سلام
من 35 سالمه. کاردانی (دانشگاه آزاد) و بعد کارشناسی نرم افزار کامپیوتر ، غیر انتفایی خوندم . رشته دبیرستانم ریاضی بوده سال 81 دیپلم گرفتم. از سال 88 که فارغ التحصیل شدم تا دو سال پیش، توی چندتا آموزشگاه آزاد کامپیوتر تدریس میکردم با حقوق خیلی کم. کار تدریسو دوست داشتم و دارم . بخاطر اینکه انرژی زیادی برای کار میذاشتم و مرتب بالای سر کارآموزا و سیستم می ایستادم دچار واریس و کمردرد شدم و از طرفی تعداد متقاضیان آموزش هم روز به روز کمتر میشد. برای همین از شهرستان اومدم مرکز استان و توی یه شرکت خصوصی مشغول به کار شدم که اونجا هم متاسفانه به علت اینکه باید یه سره تا عصر کار میکردم و فرصت ناهار خوردن نداشتم و کار نظافت هم انجام میدادم معده درد هم به کمردردم اضافه شد و برای همین از اونجاهم اومدم بیرون. خیلی جاها دنبال کار گشتم و آزمایشی مشغول به کار شدم اما متاسفانه همگی حقوقشون خیلی کم بود و باید کارای نظافت و منشی و تلفنچی و آبدارچی و...را با هم انجام میدادم.
الان چندماهیه وارد کار بورس شدم. خواهرم دوره های آموزشی بورسو گذروند و منم جزوهاشو خوندم و یاد گرفتم.الان درآمد زیادی ندارم چون سرمایه کمی دارم و درواقع به این کار نمیشه به عنوان یه شغل نگاه کرد اما میشه باهاش یه درآمد مختصری داشت و نمیخام رهاش کنم و دارم آموزشهامو کامل میکنم.
از 5 سال پیش تا حالاهم برای خودم بیمه پرداخت میکنم و درواقع بیشتر کارکردمو دادم بیمه و میخام اِدامش بدم.
توی این مدت که توی خونه هستم به فکر افتادم که دوباره کنکور بدم اما اینبار کنکور انسانی چون حفظیاتم خیلی خوبه و هیچ علاقه ای به رشته خودم ندارم. میدونم که استعدادشو دارم و اگه بخام میتونم موفق بشم. در ضمن پدرم هم مریضه و توی خونه هست و من و خواهرام مجبوریم خودمون خرج خودمونو بدیم.
وقتی موقعیت شغلی پزشکها و وکیلها رو میبینم که چقدر راحت دارن پول درمیارن خیلی ناراحت میشم از اینکه چرا من نتونستم درست انتخاب رشته کنم تا موفق بشم. میدونم انها تلاش کردن اما منم تلاش کردم و یه زمانی رشته مهندسی کامپیوتر برای خودش ابهتی داشت و واقعا درساش سخت بود.
الان دلم میخاد برای وکالت یا روانشناسی دوباره کنکور بدم اما بخاطر سنم و شرایط بیکاریم دو دل هستم که این کار رو بکنم یا نه؟ اگه راهنمایی کنید ممنون میشم.