مرسی از راهنمایی هات
من خودم شخصا ادم سردی هستم زیاد نمی تونم ارتباط صمیمانه برقرار کنم. خصوصا با غیر همخونم.
فقط سعی میکنم حرمت نگه دارم تا حالا هم دو بار خواهر کوچیکش جوابم رو داد که گفتم ولش کن مهم نیست (این رفتار سنجیده ام خیلی به چشم مادر شوهر و شوهرم اومد)ولی خیلی حواسم هست صمیمی نشم . خونه اونا هم میرم بیشتر با شوهرم حرف میزنم یا مادرش
شوهرم برای اینکه ازم توقع داره همیشه کنارش باشم
مادر به چند دلیل:
به خاطر شوهرم
به خاطر مسائل مالی که خیلی برام مهمه. اگر برآورده نشه جلو فامیلم سکه یه پول میشم. فعلا حرفی نزدن که خرج نمی کنیم یا نمیخریم همین الانم در تکاپو هستن برام خونه بخرن. جلو چش مادرش حرمت خواهراشو میگیرم اونام جواب میدن.میخوام این چیزام به چشم باشه.فعلااااااااااااااااا
در واقع هنوز خرم از پل نگذشته باید با سیاست رفتار کنم
فعلا خونه خودم نرفتم که حد و مرز رو بزارم ولی از من برا اونا آبی گرم نمیشه( همیشه تو دلم میگم اگر فکر کردین دور بر من چیزی گیرتون میاد زهی خیال باطل)
اگر از چیزی ناراحت بشم بروزنمیدم ولی فک کنم میفهمن مثلا اول مقاومت میکردن برام خونه بخرن.میگفتن چندم اه دیگه شروع میکنیم می سازیم و از این وعده ها، ولی من از طریق زبون شوهرم بهشون فهموندم باید بخرن. اصلا خودمو جلو چششون ننداختم.لزومی نداشت.
من اصل و نسب دار تر از این حرفام که بخوام جنگ و دعوا راه بندازم .
به نظرت رفتارم خوبه؟
چه کاری کمرشونو شکست میشه بگی عزیزم؟
علاقه مندی ها (Bookmarks)