سلام و وقتتون بخیر
هفته ی دیگه چهلم پدرمه..
پدرم منو خیلی دوست داشت و خیلی بهم محبت میکرد و به قول بقیه لوسم کرده بود..اما مادرم به نسبت پدرم رفتار سردتری باهام داشت..
من مدتهای طولانی افسردگی داشتم ولی سعی میکردم خانوادم متوجه نشن و از مشاوره های دانشگاه هم استفاده کردم که یکیشون بهم گفت مادرت تو رو به چشم هووش میبینه نه دخترش( اون زمانی که مشاوره رفتم از دست مادرم داشتم دیوونه میشدم به خاطر یه ملافه ی ساده بهم گفته بود کثافت و باهام بدرفتاری میکرد و پیش بابام ازم بد میگفت) و باید بهش بیشتر محبت کنی و این قضیه باعث شد از پدرم فاصله بگیرم و بیشتر به مادرم توجه کنم
افسردگیم در دوران کرونا بیشتر شد و بیشتر روزها تو اتاقم بودم ...هیچوقت یادم نمیره که بابام یه بار بهم گفت بیشتر پیشم باش ولی من ....
نمیتونم خودمو ببخشم...به خاطر بدیهایی که در حق پدرم کردم..کوتاهی هام و اینکه نتونستم اونقدری که باید بهش محبت کنم و خوب باشم...
وقتی این فکرا میان توی سرم دلم میخواد از این دنیا محو شم
باید چیکار کنم؟
قران و دعا خوندم ولی بازم نمیفهمم چجوری با خودم کنار بیام
علاقه مندی ها (Bookmarks)