سلام دوست عزيز
من شرايطتون رو كاملا درك ميكنم.
به نظرم الان كه در مورد فرد مقابل به اطمينان رسيده ايد و البته بعد از اين همه مدت تلاش هم خانواده متقاعد نشده اند، لزومي براي صبر بيشتر وجود ندارد. به خصوص اينكه شما نه سال بدون خانواده زندگي كرده ايد و زندگي كاملا مستقلي از انها داريد.
با اين وجود به عنوان تلاش اخر، توصيه مي كنم يكبار ديگر با خانواده صحبت كنيد. و در اين صحبت بيشتر روي اين موارد مانور بدهيد كه:
الان با اين خانوم شاد و خوشبخت هستيد، يكديگر را درك مي كنيد و رابطه بسيار خوبي داريد.
اگر اين خانوم را رها كنيد، از كجا معلوم با دختر بعدي رابطه موفقي داشته باشيد؟ چه تضميني هست فرد بعدي مچ شما باشد؟
از كجا معلوم كه دختر ايراني كه هم فرهنگ و هم دين شماست اخلاق به خوبي اين خانوم داشته باشد؟
و البته اگر نگران جدايي هستند، مگر هم فرهنگي و هم ديني تضميني براي عدم جدايي هست؟ پس اين امار بالاي طلاق در ايران چه مي گويد؟
ضمنا اشاره كنيد كه در كنار اخلاق خوب اين خانوم، از اين مطمئن هستيد كه او به خاطر علاقه به شما، به فرهنگ، زبان و ... شما هم امكان دارد در اينده علاقه پيدا كند و
از انها تاثير بگيرد، مثلا زبان فارسي ياد بگيرد.
موفق باشيد.
كامران
عاشق همه سال مست و رسوا بادا
ديوانه و شوريده و شيدا بادا
با هوشياري غصه هر چيز خوريم
چون مست شديم هرچه بادا باد
ویرایش توسط kamran2007 : شنبه 04 اردیبهشت 95 در ساعت 04:32
علاقه مندی ها (Bookmarks)