به خدا مى گردد. البته دعا معرفت مى خواهد، شخص بايد شناخت و معرفت درباره ى پروردگار عالم پيدا كند، آن گاه دعا نمايد، در آن صورت است كه اثر مى كند
معاذ بن جبل » از رسول خدا صلّى اللّه عليه و آلهِ و سلّم نقل مى كند كه آن بزرگوار فرمود
هرگاه شما خدا را چنانكه حق معرفت و شناخت اوست ، بشناسيد در آن حالت اگر دعا كنيد از دعاى شما كوه از جا كنده شده و زايل مى شود
آيا دعا عامل ركود انسان است ؟
در اينجا بعضى ها خواستند بگويند كه دعا عامل ركود انسان است ، كه بايد به آنان گفت كه حقيقت دعا را درك نكرده اند، و آن اينكه بايد توجه داشت كه دعا و توسّل بدون فراهم شدن عوامل و اسباب طبيعى ميسر نخواهد گرديد، بلكه اول بايد عوامل و اسباب را فراهم كرد، آن گاه دست به دعا برداشت .
پيامبر بزرگ اسلام در ميدان جنگ و براى مقابله ى با دشمن ، نخست مقدمات جنگ را فراهم مى كرد و توده هاى مردم را بيدار و همه ى نيروها را بسيج مى نمود، آن گاه دست به دعا بر مى داشت و از خداوند پيروزى مى خواست .
پس دعا اين نيست كه در گوشه اى بنشينيد و از خدا بخواهيد، بلكه دعا آن است كه هم مقدمات را فراهم كنيد و هم نيروها را آماده نماييد، سپس توفيق را از خدا به وسيله ى دعا بخواهيد
اثر دعا در آرامش قلب و رفع نگرانى هاى روحى
دعا وسيله ى آرامش قلب و از بين رفتن نگرانى هاى روحى است . اين كلام خدا در قرآن كريم است كه مى فرمايد :
به هوش باشيد كه با ياد خدا و توسّل به نام او، قلب ها آرام مى گيرد .
در آيه ى ديگرى چنين مى خوانيم :
او آن خدايى است كه آرامش را در دل هاى مؤ منين فرو مى فرستد.
دكتر «آلكسيس كارل » مى گويد: هيچ ملّتى در تاريخ به سقوط و زوال قطعى نيفتاده است ، مگر آنكه قبلا دعا را ترك كرده و خود را براى مرگ آماده نموده است
بايد با چه زبان و قلبى دعا كرد؟
ممكن است بعضى باشند و دعا كنند، اما نتيجه نگيرند، ريشه اين مشكل را بايد در درون خود پرس و جو كنند.
پيشوايان دين ، و رهبران معصوم عليهم السّلام همگى اهل دعا و توسّل و نيايش و تضرع و اظهار نياز به درگاه آن بى نياز بودند.
در احوال حضرت امام هفتم موسى بن جعفر عليه السّلام آمده است كه بسيار دعا مى كرد و مى گفت اما
بار خدايا، از تو درخواست مى كنم راحتى و آسودگى به هنگام مرگ و عفو و گذشت هنگام حساب را در قيامت .
و نيز از دعاهاى حضرت امام موسى كاظم عليه السّلام اين بود كه مى گفت :
گناه بنده ات بزرگ است ، پس گذشت و عفو نيكو هم در پيشگاه تو است ، يعنى اين تو هستى كه مى بخشى و عفو مى كنى .
منابع : jamnews.ir
tabnak.ir
ghadeer.org
پاسخ با نقل قول
