سلام ، دوستان عزیز فکر کنم همگی کم وبیش با شخصیت وروحیات من آشنا باشید- اما علی رغم مشکلاتی که همیشه داشتم سعی کردم همیشه بیشتر شنونده باشم و سعی کنم از تاپیک دیگران درس بگیرم، اما امشب با خواستگار نامتناسبی که برام اومد و شاید صدمین بار بود که جلسه خواستگاری رو طی میکردم... نشمردم تاحالا- میخوام منم طرح مشکل کنم... من خودم دانشجوی مقطع کارشناسی ارشدم ( مهندسی )و 25 سالمه از لحاظ ظاهری متوسط روبه خوب هستم تقریبا فاکتور های زیبایی رو دارم قد و تیپ خوبی دارم نه اضافه دارم نه کم خانواده متوسطی چه از لحاظ طبقه اجتماعی چه اقتصادی دارم .... مشکلم اینه که خیلی برام ادامه تحصیل طرف مقابلم مهمه ... البته مهم بود چون چند سال پیش اصلا قید میکردم که ایشون حتما باید یا هم سطح من باشند یا بالاتر ... اما حالا میگم لیسانس هم باشه خوبه... اما معضل جای دیگه است چون من تابه حال همه خواستگارای دیپلمه ندیده ودیده رد میکردم... خیلی زیاد بودن که این قدر اصرار شدید میکردن وبسیاررررررر تعریف میکردن از پسری که میخوان معرفی کنن اما هم خودم هم خانوداه ام قاطع رد میکردیم چون واقعا مطمئن بودیم .... خواهر برادرم و همسراشون تحصلاتشون بالاست - مخصوصا خواهرم همسرشون توی تاپ ترین دانشگاه ایران درس خوندن و قصد ادامه تحصل در خارج از کشور وردارند - کلا بگم جو خیلی تحصیلات زیاد تو خانواده منم شاید یکی از علاقه مند ترین ها هستم از بچگی هم همینطور بودم خود جوش... اما اخیرا خانمی شدیدا اصرار دارند به برادرشون که خیلییییییی تعریفشون رو کردند اما ایشون دیپلمه هستند واصلا دوست ندارند همسروشن کار کنه اما با ادامه تحصل اصلا مخالف نیستند... ( از این موارد زیاد رد کردم ) اما به راستی چقدر پایین بودن تحصلات مرد میتونه تو زندگی مشکل ایجاد کنه ؟ آیا پسران ازخ ودم کم سواد تر رو به خونه راه بدم ؟ حس میکنم اگر تن به چنین ازدواجی بدم هر وقت توی همکارام یا همکلاسسیام مرد با تحصلاتی رو ببینم میام خونه میشینم گریه میکنم و حسابی حسرت میخورم – میدونم به روی طرف مقابلم اصلا نمیارم اما خودم از غصه وخود خوری نابود میشم. یا اگر ببینم دوست وآشنا وفامیل با فردی با تحصیلات ازدواج کردند یا قبطه میخورم یا غصه که چرا همسرم تحصلات نداره ؟ راه چاره چیست؟لطفا راهنمایی کنید.
علاقه مندی ها (Bookmarks)