سلام دوستان
ما تازه عقد کرديم، البته قبلش زمان زیادی باهم دوست بودیم، اون فوق‌العاده مرد بامحبت و قدرشناسی هست،همچنین خونگرم و خوش مشرب
همیشه در مهمانی ها یا در حضور دیگران ازم تعریف و تمجید میکنه، مخصوصا اگه خانواده خودش باشند این تعریف و تمجید ها چند برابر میشه، طوری که ديگه خجالت می کشم.
مشکل اینجاست که من برعکس ایشون تو خانواده سردی بزرگ شدم ، همیشه پدر و مادرم باهم بد بودند و حتی هر زوجی تو فامیل دیدم در حضور دیگران به هم تیکه مينداختن، برای خنده کارهای مضحک همدیگه و اشتباهات همدیگه رو واسه بقیه تعریف می کردن ، بعد هرکدوم با پوزخند به دفاع از خودشون میپرداختند.....
تا دیدم همین بوده و متاسفانه منم متوجه شدم ناخودآگاه همچین رفتاری رو با همسرم دارم، انگار اصلا جور دیگه ای ندیدم و بلد نیستم
هرچی اون ازم تعریف می کنه و احترام ميذاره من اشتباها تش رو میگفتم و بقیه میخندیدند
تا اینکه دیشب برای اولین بار دیدم اونم واسه خالم اینها داره چای ریختن منو به حالت تمسخر آمیز تعریف می کنه،
خیلی ناراحت شدم، من نمیخوام اینجوری باشم، میخوام شوهرم احساس لذت بکنه از حضور من کنارش، من دارم اخلاق خوب اونم خراب می کنم.
لطفا با مثال راهنماييم کنید چکار کنم ، چطوری خودم رو اصلاح کنم؟
ضمنا تو رابطه خصوصی و خلوتمونم این قضیه صادقه!
اونجا هم اون همش تحویلم میگیره و چیزای مثبت میگه، من دائم بهش غر میزنم و تحقیرش میکنم، یه آدم بی عرضه ازش به تصویر می کشم و اشتباهاتش رو دائم بهش میگم
درصورتیکه خدایی خوبی هاش هزار برابر ايراداي جزئيشه
لطفا با مثال راهنماييم کنید چکار کنم خودمو اصلاح کنم؟
علاقه مندی ها (Bookmarks)