مودب بودن نشانه شیاد نبودن نیست!

[هستی]

امروز یه موضوع نسبتا ساده برام پیش اومد که باعث شد نگاهم و قضاوتم تغییر کنه.
خواستم این تجربه ام رو با دوستان همدردی هم تقسیم کنم.

امروز با صدای تلفن، گوشی رو برداشتم. یک آقای فوق العاده مودب احوالپرسی کرد و گفت من دکتر ... هستم خواستار شد که با آقای دکتر .... صحبت کند.
من هم مودبانه گفتم که اشتباه گرفته اند. خلاصه عذرخواهی کرد و همچنان صحبت می کرد. بقدری مودب و با کلمات غنی و موجه صحبت می کرد که یک لحظه احتمال نمی دادی که شاید مشکلی باشد!
در نهایت گفت که این شماره را منشی ام یادداشت کرده و احتمالا اشتباه یادداشت کرده و از اینجور حرفها.
من هم فقط پاسخش را درحد بله و خیر می دادم. درنهایت مجدد عذرخواهی کرد و گفت اگر مایل باشید، شماره مطب را به شما بدهم.
گفتم بابت چه موضوعی؟ یک مرتبه تن صداش عصبانی شد و گفت، من گفتم که پزشکم و شماره مطب رو می خواستم بدم. حقیقتش باز نتونستم بی ادب رفتار کنم یا گوشی رو بگذارم و گفتم منظورم این بود که زمینه تخصصتون رو نفرمودید.
می دونید پاسخش چی بود؟؟؟؟؟؟؟
من پزشک زنان هستم.





به هرحال از این اتفاق، یک تجربه و درسی گرفتم؛
صرف مودبانه و لفظ قلم صحبت کردن، نشانه درستی و صداقت فرد و در نهایت اطمینان به او نیست.

چندروزی بود که دنبال پرستار برای پسرم بودم. با چندنفری تلفنی صحبت کردم. از این بین، یک خانمی خیلی مبادی آداب و محترم صحبت می کرد که بنظر خودم نشان دهنده این بود که اهل مطالعه و کتاب خونده است و در اجتماع زیاد شرکت داشته، خیلی به دلم نشسته بود و قصد داشتم انتخابش کنم.

امروز این اتفاق ساده بهم نشون داد که خیلی ابتدایی معیاری برای قضاوت انتخاب کرده بودم. و برای شناخت افراد باید پارامترهای بیشتری علاوه بر خوب و محترمانه صحبت کردن، داشته باشم.

[فرشته مهربان]

هستی جان

احتیاط شرط عقل هست ، اما قضاوت صریح و بخصوص منفی در مورد دیگران هم درست نیست .

پستت کاملاً گویای این است که شما پرونده این آقای دکتر را به گونه ای بسته ای که قصد سوء استفاده از شما را داشته ، و این اصلاً درست نیست .

بد نیست نقدی به عملکرد شما داشته باشیم :

1 - لزومی نداشت مکالمه را ادامه بدهید ، همینکه گفتید اشتباه گرفتید باید قطع می کردید ، و اینگونه اجازه ادامه صحبت نمی دادید .

2 - وقتی ایشان گفت اگر بخواهید شماره مطب را به شما می دهم ، واکنش شما دقیقاً این پیام را رسانده که شما منظور خاصی دارید ، و به احتمال قوی همین هم از ذهنتون گذشته یعنی بدبینانه واکنش نشون دادی و ایشون این بدبینی را دریافت کرده و عصبانیت هم طبیعی بوده چنانکه اگر خود شما جای ایشون می بودید و کسی اینجوری می پرسید چنین دریافت می کردی که مخاطب برداشت بدی کرده و ناراحت می شدی . در حالی که بهتر این بود که می گفتی ممنون نیازی نیست حتی از تخصصش نیز سئوال نمی کردی ( این یعنی احتیاط و عقلانیت در چنین مکالمه ای)

3 - و باز هم ذهن شما برای شما تعبیر و تفسیر های منفی را استارت زده و حتی تعمیم داده تا داوطلب پرستاری بچه .

چرا ذهن شما به جای توجه به اشتباه خود شما زوم روی این تماس گیرنده و منفی نگری و بعد هم نتیجه گیری کلی کردن می کند ؟

بهتر این هست که این مواقع از توقف فکر استفاده کنی و روی افراد زوم نکنی آنهم زوم منفی . بنای ما در وضعیت سلامت ، در تعاملات اجتماعی باید بر اعتماد و مثبت نگری باشه در عین حال احتیاط و دقت و سنجیدگی در تعامل ، نه بی اعتمادی و فقط از زاویه منفی دیدن و ..... چون به روان ما بسیار آسیب میزند .

عزیزم بببخش اگر صریح گفتم . این را بگذار به حساب مهم بودنت برای ما .


.

[هستی]

فرشته جان ما که هرچی می گیم شما آنتی حال اونرو بهمون تزریق می کنین!

یعنی شما منظورتون اینه که من صرفا با همون معیار اولیه خودم، همون خانم رو بعنوان پرستار بچه ام انتخاب کنم؟
یعنی عاقلانه تر این نیست که من فاکتورهای بیشتری هم افزون بر لحن مودبانه صحبت اون خانم برای بررسی درنظر بگیرم و درصورت مثبت بودن همگی اونها، ایشون یا هرکس دیگری رو انتخاب کنم؟


این آقا فقط برای من یه تلنگری شد که معیارهای سنجشم رو وسیع تر کنم، همین. و بیشتر هم فکر من رو بخودش مشغول نکرده.
ایشان اگر طینتشان به همان محترم بودن زبان گفتارشون بود، (برفرض درست و صادقانه بودن ادعایشان) در این زمان که ظاهرا آقایان مجاز به تحصیل در رشته زنان نیستند، تلفنی به دنبال بیمار نمی گشت.


با این حال من به این قضیه مثبت نگاه کردم، از این حیث که پرستار بچه ام را با آیتمهای گسترده تری انتخاب کنم و انشاا.. که این خانم هم که مد نظرم هست، تمام این آیتمهای لازم را علاوه بر آن یک مورد، خواهند دلشت.

[فرشته مهربان]

هستی جان

من میگم شرق شما میری غرب عزیزم

حرفهای من هیچ ربطی به گزینش پرستار برای بچه شما نداشت . بلکه نقد آنچه بود که در یک تماس اشتباه با شما پیش آمده بود و ذهن گرایی های منفی شما .

کدامیک از بندهای صحبت من اشاره به برنامه استخدام پرستار داشت ؟

دقت کن همینجا مچ ذهنت را بگیر که چرا همه حرفهای من را فیلتر کرد و رفت سراغ حرفی که من نزدم و یک برداشت برای خودش از حرفهای من کرد . دقت کن ذهنت اینجوری فریبت میده و ترا در زندگی سرگردان و آسیب پذیر می کنه . اگر همه پستهای مرا در تاپیکهای مختلفت نگاه کنی بارها و بارها هشدار این ذهنت را داده ام اما متأسفانه شما اینجا که باید توجه کنی خودت را به تجاهل می زنی و نشنیده میگیری و توجه نمی کنی .

عزیزم این وضعیت بهت آسیب زده و آسیب را تا بیماریهای روحی شدید پیش میبره . مواظب خودت باش و به اصلاح کارکرد و وضعیت ذهنت بپرداز .


.

[هستی]

به هرحال از این اتفاق، یک تجربه و درسی گرفتم؛
صرف مودبانه و لفظ قلم صحبت کردن، نشانه درستی و صداقت فرد و در نهایت اطمینان به او نیست.

اما آنچه مد نظر من بود نتیجه ای بود که از این اتفاق گرفتم. اگر این تلفن نبود من صددرصد آن پرستار را انتخاب کرده بودم. چون برای خودم طرز صحبت با پسرم و کاربد مناسب لغات در حضور او خیلی مهم است.

ببین دقیقا اشتباهی در هم تاپیک رخ داد که همیشه رخ می دهد. دقیقا آنچه از ایجاد این تاپیک مدنظر من بود، گزینش پرستار بود.

این آقا فقط برای من یه تلنگری شد که معیارهای سنجشم رو وسیع تر کنم، همین. و بیشتر هم فکر من رو بخودش مشغول نکرده.

و نه شخص پشت خط که اصلا نمی دانم که بود. در اغلب پستهای من شما آنچه مدنظر من است را نمی بینید و آنچه بعنوان یک مقدمه یا حاشیه بیان شده را می بینید و زحمت پاسخ به خود می دهید!

[z o h r e h]

هستی عزیز
یک نکته رو فراموش کردی
مودب بودن صرفا کلام درست و بجا و مودبانه نیست
مجموعه ای از اعمال و رفتاره
و اگاهی از برخوردهای حقیقی ورفتاری اون ادم هم تو موقعیت های مختلف بخشی از شناخت درست اونه
حالا شما صرفا کلام مودبانه اون آقارو شنیدی ولی پرستارتون رو دیدید و شاید تحقیقی هم کردید
پس قیاست هم تا حدودی اشتباهه
هرچند قبول دارم آدمارو صرفا از کلامشون نمیشه محک زد اما برای پرستارت هم ادب کلام,رفتار,حرکات و شخصیتشو هم مدنظر بگیر
موفق باشی

[فرشته مهربان]

حالا سئوال من از شما این است ، عنوان تاپیک گفته مودب بودن نشانه شیاد نبودن نیست ؟ یعنی چی ؟

تجربه ای را مطرح کرده ای ، و آقای دکتر را بسیار مودب در مکالمه دیدی ، و بعد از اینکه ایشون گفت می توانم شماره مطب را بدهم ، یک برداشت سوء کردی ( آن هم از نوع غیر اخلاقی ) و در واکنش نشون دادی و فرد هم عصبانی از برداشت سوء شما و .... با اصلاح تابلوی شما که منظورم تخصص شما بود از این گفته ایشان که متخصص زنان هست باز هم برداشت سوء و این برداشت سوء را پذیرفته ذهن را درگیر آن کردی و با خودت فکر کردی ببین این آقا چقدر مودب بود ، اما شیاد بود ، و نتیجه گیری کردی که پس مودب بودن نشانه شیاد نبودن نیست .

عزیز دلم روند کار ذهن شما پر از خطاست ، یعنی مبنای کار ذهن شما با سوء ظن است . و استدلال شما برای نتیجه گیری ازنظر اصول منطق صوری غلط هست . چون رابطه ای باید بین مقدمات آن باشد که نیست از این رو این سفسطه ذهن هست .

رابطه بین مودب بودن و شیادی یک رابطه عموم خصوص من وجه است از نظر اصول منطقی برای استدلال یعنی می شود اینکه :

بعضی شیادها مودب هستند

بعضی شیادها مودب نیستند

همچنین اینکه :

بعضی مودبها شیاد نیستند

بعضی مودبها شیاد هستند

وقتی هردو مقدمات عموم خصوص من وجه باشند نمیشه یک نتیجه مطمئن و قطعی از آن صادر کرد و بیشتر اسباب سفسطه می شود ، هردو مقدمه یا حداقل یکی از آنها برای نتیجه گیری قطعی و قابل تعمیم باید عموم خصوص مطلق یا تباین یا تساوی ( از نسب اربعه ) باشد .

عزیزم این اشاره به اصطلاحات و اصول منطقی استدلال برای این است که بدانیم که ذهن باید برای به خطا نرفتن از اصولی پیروی کند و بگویم ذهن شما راه خطا را در پیش گرفته که علتش سوء ظن هست .

نتیجه گرفتی پرستار مد نظر هم مودب است پس ممکنه شیاد باشه . وگرنه بعیده که هستی ویژگیهای دیگری را برای انتخاب پرستار لحاظ نکرده باشد و فقط مودب بودن را از قبل مورد توجه قرار داده باشد ، چون هیچ آدم عاقلی چنین نمی کند . در حالی که شما با نتیجه گیریت در اینجا و درسی که گرفته ای طوری جلوه کرده ای که گویی هیچ نکته دیگری را برای استخدام پرستار لحاظ نکرده ای جز مودب بودن که ماجرای این تلفن و شیاد بودن این تماس گیرنده موجب شد بیدار شوی و بترسی .

آیا واقعاً اینطور است ؟

بگذار استدلال و مقدمات ذهن شما برای نتیجه گیری را ترسیم کنم تا ببینی از اصول منطقی پیروی نکرده و به خطا رفته و نتیجه شما هیچ ربطی به این ماجرا ندارد بلکه یک اصل کلی هست که بدون این ماجرا هم باید مد نظر شما می بوده .

این پزشک بسیار مودب بود
این پزشک شیاد بود

پس مودب بودن نشانه شیاد نبودن نیست

پس این پرستار مودب هم ممکنه شیاد باشد

حالا به یک استدلال با مقدمات منطقی توجه کن :

هرگردویی گرد است ( عموم خصوص مطلق )
بعضی گردها گردو نیستند ( عموم خصوص من وجه )

پس هرگردی گردو نیست ( نتیجه منطقی و یقینی )

جای اون نیست که از موضوع و محمول و جای آنها و رابطه اشان در مقدمات بگم . تا ببینی که در مقدمات استدلالی ذهن شما موضوع و محمول جایگاه و ارتباط خود را ندارند . و این یعنی خطای استدلال ذهنی .


اگر کمی در خصوص استدلال منطقی و مقدمات آن مطالعه کنی می بینی که هیچ رابطه ای بین مقدمه اول و دوم نیست . و اصلاً استدلال نیست بلکه جملات خبری هستند و نتیجه هم ربطی به اینها ندارد ، جملاتی خبری که در دومین جمله هم هیچ یقینی وجود ندارد و شما صرف اینکه فرد گفته می توانم شماره مطب را به شما بدهم آن هم شماره مطب نه شماره شخصی و خصوصی ، برداشت شیادی کردی و هیچ مدرکی نداری

هستی جان بریم طرف دیگر ماجرا یعنی آن آقای دکتر :

اشتباهی با شما تماس گرفته ، و شما گفتی اشتباه است اما قطع نکردی ، ایشون وارد گفتگو شد ، و شما هم همراهی کردی ، و.....

حال اگر شما بودی ذهنت بکار می افتاد به اینکه این خانم همینکه گفت اشتباه هست طبق روال منطقی تلفن را قطع نکرد ، من حرف زدم و او هم گوش کرد و باز هم نخواست تلفن را قطع کند ، پس این خانم خوشش اومد با من حرف بزند ، پس لابد منظور دارد و اهل رابطه هست و ......

طرف دیگر ماجرا که شما باشی چه حالی میشی اگر چنین برداشتی در موردت بشود ، آیا این دکتر هم نمیتواند ذهنش مثل شما چنین برداشت کند ؟، آیا او شواهدی یقینی برای ذهنیتش دارد ؟ جز قطع نکردن تماس از طرف شما و .... که هرچند کار اشتباهی بوده اما محل اطمینان برای اهل رابطه بودن شما نیست . اگر این فرد واکنشی نشون میداد که نشون می داد به برداشت ذهنیش از عملکرد شما توجه کرده و باور کرده و با شما طور دیگری رفتار می کرد آیا شما نمی آمدی و تاپیک باز نمی کردی که این چه وضعی هست که چنین و چنان ....؟

بر همین سیاق باید به ذهن خودت و وسوسه های سوء ظنانه اش نیز توجه نکنی . هدف من همینه که بگم هستی جان عزیز دلم ذهنت بد جور بر مبنای سوء ظن عمل می کند ، مراقب خودت و سلامتت که از ناحیه ذهن آسیب پذیر هست ، باش .

نکته دیگر اینکه :

فرض می گیریم این آقای مودب با بیان اینکه می توانم شماره مطب را بدهم منظور شیادی داشته ، چرا ذهنت نمیگه قطع نکردن تماس از سوی شما بعد از فهمیدن اشتباه بودن و گوش دادن به حرفهای ایشون زمینه ساز بوده و باعث شده طرف برداشت کند که شما را می تواند جذب کند ؟

وقتی به ایشان گفتی به چه منظور ، . ایشان عصبانی شد و گفت من پزشک هستم ، چرا ذهن شما نگفت که این حرف شما که به چه منظور ، یعنی چراغ سبز و این آقا چون فرد سالمی بوده برآشفته شده که از پیشنهاد دادن شماره مطب چنین برداشتی شده ، و نتیجه گیری نکرد که چه انسان سالمی که اینجوری برآشفت .

هستی جان سئوال شما از این اقا که به چه منظور هم بدبینانه بوده چون بلافاصله تصور بد کردی و پرسیدی و انتظار داشتی چیزی بشنوی و رفتاری ببینی که ذهنت تایید کنه که نظر سوء داشته و مچ گیری کنی که اصلاً تماسش حساب شده بوده و لابد کسی شماره منو داده ( از محیط کارم آب میخورد) و ...... یک داستان مفصل ، اما واکنش تند اون اقا سناریوی ذهن شما را به هم زد و برای جمع و جور کردن سئوالت گفتی منظورم تخصص شما بود ، یعنی خودت هم فهمیدی که این آقای دکتر متوجه سئوال بو دار و سوء ظنانه شما شد

چرا ذهن شما هیچ وقت به خود شما نمی پیچد و همیشه سردوربین را به طرف دیگران می گیرد آنهم بسیار بدبینانه و همش هم ناموسی ؟ عزیزم اینها را جدی بگیر اگر سلامت روح و روانت برات مهم هست .

به قول مدیر همدردی در تاپیک نحوه برخورد با مزاحمان :

سلام
هستی 'گرامی
با توجه به مشکلاتی از این دست که برای شما ظاهرا بسیار تکرار شونده هست. یک مورد مهم را تاکیداً عرض می کنم و قبلا هم مورد اشاره قرار داده بودم.
و آن اینکه همیشه اتفاقات زیادی در بیرون از ما و جامعه می افتد اما در بعضی افراد گیرنده های خاصی نسبت به یکسری مسائل بیشتر هست و از این نظر می تواند به آنها آسیب برساند.



خلاصه:
در مورد شخص شما بیشتر موضوع به خود شما بر می گردد . این به این معنی نیست که محیط ها سالم هستند یا این اتفاق ها در آن نمی افتد. اما اینکه از بین همه افراد، شما بیشتر برایتان جلب توجه می شود و اینکه بیشتر برای شما اتفاق می افتد مسئله ای هست که شما باید ریشه اش را درون خود ببینید.

[مدیرهمدردی]

با سلام
هستی گرامی
متاسفانه شما به جای حل مشکل شدید بدبینی اتان ، با نشر آنها هم به خودتان آسیب می رسانید و هم به کسانی که رگه هایی از این مشکل را ممکن است داشته باشند.
آیا بهتر نیست نسبت به دهها پست کارشناسان که همه روی این موضوع برای شما تاکید کرده اند ، توجه نشان دهید. و مراجعه به روانپزشک برای پیگیری مسئله اتان را جدی بگیرید.
به هرحال فضای مجازی بیشتر از این پتانسیل حل مشکلات شما را ندارد.
و این تجاربی هم که بر اساس برداشتهای اشتباه شما انجام می شود بیشتر آسیب رسان به خودتان و دیگران هستند.

[هستی]

حالا شما صرفا کلام مودبانه اون آقارو شنیدی ولی پرستارتون رو دیدید و شاید تحقیقی هم کردید
پس قیاست هم تا حدودی اشتباهه

زهره جان

من کجای صحبتم گفتم که پرستارم را دیدم؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
من در مرحله گزینش پرستار بودم و صرفا در مرحله اول تلفنی با آنها صحبت کردم. این خانم نوع صحبتش و دایره لغاتش بسیار متفاوت و غنی تر از چندتای دیگر بود که من تنها به این دلیل قصد انتخابش را داشتم و می خواستم همان روز به ایشان زنگ بزنم که برای شروع کارش بیاید.
ولی این تلفن اشتباهی باعث شد که تعلل کنم و معیارهای بیشتری رو در همان مرحله تلفنی سنجش کنم.
برای خودم یک تجربه مفید بود و در بخش تجربیات فردی قرار دادم.

همین!

[z o h r e h]

هستي جان عصبانيت نداره

اگه ميخواي رو حرفهات قضاوت نكنن و نظر اشتباهي ندن بهتره توضيحات كافي بدي تا براي خواننده هم اشتباه پيش نياد

وقتي يه موضوع به عنوان تجربه فردي گذاشته ميشه بهتره به همه جوانبش نگاه بشه و جاي سوء تفاهم نباشه

به هر حال كسي كه نظري ميده قصدش كمك به فهم شرايط يا حل مشكليه

منم كاملا موافقم كه شما يه وقتايي بايد ديدتو عوض كني
و به جاي جبهه گيري ببيني وقتي همه دارن به يك نكته اشاره ميكنن شايد بايد روي اون نكات خودت هم عميق تر بشي

اين توضيح شما بيشتر روشن كرد كه اصل شناختتون از ادم هاايراد داره

به هرحال موفق باشي