شوهرم نمیخواد با من زیر یه سقف زندگی کنه.

[الهام20]

سلام.
من رفتم که درستش کنم.از اول.
3-4 روز بیشتر نتونستم تحمل کنم.
فک میکنم سر کارم.
فک میکنم این ادم فقط میخواد دیوونه م کنه.

دیشب باهاش حرف زدم.
گفتم بریم سر خونه زندگیمون اخر تابستون.منم با کارت کنار میام.بهتر ازینه که زندگیم بهم بریزه باز.خیلی طولانی شده نامزدیمون.
باباش قرار بود دو واحد اپارتمتنی که یه حا داره رو بفروشه برامون یه اپارتمتن بگیره بریم توش زندگی کنیم.
سه سال همین وعده رو دادن.
اولش گفت بریم.بهتر.عروسی کنیم...
چند دقیقه بعد اس ام اس داد کجا باید زندگی کنیم؟
گفتم همونجا که بابت گفته بود.و
گفت بابام نظرش عوض شده.نمفروشه اونجارو.
گفتم چرا؟پس چیکار کنیم؟
گفت نمیدونم.مال خودشه اختیارشو داره.به من چه..

منم عصبانی شدم.گفتم از اولشم میدونستم تو دبه میکینی.مشخص بود/



انصافا میدونستم.
پارسالم گفتم بریم خونمون بهونه گرفت مامانم میگه پول نداریم عروسی بگیریم.به منم مربوط نیس.پول خودشه نمیخواد بده..

الانم که اینطوری ...


این ادم با من سر جنگ داره.به خدا میدونستم همین میشه.اخه غییر ممکنه تو این چند سال کاری ازش بخوام و بدون اینکه اشکمو دربیاره انجامش بده.
میگم بریم سفر.میگه باشه.با میگه نه.میگه با ماشین بریم.میگم باشه.میگه با اتوبوس بریم.میگم باشه.میگه پس با قطار..

فقط میخواد دیوونه م کنه.فقط میخواد عصبی م کنه

نمیتونم.سر جهیزیه همین برنامه رو داریم باز.سر عروسی همین...
سر همه چی.
من دیگه نمیکشم.

فقط بگین چی بگم بهش.انقد داغونم که اگه ببینمش منفجر میشم و هرچی از دهنم در بیاد میگم

- - - Updated - - -

اصن شاید سرکارم.
منو واسه چی میخواد اخه؟؟ چرا همش میپیچونه منو؟؟
مامان باباشم از خودش بدتر و بیخیال تر.اصن انگار نه انگار 3 ساله نامزدیم!!!

تازه اخرشم کلی بهم حرف گفت.حرفای چرند.فقط میخواد عصبیم کنه.
از قصد حرفای بی ربط میزنه که لجمو دربیاره.
که تو نیومدی زندگی کنی و ...

میخواد جنگ روانی راه بندازه
میخواد دیوونه م کنه
که کرده...
دست پیشم میگیره که چیزی نگم...


خسته شدم.

چیکار کنم؟؟ مغزم دیگه نمیکشه.

​امروز کلاسامو نرفتم.فقط دوست دارم گریه کنم.همین

- - - Updated - - -

به همین راحتی.من یه احمقم.
من یه مسخره ام.
امروز دلشون میخواد بهم خونه میدن.
فردا دلشون نمیخواد نمیدن.

که دروغ میگه.شرط میبندم همه رو دروغ گفت.
مطمینم همچین چیزی نیست.
مطمینم اگه از باباش بخواد خونه رو میفروشه واسمون خونه میگیره.

در ضمن اون خونه ها چون تو بیابونن نمیشه توش زندگی کرد.
امیدوارم از راهکارهاتون باز این نباشه که ولش کن برو همون جا زندگی کن.

هیچی ازم نمونده.
جز یه هالو که هر سازی میزنن میرقصم بزاشون.و نظرم و زندگیمم واسه هیچکس مهم نیس
انقدر که چشامو بستم و کوتاه اومدم







حالم بده.حالم بده.دیوونه م کردن.دیوونه م کردن.
کلی دیشب نازشو کشیدمتا اقا لج نکنه باز باهام.
اما دیدین>> چون مرضه

- - - Updated - - -

اصن دیگه نمیخواستیم تاپیک باز کنم.
چون میدونستم اینجا اصل بر کوتاه اومدن و لال شدنه.اینجا همه بهت میگن بسوز و بساز.
اینجا همه عیبا تو منه.

[هم آوا]

سلام الهام20
عزیزم من کاملا درکت میکنم چون منم در دوران عقد به سر میبرم و مشکلات این دوران رو میدونم با اینکه من 10 ماه بیشتر نیست که توی دوران نامزدی هستم اما واقعا برام سخت بوده و دوس دارم هرچه زودتر ازاین بلاتکلیفی خارج بشم
باید بگم که بهتره این مسئله رو به بزرگتر ها بسپری برام عجیبه که چرا توی این 3 سال خانواده شما هیچگونه اعتراضی به طولانی بودن دوران نامزدی نداشته و همچنان توی این وضع هستین
به نظرت بهتر نیست که ی روز خانواده همسرت رو به خونه تون دعوت کنین یا اینکه منزل اونها برید و خیلی بی پرده راجع به عروسی و محل سکونت تون باهاشون گفتگو کنید؟
حداقل اینکه ازین بلاتکلیفی خارج میشین...

[الهام20]

شما اونارو نمیشناسید.
فقط کافیه بگم عرسی میخوام.
اونوقت دیگه رنگ عروسی رو نمیبینم.
کافیه بگم تو فلان خونه زندگی کنیم.اونوقت اگه اون خونه حاضر و اماده باشن ازم میگیرنش.

تو این سه سال هرچی گفتم باهام لج کردن.
واسه همینم بود که تو این 3سال یه بارم دم نزدم که بریم خونمون.
چون میدونستم این ادما چجورین.

میگم ماشینو نفروش.
صبحش میفروشه.میگه دیگه م ماشین نمیخریم.
میگم بهتر.اصن نخر دیگه.
صبح روز بعد میخره.

میگم بریم عروسی میگه نریم.
میگم من نمیام.میگه باید بیای.

هرچی.هرچی.هرچیزی که بگم اخرش همین میشه.

میگفتم مشکلمون حل کنیم بعد بریم خونمون میگفت نه الان باید بریم.
حالا من راضی شدم میگم باشه میگه...

خونواده ها قهرن باهم.

به خونوادشم بگم میگن برو تو همون بیابون زندگی کن.

- - - Updated - - -

امروز چند بار ز زد جوابشو ندادم.
میخوام یه 3-4 روز اصن جوابشو ندم.
بفهمه من مسخرس نیستم.

هرچند.اون بازم دست پیشو میگیرهو

ولی مهم نیست.هرچه باداباد

- - - Updated - - -

هرچند ونوادمم جرات نمیکن ازونا کاری بخوان.
چون اونا بدتر لج میکنن و کار خودشونو میکنن.یه کار میکنن که اخرش به غلط کدن بیوفتی.بیچارت میکنن.دمار از روزگارت در میارن.


من اگه بخوام سر حرفم وایستم اینجا همه چی تموم میشه.
مثه دفعه های پیش.
که اگه کوتاه نمیومدم الان طلاق گرفته بودیم.
دوست دارم تمومش کنم.مرگ یه بار شیون یه بار

- - - Updated - - -

​دارم منفجر میشم

[asemaneabi222]

سلام الهام جان
آروم باش
بین این همسر شما به امید مامان و باباش زن گرفته؟
اصلا فکرکن هیچ کسی حمایتش نمیکنه،با این شرایط بگو خونه اجاره کنه،مراسم مختصر بگیره و برید سر خونه زندگی خودتون
تا کی قراره پدر و مادرش حمایتش کنن؟؟؟؟
شما همسرت رو انتخاب کردی الان هم ایشون موظف هست برای شما زندگی مستقل فراهم کنه،و شما هم وظیفه داری شرایطش رو درک کنی.
من تایپیک هاتو کامل میخونم فقط تنها چیزی که به ذهنم میرسه اینه همسرت به بلوغ کامل فکری نرسیده چه برسه به اینکه زندگی مشترک تشکیل بده و مسئولیت بپذیره.شما و خانواده شما هم خیلی اشتباه کردید اجاز دادید مدت طولانی رابطه تون ادامه پیدا کنه و ین قهر کردن های خانواده هم مزید بر علت شده تا همسرت کلا احساس مسئولیت نکنه و فکر کنه میدون جنگه.
من درک میکنم چقدر سخت میگذره بهت اما باید در جواب اس ام اس ایشون میگفتی عیب نداره خودت یه جا رو اجاره کن بریم سر خونه زندگیون نه اینکه عصبانی بشی و بگی دبه میکنی...مگه شریک کاری هم هستید که فرضا توافقی بین شما بوده ولی توی اساسنامه ذکر نشده حالا این وسط یکی داره دبه میکنه؟

[الهام20]

سلام الهام جان
آروم باش
بین این همسر شما به امید مامان و باباش زن گرفته؟
اصلا فکرکن هیچ کسی حمایتش نمیکنه،با این شرایط بگو خونه اجاره کنه،مراسم مختصر بگیره و برید سر خونه زندگی خودتون
تا کی قراره پدر و مادرش حمایتش کنن؟؟؟؟
شما همسرت رو انتخاب کردی الان هم ایشون موظف هست برای شما زندگی مستقل فراهم کنه،و شما هم وظیفه داری شرایطش رو درک کنی.
من تایپیک هاتو کامل میخونم فقط تنها چیزی که به ذهنم میرسه اینه همسرت به بلوغ کامل فکری نرسیده چه برسه به اینکه زندگی مشترک تشکیل بده و مسئولیت بپذیره.شما و خانواده شما هم خیلی اشتباه کردید اجاز دادید مدت طولانی رابطه تون ادامه پیدا کنه و ین قهر کردن های خانواده هم مزید بر علت شده تا همسرت کلا احساس مسئولیت نکنه و فکر کنه میدون جنگه.
من درک میکنم چقدر سخت میگذره بهت اما باید در جواب اس ام اس ایشون میگفتی عیب نداره خودت یه جا رو اجاره کن بریم سر خونه زندگیون نه اینکه عصبانی بشی و بگی دبه میکنی...مگه شریک کاری هم هستید که فرضا توافقی بین شما بوده ولی توی اساسنامه ذکر نشده حالا این وسط یکی داره دبه میکنه؟

من از همه ایده الهام گذشتم.

شوهرم داره ازم سو استفاده میکنه.

زمانیکه ما ازدواج کردیم اصن جریان این نبود.

بابام گفت پول نداری.
گفت بابام خرجمو میده.که نداد.

گفت درست مونده.
گفت دوسال دیگه ت میشه.ماهم فقط دوسال نامزد میمونیم.
که الان 3 ساله نامزدیم و هنوز یه سال دیگه درسش مونده.

گفتیم عروسی کی میگیرین؟
گفتن هروقت بگین.
که هروقت میگیم یه بهونه میارن.

همون اول اول گفتم دوست ندارم تو مغازه بابات کار کنی.به هزار دلیل.
گفت باشه.
حالا میگه تو خواب ببینی ازون مغزه دربیام.

گفتیم کجا باید زندگی کنیم.
گفتن ما خونه داریم.دادیم اجاره.جاش در شان این بچه ها نیست.
میفروشیم یه جای خوب میگیریم..حالا

- - - Updated - - -

علنن من هیچکارم.
من و خونوادم هیچیم.

فقط باید وایستیم ببینییم چه تصمیمی میگرن برامون.

چرا اجاره نشین شم؟؟
مگه بابام به شرط اجاره منو داد بهشون؟
روزی که اومد خواستگاری گفتن خونه دارهوخونه ش تضمیه.
الان سه ساله که همینو میگه.

اینجوری که نمیشه.
پس تعهداتمون چی؟؟ ینجوری که نمیشه.
هر لحظه یه چیز بگن و ماهم اطاعت کنیم و جرات نه گفتن نداشته باشیم

در ضمن شوهر من اهل پول جمع کردن نیست.یعنی 60 سال دیگه م ما صاحب خونه نخواهیم شد.

اگه قرار باشه به ما خونه ندن.پس منم جهیزیه نمیبرم.
مثه خودشون

[asemaneabi222]

ببین عزیزم
با همه ی این شرایط اگه میخوای ازدواج کنی،به درستی با در جریان قرار دادن خانواده ها زمان عروسی و محل زندگیتون رو مشخص کنید و برید سر خونه زندگیتون،با پدر و مادر همسرت صحبت کن بگو من نمیخوام فشار بیارم شرایطش رو درک میکنم ولی میخوام برم خونه خودم.
الهام جان مگه اچاره نشین باشی چی میشه؟
با این لج و لجبازی ها به آرامش نمیرسی،تا زه شوهرت هم بدتر لج میکنه
جهزیه رو میبری و خودت و همسرت استفاده میکنید،چرا اینقدر پیچیده اش میکنی؟؟

[پرواز1]

سلام الهام خانم
نگو خواهر که این ماجراها برای اکثر ما جوونا پیش میاد.
خودم مشکلم مشابه مشکل شما هست. اگر چه شرایط شما رو درک می کنم و میدونم که طرف مقابلت چه طور ادمهایی اند ولی نمی تونی تغییرشون بدی. اینطورین دیگه. نمی تونی باهاشون بجنگی. این وسط خودت فقط داغون میشی.
ببین عزیزم فقط ببین چطوری می تونی بگی با چه ادبیاتی با چه لحنی که به خواسته های خودت برسی. عزیز گاهی در مورد بعضی افراد نرمش جواب می ده گاهی قاطعیت گاهی ....
فقط مهارت و قلقشو یاد بگیر. چرا باید با همه ی حرفا و خواسته هات مخالفت بشه. چطوری مطرح می کنی.
البته خودمم همین مشکل رو دارم می بینم که یه جاهایی رفتار بر خلاف خواسته هامه. ولی خودمم دارم تلاش می کنم که یاد بگیرم چطور باید باهاشون کنار بیام که قربانی نشم.
عزیزدلم نه می خواد بسوزی نه ... فقط خواهشم اینه خودتو اذیت نکنی. حرص نخوری تو ذهنت با اونا نجنگ. اونا هیچ اتفاقی براشون نمی افته. خانوادتم نمی تونی زیاد درگیر کنی. اینوسط شما ناراحتی. خودت بهتر از هر کسی همسرت خانوادت رو میشناسی. بشین فکر کن راه کار پیدا کنی. البته برا عروسی زمانش جای زندگی این موقع ها مشکلات بیشتر می شه.
برات دعا میکنم شما هم برام دعا کن.
موفق باشید.

[الهام20]

ببین عزیزم
با همه ی این شرایط اگه میخوای ازدواج کنی،به درستی با در جریان قرار دادن خانواده ها زمان عروسی و محل زندگیتون رو مشخص کنید و برید سر خونه زندگیتون،با پدر و مادر همسرت صحبت کن بگو من نمیخوام فشار بیارم شرایطش رو درک میکنم ولی میخوام برم خونه خودم.
الهام جان مگه اچاره نشین باشی چی میشه؟
با این لج و لجبازی ها به آرامش نمیرسی،تا زه شوهرت هم بدتر لج میکنه
جهزیه رو میبری و خودت و همسرت استفاده میکنید،چرا اینقدر پیچیده اش میکنی؟؟

خب اون داره دروغ میگه.
جفتمونم میدونیم پدر اون به هیچ وجه به اون خونه احتیاج نداره.
اندازه اینکه به همه دور و بر پول تو جیبی بده ثروت داره.

اونم هیییچوقت خونه برای من اجاره نمیکنه.
میگه اون خونه مال منه تو اون بیابون.بیا همونجا زندگی کن.
به همین سادگی

- - - Updated - - -

سلام الهام خانم
نگو خواهر که این ماجراها برای اکثر ما جوونا پیش میاد.
خودم مشکلم مشابه مشکل شما هست. اگر چه شرایط شما رو درک می کنم و میدونم که طرف مقابلت چه طور ادمهایی اند ولی نمی تونی تغییرشون بدی. اینطورین دیگه. نمی تونی باهاشون بجنگی. این وسط خودت فقط داغون میشی.
ببین عزیزم فقط ببین چطوری می تونی بگی با چه ادبیاتی با چه لحنی که به خواسته های خودت برسی. عزیز گاهی در مورد بعضی افراد نرمش جواب می ده گاهی قاطعیت گاهی ....
فقط مهارت و قلقشو یاد بگیر. چرا باید با همه ی حرفا و خواسته هات مخالفت بشه. چطوری مطرح می کنی.
البته خودمم همین مشکل رو دارم می بینم که یه جاهایی رفتار بر خلاف خواسته هامه. ولی خودمم دارم تلاش می کنم که یاد بگیرم چطور باید باهاشون کنار بیام که قربانی نشم.
عزیزدلم نه می خواد بسوزی نه ... فقط خواهشم اینه خودتو اذیت نکنی. حرص نخوری تو ذهنت با اونا نجنگ. اونا هیچ اتفاقی براشون نمی افته. خانوادتم نمی تونی زیاد درگیر کنی. اینوسط شما ناراحتی. خودت بهتر از هر کسی همسرت خانوادت رو میشناسی. بشین فکر کن راه کار پیدا کنی. البته برا عروسی زمانش جای زندگی این موقع ها مشکلات بیشتر می شه. میدونم.برا همینه که نا ندارم.
من این جماعتو میشناسم.میدونم الان حاضر و اماده ن که جرمممو بگیرن.
میدونم.واسه همین بود که هی عقب مینداختمش.چون ازشون میترسم.
ازون فکرای مریضشون.
ازینکه همش میخوان من از دخترشون کمتر باشم.
برات دعا میکنم شما هم برام دعا کن.
موفق باشید.

شما که نمیدونید.
به خدا به یه ادم عصبیه روانی تبدیل شدم انقدر که برای هر حرفی که زدم.یا باید بزنم.یا نباید بزنم به مغزم فشار اوردم اخرم شکست خوردم.

مگه یه روز دو روزه.همه شدرگیرم.
چی بگم که رام شه؟
چی نگم که لج نکنه؟
از کجا شروع کنم که بهش بر نخوره.

دیوونه شدم.
کاشکی ازدواج نکرده بودم.

غلط کردم خداجونم.
نجاتم بده.
کم اوردم

[she]

با خاله قزی موافقم.

داره عملن اذیتت می کنه و همین رو میخواد. این که کم بیاری.

اگر واقعن کم آوری پس حداقل اینجا رو منفعل نباش.

بکش کنار و از خانوادت کمک بگیر.

اگر از خانواده ات کمک گرفتی، کاملا بکش کنار و توی کارشون دخالت نکن. بذار پدر و مادرت با پدر و مادرش صحبت کنند و تصمیم نهایی رو به تو اعلام کنند.

تماس هات رو کاملا قطع کن و کلن بی خیال شوهرت شو و آمادگی هر چیزی رو داشته باش. محکم وایسا. یا رومی روم یا زنگی زنگ.

اما اما اما

اگر میخوای وسطش جا بزنی و عشقولانه بازی دربیاری، از همین حالا بدون رودربایستی با خودت کنار بیا. بعدن پدر و مادرت که اومدن وسط، ضایع شون نکنی! باز کم نیاری! احساساتی نشی. کار رو خراب نکنی. نازت رو کشید خر نشی! اگر نمی تونی اگر دلش رو نداری با بی خونه و بی پول بودنش بساز و برو مستاجری.
باز هم بهتر از الان ات میشه.

[فرشته مهربان]

با توصیفهایی که شما کردید اگر این باشد بخصوص وعده هایی که دوران خواستگاری داده و ..... ایشون توی مسئولیت پذیری مشکل دارند .

بهتر هست خیلی قاطع و جدی با همراهی خانواده یک جلسه تشکیل دهید و تمام سنگها را محترمانه با هم وا بکنید و نیاز به مراجعه به مشاور برای اینکه مشخص شود اصلاً شما مناسب هم هستید و اصلاً اکنون ازدواج برای هرکدوم از شما صلاح هست یا نه یعنی بلوغ و رشد کافی برای اداره یک زندگی را دارید یاخیر را مطرح کنید و کوتاه نیایید . شما بگویید با توجه به فلان موارد که همه را مصداقی ذکر می کنید من می خواهم تجدید نظر کنم و در خصوص ادامه یا عدم ادامه زندگی تصمیم بگیرم و برای این تصمیم گیری نیاز به مراجعه به مشاور هست .

هر دلیلی آوردند ، یعنی حتی خانواده اش تضمین همه چیز را دادند و گفتند از فردا خونه فروخته میشه و خونه برای شما تهیه میشه و عروسی آنچنانی گرفته میشه و حتی تضمین دادند شما نپذیرید چون همین خودش نشانه خوبی نیست و وابستگی ایشون به خانواده را در ادای مسئولیتهای متأهلی را می رساند و بگویید اتفاقاً به همین دلایل من تأکید دارم مشاوره برویم چون می خواهم بدانم وضعیت احساس مسئولیت در هرکدام از ما چطور هست و بدون خانواده هامون ما چطور هستیم و می توانیم مسئولیت زندگی را بپذیریم یا خیر . هرچقدر هم خانواده ایشون شما را خواستند مجاب کنند و از جانب ایشون خیالتان را راحت کنند از مشاوره رفتن کوتاه نیایید و بگویید چشم همه حرفهای شما و وعده های شما را می پذیرم اما بعد از مراجعه به مشاور و گرفتن نظر مشاور و از مشاوره رفتن هرگز کوتاه نیا . در هر صورت این استحکام و قاطعیت شما در مشخص شدن تکلیف و شرط مشاوره به شما کمک می کند تا با سنجش واکنش ها برایتان مشخص شود اشکال کجا هست و آیا می توانید روی ادامه زندگی مشترک حساب باز کنید یا خیر . قاطعیت محترمانه شما بسیار مهم هست . اگر قاطعیت که البته به معنی خشونت نیست ها ، را در پیش نگیرید با وعده ها سرخوش شوید و بپذیرید و لذت ببرید از عروسی ای که برایتان می گیرند ، بهتون قول می دهم که مدتی بعد از عروسی خواهید آمد و دوباره تاپیک باز می کنید و .....


در یک کلام این مشکلات و اینکه بهتره وارد این زندگی بشوید یا خیر را قبل از عروسی باید به کمک یک مشاور مشخص کنید .

موفق باشید