نوشته اصلی توسط ali -guilan
گذشتتو کلا فراموش کن و به اینده بچسب !
قشنگ درستو بخون تا 3 سال دیگه لیسانستو گرفتی یعنی 29 سالگی
همزمان باید تو این 3 سال سراغ کاری بری که بعد بتونی توش استاد بشی استارت بزنی ...
برو نگاه کن چه کار سود دهی رو میتونی پاره وقت انجام بدی که بعد از 3 بتونی کسب و کار خودتو راه بندازی ؟
دلیل هم نمیشه لیسانس معماریتو گرفتی باهاش بتونی کار سود ده راه بندازی !
اصلا رو مدرکت فکر نکن...خیلی ها با دیپلم دارن اقایی میکنن تو بازار ...
برو دنبال یه شغلی که بتونی باهاش بعد 3 سال زن بگیری ...
مثلا برو ارایشگری یاد بگیر ! ارایشگری خودتو بزن... کارت خوب باشه 4 میلیون حداقل در ماه داری !
یا برو این میکانیکی ها این 3 سال رو شاگردی کن ... بخدا همش به پدر و مادرم میگم چرا منو نبردن شاگرد مکانیکی ... سود خیلی خوبی داره...
این 3 سال رو اصلا و ابدا از دست نده !
تو باید 3 سال دیگه یه اوسایی چیزی شده باشی .
با اینکه جمله‌ی اول‌تون شاید فقط در حرف ساده باشه، اما می‌خوام سعی کنم در عمل هم نشونش بدم.
چهار پنج سال رو از دست دادم، سعی می‌کنم این سه سال رو دودستی بچسبم!
توی یکی دو سال گذشته، نرم افزار AutoCad رو به صورت حرفه‌ای و نرم‌افزار 3DsMax رو نیمه‌حرفه‌ای یاد گرفتم.
زبان انگلیسی رو هم متوسط بلدم. یه دستی هم به یکی دو تا زبان برنامه‌نویسی دارم.
با توجه به برنامه‌هایی که برای هر کدوم از این موارد دارم، دارم برنامه‌ریزی می‌کنم تا طی یک بازه‌ی یک ساله، به هرکدوم‌شون کاملاً مسلط بشم.
درسته که شاید افسوس اون سال‌های از دست رفته، تا آخر عمر باهام بمونه اما وقتی واقع‌بینانه‌تر به قضیه نگاه می‌کنم، می‌بینم آینده‌ام کاملاً در گرو تصمیماتی هست که الان می‌گیرم نه اشتباهاتی که در گذشته داشتم.
علاقه مندی ها (Bookmarks)