سلام.20 سالمه.نسبت به دختر خالم حس حسادت دارم!به خودش نه،چون از همه لحاظ ازش سرترم(تحصیلات،موقعیت اجتماعی،شخصیت،اخلاق و رفتار،قد و هیکل و...)2 سال از من بزرگتره.خیلیم دوسش دارم اونم همینطور.وقتی با همیم خیلی بهمون خوش میگذره.نسبت به قیافش!!نه اینکه زشت باشم،اتفاقآ همه میگن خوشگل و جذاب و بانم کم ولی خب میدونید که زیبایی نسبی ِ و من احساس میکنم ازم زیباتره،شایدم احساس نمیکنم و واقعآ از من خوشگلترِ!!! البته خالمم بی تقصیر نیستااااااا . بیش از حد و در مواردی غیرِ منطقی هواشو داره!هر جا میشینه جلوی غریبه و آشنا ازش تعریف میکنه حتی از قیافش.درواقع یه جور مبلغ به حساب میاد ! تا این حد که تونسته رویِ اطرافیان هم تآثیر بذاره طوری که همه یه احترامِ خاصی برای دختر خالم قائلن حتی پدربزرگم!!!!رو خودِ دختر خالمم که 100% تآثیر گذاشته چون خودشم به این نتیجه رسیده و هر وقت خودشو تو آینه میبینه اعلام میکنه که:وااااااااااااااااااای، قدر من خوشگلم !! میگن آدم اگه خودش باور کنه که خوشگلِ این حسُ به بقیه هم نسبت به خودش منتقل میکنه.جالبه بدونید که در حالت عادی وقتی خودمو تو آینه میبینم نسبت به خودم احساس خوبی دارم ولی به محض اینکه اونا میان خونمون یا ما میریم خونشون وقتی قیافه ی خودمو میبینم دیگه احساس خوبی ندارم و چند روز بعد از اینکه از هم جدا میشیم دوباره به حالت اول برمیگردم!!! جدیدآ به این نتیجه رسیدم که این حسُ فقط نسبت به دختر خالم ندارم نسبت به همه ی اونایی که یه جورایی هم سنمن دارم ! ولی چون با دختر خالم بیشتر ارتباط دارم و رفتارای خالمم به این قضیه دامن میزنه مسئله ی اونو مطرح کردم.دراصل مش به این باور درونی نسبت به زیباییِ ظاهریم نرسیدم دارم اذیت میشم....
علاقه مندی ها (Bookmarks)