سلام
من 2 سالی است که عقد کردم. قبلا هم با شوهرم مدتی آشنایی داشتیم.
به همین دلیل با همسرم صمیمی هستیم. من آدم آروم و خونسردی ام اما اون تند و تا حدی عصبیه. البته من خیلی دوسش دارم و اخلاقای فوق العاده نمونه داره. اما یه چیزی که هست من خیلی دیر عصبانی میشم ولی وقتی عصبانی بشم حرص میخورم دوستدارم الکی داد بزنم فحش بدم و کلا یجوری تخلیه شم. شوهرم آدم تندیه وقتی میبینه من اینجوریم فکر میکنه من دیگه کلا از زندگی ناراضیم و شروع میکنه به بد خلقی و عصبانیت و که تو دروغ میگی که از رندگیت راضی هستی.
هرچقد گفتم من وقتی عصبیم حرفایی که میزنم از ته دلم نیس اولش قبول میکرد بعد که باز منو عصبی میبینه باز همونجور میشه.
منم این وسط به جای اینکه کسی بیاد آرومم کنه خودم باید دست از عصبانیت بردارم برم کلی التماسش کنم که من حرفام از ته دل نیس.
فشار زیادی تحمل میکنم. چون چندین باز سر این چیزا دعواهای وحشتناکی بام کرده چون زیاد دادو بیداد و فحش و ناسزا میگه. و منم فقط تو خودم میریزم.
تا این دفعه دیگه سر حرفم موندم تا 4 روزه بام بد رفتاری میکنه که بهش گفتم تو عاشق نیستی . که گفت دیگه این زندگی تمومه.
خیلی غصه دارم. همش من باید تو دعوا از خودم بگذرم. احساس بی پناهی دارم.
علاقه مندی ها (Bookmarks)