سلام به دوستان
من یه خانم23 ساله هستم
نمیدونم عنوانی که گذاشتم درسته یا نه ولی :
مشکل من اینه که از اول تو گوشم خوندن که آدم نباید خودشو بالاتر از دیگران ببینه و این باعث شده من آدمی بسیار مهربان و ساده ای از کار در بیام و همین مساله مشکل بزرگ منه به طوری که همیشه هر کاری که بکنم اون رو با حرفام میارمش پایین
مثلا فوق لیسانس دارم ولی ارزشی برام نداره و هرکسی که باهام صحبت کنه جوری باهاش برخورد میکنم که انگار کاری نکردم که درس خوندم
و یا من آشپزیم خیلی خوبه اما اگه کسی از من تعریف کنه که مثلا چه کیک خوشمزه ای پختی جوری برخورد می کنم که نه بابا چیزی نیست با اینکه خیلی براش زحمت کشیدم و خسته شدم اگه ازش تعریف هم کنم احساس میکنم دارم خودمو برا طرف میگیرم یا به رخش می کشم
احساس خیلی بدی دارم هم از اینکه خودم و زحمتام رو بی ارزش کنم بدم میاد و هم از تعریف کردن از کارام به خاطر تربیتی که شدم احساس خوبی ندارم و هم بلد نیستم آب و تاب بدم و برا کسی تعریف کنم
دیدید بعضیا رو که چه جوری از یه کار کوچیک کوه میسازن
میترسم تو محیط کاری هم زحمتام با این اخلاقی که دارم به دبد همکارام و رئیس و... نیاد و حقم ضایع بشه
علاقه مندی ها (Bookmarks)