من و مادرشوهر

[سحر بهاری]

سلام، ممنون

یعنی داشته خودم رو ( از نظر توجه و محبت خانواده همسر) کمتر میبینم از داشته ایشون.

همون بحث پست قبل عزت نفس، اعتماد بنفس...

اینکه من واقعا دوست دارم مادرشوهرم منو دوست داشته باشه و بهم توجه کنه.

دوست دارم من هم دوباره تلاش کنم تا رابطه ام با خانواده همسر بهتر بشه( بهتر برای من ، بهتر یعنی رابطه دوستانه و قلبی بی تعصب و به دور از کینه در حضورشون ، بخشش و اغماز در برابر رفتارهای ناخوب ).

این تلاش کردن خیلی خوبه برای هر ارتباطی در هستی لازمه.

اما در مسیر این تلاش بخاطر بسپارین که در دام ( مهر ورزی بیش از حد ) گرفتار نشین، شما باید خودتون باشین منتها با تغییراتی که بهتون کمک میکنه طلای خالص بشین. خود طبیعی شما کسیه که ممکن هست ناراحت بشه ولی رفتار بد رو با یک رفتار خوب در ذهنش پاک میکنه، اما افراط نخواهد کرد تا جایی که در تله های بعدی مثل تله ی ( ایثار ) گرفتار بشه.

مثلا در مشاوره ها من خوندم که خانمی نوشتن؛

« من سعی میکردم مثل گذشته جایگاهم رو حفظ کنم. واسه همین تصمیم گرفتم خونه ی مادرشوهرم کاراشو انجام بدم، مهمون ها رو راه بندازم ... . فکر میکردم با کمک کردن میتونم خوب بودن خودم رو نشون بدم. یمدت گذشت متوجه شدم عروس های دیگه حتی خواهرشوهرام مثل من نیستن و مثل مهمون تو جمع حضور دارن و من تنها تو آشپزخونم! وقتی سعی میکردم بین جمع باشم مادر شوهرم منو برای کمک صدا میزد یا همسرم انتظار داشت ما دیرتر به خونمون بریم یا همیشه به مادرش کمک کنم، واسه همین کم کم بین من و شوهرم بحث شد و حتی گاهی سر اسن مسئله دعوامون میشه »