سلام.
من تقریباً 3 سال پیش کارشناسی ارشدم تمام شد و از اون موقع دنبال این بودم که تحصیلم رو تا دکتری ادامه بدم. همون موقع در آزمون دکتری یکی دو تا دانشگاه شرکت کردم ولی در مصاحبه اش رد شدم. سال بعدش شرکت کردم که به دلیل مرتبط نبودن منابع آزمون با رشته من (شاهکار سازمان سنجش در سال 1390!) باز هم در آزمون موفق نشدم. از آن موقع تا به حال فکرم همه اش دنبال این بوده که در دکتری پذیرفته شوم و به همین دلیل هم بعضاً فرصت های شغلی خوبی رو از دست دادم. راستش را بخواهید نمیتوانم کامل دل به کار ببندم.
از آن موقع هم نیم نگاهی به ادامه تحصیل در خارج از کشور داشتم که البته با تمام تلاش پیگیر آن نبودم. مثلا کلاس های تافل شرکت کردم ولی به دلیل عدم آمادگی کافی برای آزمون آن، نمره کافی را بدست نیاوردم.
تا اینکه امسال مجدد در فکر این هستم که آزمون دکتری داخل امسال را ثبت نام کنم یا نه؟ در واقع مساله اینجاست که در صورت شرکت در این آزمون، میخواهم واقعا برای آن آماده شوم. که در مقابل با این کار فرصت آمادگی برای اپلای را از دست خواهم داد.
با اطلاعات مختصری که از فروم ها در اینترنت گرفتم، متوجه شدم که دکتری در ایران به لحاظ علمی چندان بالا نیست و برخی از دانشجویان چندان راضی نبودند. با این حال زندگی در غربت برای یک مدت به نظر دشوار می آید. مثلا اگر شخص خدای نکرده مریض شود، کیه که یک لیوان آب دستش بده؟! من به شخصه دوران لیسانس در شهرستان بودم و اون موقع نیاز داشتم که حداقل هر 2 ماه یک بار به خانواده سر بزنم. واقعا چطوری بعضی ها یک مدت طولانی تک و تنها در غربت دوام می آورند؟ حتی در این فروم دیدم حتی که بعضی خانم ها میخواهند تنهایی بروند (البته من پسرم!).
با بعضی ها مشورت کردم. ولی تنها چیزی که دستگیرم شد این بود: « به خودت بستگی داره!».
به هر حال، با این اوصاف ممنون میشوم اگر راهنمایی کنید و بگویید به نظر شما آزمون دکتری داخل امسال شرکت کنم یا آماده شوم برای اپلای؟ به خصوص دوستانی که تجربه زندگی تنها و برای تحصیل در خارج از کشور را دارند.
علاقه مندی ها (Bookmarks)