مشکلات ارتباط احساسی من و یک زن متأهل - لطفا راهنماییم کنید

[b_i_r_i_y_a]

سلام به این همه مهربونی، و سلام به همه ی انسان های نازنینی که از کنار فریاد های یک عاشق دلشکسته ی خسته بسادگی نگذشتند. از همتون سپاسگزارم.راستش من اومدم اینجا که راهنمایی بشم نه اینکه محاکمه و سرزنش بشم. آخه دیگه آدمی که با سرافکندگی و درماندگی به خطا و گناهش اعتراف میکنه سرزنش داره؟انصافا اینجا خیلی به من لطف شد و از همگی ممنونم، اما توی متن یکی دوتا از دوستان رنگ سرزنش به چشم میخوره.بگذریم، آدم خطاکار باید همه رقمه تاوان پس بده.در پاسخ به راه های پیشنهادی شما :۱. تغییر خط تلفنم بیفایدس چون من و مریم دوستان و آشنایان مشترک زیادی داریم و بهرحال اگه بخواد هر شماره ی جدید منو خیلی زود میتونه پیدا کنه.۲. همونطور که شما هم گفتید ، بله درسته ، من به راهم ادامه میدم، اینبار با سنگدلی بیشتر (اما برای خودم متأسفم. غم انگیز ترین درد دنیاست، سنگدلی و بیرحمی عاشق در برابر معشوق)۳. و اما یک نکته اینکه مریم این اواخر همش تو پیاماش میگه که حالش اصلا خوب نیست و هر روز داره ضعیفتر میشه. چندبارم گفته که اگه من این راهمو ادامه بدم دیر یا زود پشیمون میشم، چون اگه خودش عمدا بلایی سر خودش نیاره سختی این جدایی بلایی سرش میاره.و در پایان این بخش از حرفام چند سوال ذهن و روانمو درگیر کرده که امیدوارم همچنان گرم و صمیمی کمکم کنید:۱. آیا اونوقت من میتونم خودمو ببخشم؟۲. من احساس گناه میکنم. آیا در ارتباط با مریم و یا حتی شوهرش حق الناسی به گردن من نیست؟۳. یکی از دوستان گفتن که جوابش رو بده و محترمانه و جدی براش توضیح بده که چرا نباید به ادامه ی این ارتباط فکر کنه. خودمم همچین نظری دارم. پس لطفا حتما نظرتون رو در این مورد بفرمایید.باز هم سپاس از همه.

[مهرااد]

سلام. بیریای عزیز . امیدوارم از جواب من به دل نگرفته باشی من واقعا نخاستم سرزنش کنم شما واقعا افرین داری. ولی خاستم بگم اینا پس لرزه های اون ارتباط پس محکم و قوی باش. اخه کسی که خودش این کارو کرده چطور می تونه سرزنش کنه کس دیگه ای رو
نازنین یادم که فرشته مهربان در پاسخ به مراجعی گفتن که

اکنون شما هیچ پاسخی به پیام و تماسهای وی ندهید و بدانید که توجه کردن و پاسخ دادن ولو برای نهی او و دعوت به فراموشی باشد بسیار برای او خوشایند هست .

و تنها راه ، هیچ توجه نکردن و پاسخ ندادن و بلاک کردن خط اوست . بخواهید با او حرف بزنید تا از شما دور شود بسیار برای او آسیب زا هست . پس دلسوزی نکنید و اگر خیر و صلاحش را می خواهید فقط بی اعتنایی به او باید رویه شما

باشد و یا خط عوض کنید یا بلاک کنید یا پیامک ها را نخوانده دیلیت کرده و پاسخی ندهید و اگر تماسی بود قطع کنید

اینم لینک تاپیک




دوست من مشخص اون تاپیک رو که گفتم نخوندی. برید پست بی دل و فرشته مهربان رو بخونین. تو اون تاپیک ااقا دوبار خودکشی کرده بود!!!! در مورد خودم هم انقدر اون اقا بیان می کردن که تنهان و واقعا هم راس می گفتنا واقعا من براشون ناراحت بودم اما دوست من بعد گدشت اون زمان الان ایشون نه خودکشی کرد نه هیچی دوست من. اگه حتی این خانم اسیب بزنه بخودش مقصر خودشه. ایشون باید پیش یه روانشناس بالینی برن. ایشون باید برا رفع مشکلش قدم برداره اونم صحیح. اصلا دوست من شما دوست داری مشکلاتش رو بیشتر کنی؟ مگه ادعای عاشق بودن رو نداری؟ پس باید کمکش کنی نه مشکلاتش رو بیشتر. می دونی با تداوم این رابطه به اون اسیب می زنی به شوهرش می زنی به خودت می زنی به خانواده های خودت و اونا می زنی! چه بسا ابروها که ریخته نشه این وسط. ببین با یه حساب دودوتا غارتا( به قول بچه کلاغه) شما با تداوم ارتباطت اون خانم رو به قول خودتون و یه زمانی خودم نجات می دی( که اصلا اینگونه نیس فقط مسکنس هستی که دردش رو تسکین می ده اما عوارض خ بدی در اینده دار) اما در عوض به 3ه خانواده و خودت و شوهرش و احتمالا همسر ایندتون اسیب می رسونین. این یه بیماری که به روش درس باید درمان شه

دوست نازنین هر بنده ای خدایی داره شما که مامور نیستی مشکلات خ از ادمها رو حل کنی. یعنی اصلا تواناییش رو نداری. من مطمینم تو این مورد چون مهارت لازم برا یه مشاوره رو نداری فقط نقش یه سنگ صبور رو داری بازی می کنی که کار چندانی ازش یر نمی اد. اینا این حربه های این خانم. شما سعی کن علاوه بر بستر زدایی ( قطع تمامی چیزایی که شما رو یاد ایشون می ندازه چه فیزیکی چه روحی) بسترزایی کنی. یعنی خودت رو سرگرم کنی با ادم های جدید اشنا بشی این خانم ااگه از شما فیدبک نگیرن ناامید میشن. شما رو میشناسن می دونن مهربونی از این در وارد می شن. امیدوارم متوجه باشی به خودتم داری اسیب بمی نی. به قول امام هفتم شر رو رها کن تا شر هم تورو رها کنه.
تو این تاپیک هم توصیه های اقای مدیر همدردی رو بخونینو این هم نقل قولی از فرشته مهربان در مورد همین تاپیک که خانمی به برادر شوهرش لطف بیش از حد داشته

خانم تنهایی

شما هیچ وظیفه ای در برابر یک مرد نامحرم ندارید ولو این نامحرم برادر شوهرت باشه یا پسر دائی و پسر خاله و پسر عمه و ....

شما باید دلسوزیهاتون رو کنترل کنید .

نه منطقی ، نه شرعی و نه انسانی این دلسوزیهای شما جایگاه ندارد و از احساس محوری شما بر می خیزد .

روند شما با ایشون به خود شما آسیب زده و با وجود همسرت آتش عشق به غیر در وجودت شعله ور شده

چه رسد به وی .

اساساً ما در ارتباطاتمون با نامحرم موظف به حفظ حریمها هستیم چون هرگز نمی توانیم مطمئن باشیم اگر ما

محکم هستیم و آسیب نمی پذیریم و جز یک انسان به طرف نگاه نمی کنیم ، او هم انیگونه باشد و ما را جز یک

انسان خارج از جنسیت و جذابیتهای زنانه نبیند و احساسات عاطفی و جنسی اش تحریک نشود . این خوش خیالی

هست اگر اینطور فکر کنیم .


باز هم تأکید می کنم شما هیچ وظیفه ای برای غذا بردن ندارید حتی اگر ایشان از گرسنگی بمیرد که مطمئن

باش نمی میرد

و بالاخره به داد خودش می رسد . مگر او ناتوان جسمی هست که بدون غذا دادن یا سفره پهن کردن

شما نتواند غذا بخورد . این زنگ خطر است این حالتی که شما در او دیده ای یعنی تحریک احساسات

شده ، یعنی شما توجه او را به خود جلب کرده ای و این گناهی بس عظیم هست و آسیبی که شما

زده ای و ذهن و روح یک نفر را آلوده کرده ای و تاوان دارد .

از اینگونه احساس مسئولیتهای نابجا بیرون بیایید تا نه بخود آسیب بزنید و نه به دیگری و اتفاقاً بهتره

مدتی به او ترش رویی هم داشته باشید تا زهر آسیبی که بهش زده ای از وجو.دش خارج شود .

عشق پاکی رو رو سر راهت بزاره. ببخش اگع پاسخم خ ارتباط به سوالهای شما نداشت
دوست نازنین من من تمام تلاشم رو کردم تا شما رو از جنبه های دیگه قضیه اگاه کنم. چون خودم روزی گرفتارش بودم. به من خ سخت گدشت خ خ خ . من به این اقا علاقه مند شده بودم. ایشون خ انسان خودساختهای بودن. اما چه سود برای من. من باید می پذیرفتم که ایشون مال من نیس. من داشم کاخی می ساختم رو ویرانه های ارزوهای خانمش. درست خانمش در حق ایشون ظلم کرده بود اما لااقل این درمانی برای اون درد نبود. شما حتما باور خاهید کرد که من چقدر تلاش کردم و گریه کردم و تنهایی کشیدم تا فراموشش کنم. دوست دارم نظرت رو بهطور خاص راجع به پستم بدونم . امیدوارم که با رفتارهای خوبت خداوند

سلام به این همه مهربونی، و سلام به همه ی انسان های نازنینی که از کنار فریاد های یک عاشق دلشکسته ی خسته بسادگی نگذشتند. از همتون سپاسگزارم.راستش من اومدم اینجا که راهنمایی بشم نه اینکه محاکمه و سرزنش بشم. آخه دیگه آدمی که با سرافکندگی و درماندگی به خطا و گناهش اعتراف میکنه سرزنش داره؟انصافا اینجا خیلی به من لطف شد و از همگی ممنونم، اما توی متن یکی دوتا از دوستان رنگ سرزنش به چشم میخوره.بگذریم، آدم خطاکار باید همه رقمه تاوان پس بده.در پاسخ به راه های پیشنهادی شما :۱. تغییر خط تلفنم بیفایدس چون من و مریم دوستان و آشنایان مشترک زیادی داریم و بهرحال اگه بخواد هر شماره ی جدید منو خیلی زود میتونه پیدا کنه.۲. همونطور که شما هم گفتید ، بله درسته ، من به راهم ادامه میدم، اینبار با سنگدلی بیشتر (اما برای خودم متأسفم. غم انگیز ترین درد دنیاست، سنگدلی و بیرحمی عاشق در برابر معشوق)۳. و اما یک نکته اینکه مریم این اواخر همش تو پیاماش میگه که حالش اصلا خوب نیست و هر روز داره ضعیفتر میشه. چندبارم گفته که اگه من این راهمو ادامه بدم دیر یا زود پشیمون میشم، چون اگه خودش عمدا بلایی سر خودش نیاره سختی این جدایی بلایی سرش میاره.و در پایان این بخش از حرفام چند سوال ذهن و روانمو درگیر کرده که امیدوارم همچنان گرم و صمیمی کمکم کنید:۱. آیا اونوقت من میتونم خودمو ببخشم؟۲. من احساس گناه میکنم. آیا در ارتباط با مریم و یا حتی شوهرش حق الناسی به گردن من نیست؟۳. یکی از دوستان گفتن که جوابش رو بده و محترمانه و جدی براش توضیح بده که چرا نباید به ادامه ی این ارتباط فکر کنه. خودمم همچین نظری دارم. پس لطفا حتما نظرتون رو در این مورد بفرمایید.باز هم سپاس از همه.

[faghat-KHODA]

سلام بی ریای عزیز

فکر کنم یکی از اونایی که گفتید متنش رنگ و بوی سرزنش داشت من بودم.


حرفایی که تو اون پست گفتم نظراتم بود که هنوزم بهشون معتقدم.اما در مورد سرزنش کردن حق با شماست.بنده در مقامی نیستم که شما رو سرزنش کنم.البته در اون لحظه خیلی به این موضوع فکر نمی کردم.ممنون از تذکرتون.شاید شما باید تاوان بدید.اما قطعا هیچ دینی به بنده ندارید که بخواید از من ملامت بشنوید.

اما هدفم از ارسال این پست:

1- عذرخواهی بابت ملامت و سرزنش شما.این گلها تقدیم به شما دوست گرامی جهت بخشش.(یکی از خوبی های دنیای مجازی همینه ها.اینهمه گل به یک نفر هدیه میدی بدون اینکه پولی بدی.الان همین رو میخواستم از گل فرشی بخرم میدونید چقدر می شد!!!)

2- تبریک بابت نوع برخوردتون با متن ملامتگر بنده و ادبتون در نوع تذکر دادن و تاثیر پذیری تون از حرفهای دیگران(البته نه هر حرفی).

انسانی با درک و شعور شما اگه کمی دقت کنه در زندگی بسیار کم شکست خواهد خورد.پست های منتخبی که مهرااد عزیز زحمتش رو کشید هم خیلی خوبه.


فقط خدا

[فرشته مهربان]

عمکرد شما در قطع ارتباط و قاطعیت که نشان داده اید بسیار بجا و درست و تحسین برانگیز است .

آفرین بر تسلط شما بر نفستان

شما هیچ مسئولیتی در رابطه با آن خانم ندارید و عذاب وجدان از احساسات نابجا هست پس اهمیتی ندهید . ایشان تحت

تسلط هوس خود هست و هر پیامدی هم نتیجه رویه غلط خود اوست . اینکه شما به دعوت خائنانه وی پاسخ نمی دهید

بخواهد باعث ضعیف شدن وی و حتی مرگ وی شود هیچ ارتباطی به شما پیدا نمی کند . همین الآن ایشون در گناه هست،

و شما شریک گناهش نشو . شیطان از آستین ایشون برای شما بیرون آمده و دام پهن کرده پیروزی شما بر شیطان

برکات زیادی برایتان خواهدداشت . بزرگترین لطف شما در حق خودتون و این خانم همین قطع ارتباط هست .


حتی اگر آشناهای مشترک دارید باز هم خطتتان را عوض کنید و به دیگران بسپارید بدون اجازه شما شمارتون را به کسی

ندهند از جمله خانم فلانی و خودتون را نزد دیگران از ایشون عصبانی نشان دهید اگر برای کسی سئوال پیش آمد اجازه

کنجکاوی ندهید .

اگر با این وجود دوباره شماره شما را بدست آورد شماره وی را در بلاک لیست قرار دهید اگر این امکان را گوشی شما ندارد .

همانطور که تماسها را قطع می کنید پیامک ها را ناخوانده حذف کنید . به هیچ وجه پیامکها را نخوانید .

[Eram]

سلام
درسته که ظاهر این قضیه سنگدلی است ولی فقط درظاهر. شاید کودکی برای گرفتن چاقو از دست مادرش یک ساعت گریه کنه.آیا مادر اون کودک سنگدله؟؟؟؟
شاید این کارشما باعث بشه اون دختر افق های دیگر و بهتری رو از زندگی تجربه کنه و بتونه به یه عشق واقعی با همسرش برسه.چه بسیار آدم هایی که با یک تلنگر وادامه تفکر زندگیشون ازین رو به اون رو شد مثل خیلی از دوستان که دراین تالار میبینین. از کجا معلوم این دختر مثل هزاران نفری که به این تالار مراجعه میکنند توزندگیش یه تاپیک بازنکنه که "ازخیانت پشیمونم و میخوام به همسرم برگردم"
پس درمورد آدما قضاوت نکن.شما مسئولیتی در قبال اون خانوم نداری جزاینکه بهش اجازه بده راهشو پیداکنه تا بیش ازین به بیراهه نرفته.وگرنه میشه دوستی خاله خرسه.بذار اون دختر به تو به چشم یه آدم سنگدل نگاه کنه. نگاه اشتباه آدما توجیهی برای بیراهه رفتن نیست.
----بهتره اول تعریف عاشق و معشوق رویادبگیریم بعد ببینیم آیا واقعا میتونیم به خودمون بگیم عاشق یعنی ویژگی های برجسته ی یک عاشق رو داریم؟ بعد به عشقمون که خیانت کردیم یا بهش لطفی رو دریغ کردیم (دقت کنید لطف نه ظلم چون شما ظلم رو دریغ کردین) اون موقع بگیم سنگدلی عاشق دربرابر معشوق!!!! کمی آهسته تر آقای بی ریا.
به زندگی آیندت بچسب.خودتو بازسازی کن تا برای یه زندگی جدید اماده شی...
موفق باشی

[lovely.girl]

سلام بی ریای عزیز.من هم مانند سایر دوستان متن شما رو مطالعه کردم و تا حدودی با نظرات دوستان موافق هستم.مطالبی رو که من خدمتتون میگم بر مبنای تجربیات شخصی من هستن. مسائلی که دیدم و شنیدم.بی ریای گرامی، در این دنیا هیچ چیز مطلق نیست و و امور نسبی هستند؛عواطف، احساسات، تنهایی و .... . طبق گفته های خودتون ایشون (خانم مریم) از شما بزرگتر هستند و هم متاهل. در جامعه ما وقتی یک زن متاهل همچین کاری رو انجام مبده، یعنی یک جای کارش شدیدا گیر داره. من نمیخوام به ایشون چیزی رو نسبت بدم ولی میدونم که یک چیزی هست. ایشون برای ازدواجشون حتما دلایلی داشتن، که بخاطر عدم تامین نیازها و برآورده نشدنشون به شما روی آوردن ولی باید بدونید که برای حل مشکلاتشون افراد و گزینه های مناسبتری از شما هم وجود دارن که میتونن به اونها مراجعه کنن. کسی نمیدونه که رفتار شوهر این خانوم چطوره، کسی نمیدونه که ممکنه خود خانوم هم در سردی روابطشون با همسرشون مقصر باشن. شاید اگر پای حرفهای همسرشون بشینید واقعا تعجب کنید.... هزار و یک احتمال هست. ایشون چرا باید به سراغ شما بیان؟ شما شدید دن کیشوت!!! البته با شمشیر چوبی!!! . شما واجد شرایط برای کمک به ایشون هستید. کمکی که براتون خطرها داره از هر نظر که فکرشو کنید. شما نباید وارد این بازی می شدید چون یک زمانی نسبت به ایشون احساسی داشتید. از کجا معلوم که احساس شما عشق بوده؟ اصلا تعریف شما از عشق چیه؟ آیا چیزی در گذشته بوده که بخاطرش این احساس ایجاد شده؟چرا شما باید بهای خودتون رو تا این حد پایین بیارید که بشید چرخ پنجم کالسکه؟ سهم شما از زندگی یک رابطه ی پنهانی هست که اسم هم نداره چه برسه به رسمیت. شما نباید به جای همسر ایشون قرار میگرفتید. تنها خداوند به سر ضمایر انسانها آگاهه و اهداف ایشون رو میدونه. حتی اگر ایشون نظر بدی نداشته باشن، خیالتون از طرف نفر سوم راحت نباشه که ممکنه روزی بفهمه.با خودتون رو راست باشید و در احوال خودتون بیشتر نظر کنید. حتما این بازی رو زودتر تمومش کنید تا به هردونفرتون کمک کرده باشید. موفق باشید.

- - - Updated - - -

نگران تفکر ایشون نسبت به خودتون نباشید. انسان متاثر از نوع تفکر دیگران نیست. اگر خیلی نگران تفکر دیگران هستید، به تفکر همسرشون نسبت به خودتون فکر کنید که مطمئنا زیبا نیست. شخصیت شما از اندیشه های شما آبیاری میشه، نه از اندیشه دیگران. هر چیزی که دیگری ازتون بخواد الزاما مفید نخواهد بود براش.من نظر فرشته ی مهربان رو تایید میکنم. برای پایان دادن به این رابطه راههای زیادی وجود داره. اینقدر با استفاده از کلمات و جملات منفی خودتون رو آزار ندید. اگر عذاب وجدانی دارید برای ترک این رابطه نباشه، بلکه برای ادامه این رابطه باشه که از دید همه نکوهیده و مذمت شده است. باز هم از خودتون بپرسید که آیا شما واجد شرایط کمک به ایشون هستید؟ با احساسات تصمیم نگیرید. تنهایی بهتر از همنشین بد خواهد بود، همنشین خوب انتخاب کنید تا رستگار بشید.