سلام مریم عزیزم
قبل از هرچیزی یادت باشه زندگی یک جاده دو طرفه است...اگر یکی (چه زن و چه مرد) بخواد تنهایی این بار رو به دوش بکشه دیر یا زود خسته میشه و کم میاره....
بنابراین اینو بدون همون قدر که شما دلت برای زندگی میتپه و نگران از دست دادنش هستی ، به همون اندازه هم همسرت باید نگران باشه.
و یه چیز دیگه رو هم فراموش نکن...اگر همسرت هدفش واقعا طلاقه به زور نیمتونی نگهش داری....کسی که میخواد بره بالاخره میره و هیچکس نمیتونه نگهش داره.....
یادت باشه زندگی با مردی که دست روی زنش بلند میکنه سخته و نیاز داره که اصولی و با کمک مشاورای خبره این عادت از سر مرد بیفته...پس راهی طولانی (در صورت منصرف شدنشن از طلاق و ....) در پیش خواهی داشت...
من اصلا شما رو ترغیب به جدایی و یا ادامه زندگی نمیکنم.چرا که الان مرحله ای نیست که شما بخواهی قاطعانه تصمیم بگیری.....
متاسفانه بسیاری از اقایون از سلاح طلاق برای لرزوندن تن و بدن خانمها استفاده میکنن...اگر بفهمن روی این موضوع حساس هستی این میشه براش عادت که سر هر دعوایی از این سلاح استفاده کنه....
درک میکنم شرایط سختیه اما بهتره که خودت رو به بیخیالی بزنی و اجازه بدی متوجه بشه خودش....از طلاق و دادگاه و ...هم نترس.هیچ خبری نیست.اگر هم طلاق غیر توافقی باشه حداقل یکسال پروسه اش طول میکشه.....که رد این یکسال هزااران اتفاق ممکنه بیفته...پس نترس....
خودت رو بی خیال نشون بده....مثل همیشه رفتار کن...عادی...
در کل چون رفتارت کاملا منفعالانه بوده در برابر همسرت و کتکهاش باعث شده نه تنها ایشون پرتوقع بشه، بلکه خودش هم برای طلاق اقدام کنه.
جو خونه رو اروم نگه دار...اگر هم تاریخ دادگاه و ...رو برات یادآوری کرد فقط یک کلام بهش بگو...این تویی که طلاق میخوای نه من.و من قصد ندارم تورو منصرف و یا تشویق به این کار بکنم.اگر فکر میکنی این کار دسته انجامش بده.
حواست باشه وارد بازی کودکانه همسرت نشی....
فعلا اینها رو داشته باش
نگران نباش...توکل به خدا کن و مطمئن باش هر چیزی برات پیش میاد به صلاح و منفعته توست.خودت رو خدا بسپر و ازش کمک بخواه.
موفق باشی
گاهی برای رشد کردن باید سختی کشید،گاهی برای فهمیدن باید شکست خورد،گاهی برای بدست آوردن باید از دست داد،چون برخی درسها در زندگی فقط از طریق رنج و محنت آموخته میشوند.
علاقه مندی ها (Bookmarks)