با وجود منصرف شدنش دوباره از او خواستگاری کنم؟

[hamed65]

سلام دوستان عزیز،

فرا رسیدن ماه مبارک رمضان رو به همه تبریک می گویم. ان شا الله که طاعات و عبادات همگی مورد قبول درگاه خداوند قرار بگیرد.

بعد از مدت ها به عنوان یک مراجع مزاحم شما می شوم و امیدوارم که بتوانم در یک تصمیم گیری نسبتاً مهم از راهنمایی های شما استفاده کنم. فکر می کنم اکثر شما من رو می شناسید و به خصوص قدیمی تر ها تا حدودی از روحیات و شرایط من با خبر هستند.

چند ماه پیش از طرف مادرم دختر خانمی به من معرفی شد و با رضایت پدر مادرش دوران شناخت رو آغاز کردیم. تقریباً به مدت 3 ماه هفته ای چند تماس تلفنی داشتیم (البته نه به طور مرتب) و فکر می کنم در مجموع 6-7 دیدار حضوری هم داشتیم که البته فقط در 3 دیدار صحبت های جدی در رابطه با ازدواج داشتیم و بقیه مهمانی های خانوادگی بود. خیلی دختر خوبی بود. نکات خیلی مثبت اخلاقی داشت. خیلی خلاصه می گویم که خیلی از معیارهای اخلاقی و مذهبی که من مد نظرم هست رو داشت. و مهم تر از همه یک انسان مومن و ساده و دل پاک بود و خیلی شخصیت مثبتی داشت.

در جلسه آخر صحبت هایمون راجع به روابط اجتماعی بود. متوجه شدیم که کمی دیدمون در این مورد شبیه نیست، ولی به نظر من تفاوت به اون صورت هم زیاد نبود. و همینطور ایشون دو موضوع رو مطرح کرد که یکی از اونها یک شرط برای ازدواج بود. من همان موقع نمی توانستم بگویم که می توانم شرطش رو پذیرم یا نه و ازش زمان خواستم تا نظرم رو بگویم. بعد از 2 هفته پدرش تماس گرفت و گفت که دختر ما منصرف شده. مادرم علتش رو پرسید و پدرش حدوداً چنین چیزی گفت: به نظرم اینها زیادی وارد مسائل جزئی شدند و سوالهایی از هم کردند که مسئله رو پیچیده کردند و کار رو برای خودشون سخت کردند.
من نمی دانم منظورش سوال های من بوده یا سوال های دخترش. ولی تا حدودی از صحبت های پدرش مشخص بود که از این که دخترش جواب نه داده راضی نیست. پدر مادرم هم از اینکه این ازدواج سر نگرفت ناراحت شدند. پدرش در ادامه به مادرم گفت که دخترم فعلاً خیلی مشغول امتحان هایش هست. شما صبر کنید 1-2 ماه دیگر که امتحان هایش تمام شد، من با او صحبت می کنم و بعد شما دوباره با ما تماس بگیرید!

این یک مختصری از اتفاقات افتاده بود، و حالا می روم سراغ سوال من از شما...

حقیقتش من نمی دانم که او رو کلاً فراموش کنم یا اینکه دوباره ازش خواستگاری کنم.

با خودم رو راست هستم. به دور از احساسات و منطقی که به قضیه نگاه می کنم، می بینم نکات اخلاقی خیلی مثبتی داشت و در این زمینه بیشتر از 80% معیارهای من رو داشت. ولی یک مسئله منفی این بود که اون جذابیتی که من دوست دارم در همسرم ببینم رو با وجود 6-7 دیدار حضوری اون طور که باید و شاید نتوانستم در او پیدا کنم. و تا همان دیدار آخر در شک بودم که آیا ظاهر ایشون رو می پسندم یا نه. البته ظاهر دلنشینی داشت و مشکلی در چهره اش نبود. ولی با چیزی که همیشه سلیقه من بوده فرق داشت. حقیقتش هنوز به این نتیجه نرسیده بودم که او برایم اون جذابیتی که مد نظرم هست رو دارد یا نه!

و همینطور مسئله ی دیگر که شاید تا حدودی به مسئله ی قبلی ربط داشته باشد این هست که محبتش اون قدر که از نظر من برای ازدواج کافی باشد به دلم نیفتاده بود!
احساس می کنم هر دو در اوایل آشنایی به علت شباهت های زیادی که در هم دیدیدم، جذب هم شدیم، ولی در ادامه نتوانستیم به هم نزدیک بشویم. ما به جایی رسیده بودیم که دیگر نیاز بود اون فاکتور احساسی کمی وسط بیاید و کششی ایجاد کند برای نامزدی و ازدواج. ولی این اتفاق نیفتاد و نمی دانم که کجای کار رو اشتباه رفتیم. نمی دانم، شاید زمان بیشتری رو باید کنار هم می گذراندیم.

مسئله ی منفی دیگر هم از نظر من همین منصرف شدنش هست. اگر واقعاً دوباره من اقدام کنم و ایشون قبول کند که شناخت رو ادامه دهیم، در ذهن من یک سوال مهم ایجاد می شود که چرا اینقدر راحت از من گذشت؟!

بعد از اینکه پدرش با مادرم صحبت کرد، یک تماس کوتاه با او داشتم و علت رو پرسیدم. گفت که من فکر می کنم ما با هم خیلی تفاوت های اخلاقی و فرهنگی داریم. ولی من در این موضوع خیلی شک دارم، چون تفاوت ها اینقدر زیاد نبود. به نظرم تصمیمش غیر منتظره بود، چون در جلسه آخرش خودش از من سوالهایی پرسیده بود که قرار بود راجع بهشون فکر کنم و بهش پاسخ بدهم (از جمله شرطی که گذاشته بود).


به هر حال من هنوز در ازدواج با او مطمئن نبودم و دوست داشتم که دوران شناخت رو بیشتر ادامه می دادیم و بعد تصمیم می گرفتیم. با توجه به صحبت های پدرش، به نظر شما صحیح هست که من باز ازش خواستگاری کنم و بخواهم فرصت دیگری بدهد تا شناخت رو ادامه دهیم؟ یا کلاً فراموشش کنم؟

از همگی متشکرم.

[maryam123]

سلام اقا حامد

میشه بگید علت اینکه انقدر در مورد شرط اون خانوم برای ازدواج معطل کردید چی بوده؟

یعنی اگر پدرش تماس نمیگرفت شما همچنان خبری نمیدادید که ایا شرط رو پذیرفتید یا نه؟(بعد از دو هفته )

(یا من اشتباه متوجه شدم )

اگر براتون امکان داره بگید در مورد اون دو موضوعی که ایشون مطرح کردن....

من تصور اینه که رفتار این خانواده خیلی مورد پسند نیست.کلاس گذاشتن و سفت و سخت گرفتن خانواده دختر تا حدودی خوب و مقبول و لازمه.اما تا این مقدارش نه.

فکر میکنم آینده این خانوم خیلی مهم تر از امتحاناش باشه..باید بیبینید درس در این خانواده چه جایگاهی داره؟!یا صرفا وسیله ای بوده برای بهانه تراشی؟

به نظر میاد این خانواده دارن با دست پس میزنن و با پا پیش میکشن !
چون اگر جوابشون منفیه پس دلیلی نداره دوباره چند وقت دیگه از شما بخوان تماس بگیرید...

شما و اون خانوم حق داشتید وارد مسائل مورد نظرتون بشید و الان بشید خیلی بهتره تا خدایی نکرده فردا در دادگاه خانواده وارد این مقولات بشید.
در واقع حق دارید هر اون چیزی که در ذهن شما مجهوله حل بشه....(با حفظ حریمها و حرمتها)



شاید این مدت زمان طولانی که شما داشتید در مورد جواب به شرطهاش فکر میکردید دید این خانوم رو تغییر داده و شاید اون هم پیش خودش فکر کرده که اگر من ارزش داشتم برای این اقا انقدر طولش نمیداد...

من نظرم اینه که فعلا شما اقدامی نکنید....بذارید اون خانوم هم ذهنش ازاد باشه .ضمن اینکه اون خانوم هم شماره شما رو داره و کسی که جواب منفی داده ایشون بوده...

اجازه بدید با خودش کنار بیاد...اگر واقعا محبتی به شما داشته باشه خودش حتما اقدامی میکنه(حتی با یه مسیج کوچولو دادن)
چون خانومها احساسی هستن و کنترل احساسات در این موارد براشون خیلی سخته.


هم اینکه ممکنه پدرش شاکی بشه و بگه من که به شما گفتم فعلا دخترم امتحان داره و ....

فعلا صبر کنید

[محسن1986]

آقا حامد،

زیبایی رو جدی بگیر. خودت بشین بین خودت و خدات ببین دوست داری قضیه ادامه پیدا کنه یا اینکه همین جا تموم بشه.؟

وقتی‌ بده ۶-۷ دیدار ایشون به دلت ننشسته ، ممکنه بعدن هم ننشینه.

[bahar.shadi]

سلام آقا حامد

من اومدم تجربه برادر خودم رو بگم. من و مادرم براش خیلی جاها رفتیم اما بعد چند جلسه به دلش نمی نشست.

تا اینکه رفتیم خونه عروس فعلیمون. 1 بار که دیدش با اینکه قبلی ها خیلی زیباتر بودن این دختر رو پسندید

و گفت خیلی به دلم نشسته بهار. بعد از اون شروع کردن طی کردن مراحل شناخت و به هم کشش خوبی پیدا

کردن بهم طوری که برادر خیلیییی منطقی من گفت بریم قرار عقد بذاریم بعد از چند جلسه.

خدا رو شکر پشیمان هم نیستیم چون دختر فوق العاده ایه.

میخوام بگم به دل نشستن خیلی مهمه. خود من یک خواستگاری داشتم که با اینکه پسر خوبی بود

به دلم نمی نشست. ابن به دل نشسته به قول دوستان خیلی خیلی مهمه.

البته منظور از به دل نشستن تنها ظاهر نیست بلکه من معتقدم اخلاقیات و درون و روحیات هم باید به

دل آدم بنشینه حتی رفتار و حرکات و سکنات و یک چیز تلفیقیه.

در مورد جواب منفی هم 2 احتمال وجود داره. یا میخواستن ناز کنن ، یا خیلی از شما خوششون نیومده و توی آب

نمک خوابوندن شما رو به اصطلاح که اگر مثلا مورد بهتری نبود به شما بگن بیاین جلو. چون زیاد خانواده های این

جوری دیدم اینو میگم. البته این فقط یک حدسه. به نظر من هم درخواست دوباره شما در یک بازه زمانی کوتاه

چندان درست نیست و با مریم123 موافقم.

چون نظرشون منفیه و اگر تردید داشتن می گفتن فرصت فکر بیشتر و شناخت بیشتر میخوایم و زمان می خواستن

و 1 سره نمی گفتن که جواب منفیه.

شما یک بازه زمانی کوتاه منتظر باشید یک خبری از خودشون بشه و از طرفی اگر خبری نشد موارد دیگه رو از دست

ندین و خوب به این فکر کنین که به دلتون میشینن یا نه.تا خدایی نکرده مثل خیلی از این تاپیک ها که آقا رفته جلو

ولی از چهره خانوم راضی نبوده بعد مردد شده نشین یک وقتی.

راستی در این امر بد نیست از اون نماز استخاره ای که تو تاپیک نازنین 1 گفتم استفاده کنین و بعد از مشورت با

خداوند ببینین دلتون واقعا چی میگه.

انشالا که هرچی به صلاحتونه و براتون بهترینه رقم بخوره

[eghlima]

سلام
من تجربه خودم رو در این زمینه می گم شاید به دردتون بخوره

همسر من بار اولی دومی که برای آشنایی خونه ما اومد و با هم حرف زدیم حرفاش جوری بود که احساس کردم خیلی حق به جانبه (اینو گفتم که بدونید گاهی بعضی از صحبت ها پیش شما یه جوری تعبیر میشه و پیش اوون خانم جور دیگه در حالیکه تو این 5 سال هیچ کدوم از حرفای اون روزش رو در زندگیم ندیدم)
و اصلا احساس خوبی نداشتم تا اینکه به پدر و مادرم گفتم که بگه ما از نظر فکری به هم نمی خوریم (اینا در حالی بود که دلم می خواست بازم ....... یه جورایی می خواستم ببینم آیا براش مهم هستم یا نه .......)و این گذشت تا با وساطت عموی همسرم مبنی بر صحبت دوباره بعد شش ماه دوباره به خانه ما اومدند وهمسرم کمی معقول تر و بهتر شده بود و من اون احساس بد رو دیگه بهش نداشتم 3 هفته با هم تلفنی صحبت کردیم و دوبار هم حضوری بیرون از خونه بازهم به شدت دو دل بودم تا اینکه ما به خونه اونها برفتیم یک دیدار دوستانه جهت آشنایی و این دیدار انگار تیر نهایی بود
آرامش خونه و خانواده اش و مادرش که تا اون روز ندیده بودمشون به دلم نشست و همچنین رفتارهای زیبا توام با احترام زیاد همسرم به خودم-------------------------> و همین ها رو ملاک احساسیم به همسرم گذاشتم
و الانم با موجود مشکلات عاشقانه دوستش دارم و هیچ وقت از انتخابم پشیمون نیستم


و اینم بگم نصف علاقه و ....... بعد از ازدواج به وجود می اد و گاهی زن و شوهر اینقدر محو کمالات و اخلاقیات هم می شن که اصلا یادشون میره طرفشون چه شکلی هست

در ضمن دنبال صد در صدم نباشید چون همیشه آدم ها صد در صد نیستند
گاهی ممکنه دختری از نظر چهره به دلتون بشینه ولی کمالات اخلاقی رو نداشته باشه
هر چند زیبایی ظاهری هم مهمه

[sunlife]

برداشت من از صحبت های شما این بود که شما از این خانم خوشتون اومده و الان هم ناراحت از دست دادنش هستید.
اگر اینطور نیست و واقعا مردد بودید و این خانم جذابیت لازم را برای شما نداشت که نباید به خواستگاری دوباره فکر می کردید. (شما باید دختری را که می خواهید انتخاب کنید به صورت یک پکیج شامل رفتار، منش، خانواده، قیافه، هیکل و غیره ببینید.)
پس با خودتان صادق باشید.... احتمالا این پکیج به نظر شما مطلوب است. شما علیرغم اینکه ظاهر این خانم کاملا و صد در صد با معیارهای شما همخوانی نداشته، ایشان را پسندیده اید و دوست ندارید ارتباط در این مرحله کات شود.
اما.... به نظر من شما در مرحله شناخت زیادی کشش دادید و شاید کمی سرد رفتار کرده اید... با توجه به رفتار شما و معطل کردن پاسخ نهایی به خانواده دختر خانم، آنها حس کرده اند که به احتمال زیاد جواب شما منفی خواهد بود و تصمیم گرفته اند قبل از اینکه به قول معروف سبک شوند خودشان جواب منفی دهند.
این سناریوی من از موردی بود که شما مطرح کردید امیدوارم به دردتون بخوره.

[بهار.زندگی]

سلام اقا حامد.

من با قسمتی از نظر هر کدوم از بچه ها موافقم.اولا شما با خودتون روراست باشید.فکر کنید اگه این خانوم جواب رد نداده بود بازم علاقمند به ازدواج باهاش بودید؟ای خیلی مهمه...
و یه وقت میبینی خودت هم به این ازدواج چندان راضی نیستی.پس دلیلی نداره دوباره پا پیش بذاری بعدا منصرف بشی.

پس بیشتر از اینکه زوم کنی چرا بهم جواب رد داد یا چرا کلاس گذاشتن توجه کن نظر خودت چیه؟میخوایش؟زن زندگیت،یعنی کسی که مثلا 40-50 سال باید باهاش زندگی کنی هست؟؟

اگه نیست که هیچی..بلاخره اونا حق داشتن جواب مثبت یا منفی بدن.

اگه زن مدنظرته،یعنی کفه خوبیاش(سرجمع زیبایی و اخلاق و .. سنگینتره)همون بعد امتحاناش اقدام کن.

دوستانی که میگن چقد این دختر به درسش اهمیت میده؟اینطور نیست..وقتی چندتا مسئله مهم همزمان پیش میاد ذهن ادم مغشوش میشه..ممکنه نتونه همزمان همه چیزو کنترل کنه.

اگه تصمیم گرفتی باز بری خواستگاریش بعدا از خودش بپرس چرا جواب منفی داده؟اخه این چه کاریه ما هی بشینیم حدس و گمان بزنیم که چرا جواب رد داده..ما که عالم به غیب نیستیم.

اما از دید یه دختر فقط بهتون بگم پسری که با یه بار جواب رد شنیدن بره و برنگرده به نظر شخصی من همون بره بهتره.

پس باز همه چی بستگی به خودت داره..اگه خوبه پس ارزش خواستگاری دوباره یا حتی چندباره رو داره..اگه نیست که هیچی.

ضمنا اگه دوباره رفتی خواستگاری و دلیلش رو برات توضیح داد باز بر اساس علت کارش میتونی ادامه بدی یا نه..اگه این برات سخته سعی کن یه دیدار غیر رسمی یا تماس تلفنی ترتیب بده و ازش بپرس.ازش بخواه با دلیل عینی برات حرف بزنه

موفق باشی

[z o h r e h]

سلام

اقا حامد با پيش زمينه اي كه تو تاپيكهاي قبلتون خوندم منم ميخواستم يه چيزيو اضافه كنم, شايد بنا به شرايطتون (زندگي در خارج كشور)محدوديت تو انتخاب كه داريد يه كم حساستون كرده كه نكنه همسري كه واقعا ميخواي پيدا نكني, اگه اينم هست زياد حساس نباشيد و مساله جذابيت رو كم اهميت جلوه نديد

اميدوارم همسر مناسبتونو پيدا كنيد و هر چي صلاحتونه پيش بياد

[eghlima]

راستی اینم اضافه کنم
واقعا تو امتحانات آدم نمی تونه فکر کنه
من قضیه خواستگاریم تو امتحانات دانشگاهم بود طوریکه همش تا کسی بهم می گفت فلانی اشکم سرازیر می شد و بیشتر از این ناراحت بودم که با وجود امتحانات و خواستگاری نمی تونم رو هیچ کدوم تمر کز کنم طوریکه خانواده ام گفتن ما این قضیه رو می ذاریم برای بعد امتحاناتت تو اصلا فکر کن کسی به نام فلانی وجود نداره
پس درس مهم تر از زندگی نیست ولی در اون برهه که آدم در گیر امتحاناتش برای خودش با اهمیته و ذهن آدمو درگیر می کنه...............

[نازنین آریایی]

[color=#800000]در جلسه آخر صحبت هایمون راجع به روابط اجتماعی بود. متوجه شدیم که کمی دیدمون در این مورد شبیه نیست، ولی به نظر من تفاوت به اون صورت هم زیاد نبود. و همینطور ایشون دو موضوع رو مطرح کرد که یکی از اونها یک شرط برای ازدواج بود. من همان موقع نمی توانستم بگویم که می توانم شرطش رو پذیرم یا نه و ازش زمان خواستم تا نظرم رو بگویم. بعد از 2 هفته پدرش تماس گرفت و گفت که دختر ما منصرف شده. مادرم علتش رو پرسید و پدرش حدوداً چنین چیزی گفت: به نظرم اینها زیادی وارد مسائل جزئی شدند و سوالهایی از هم کردند که مسئله رو پیچیده کردند و کار رو برای خودشون سخت کردند.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
سلام اقا حامد خیلی خوشم می اد دارم برای شما پست می زارم :)
به نظر من این دختر خانم که برای شما شرط ازدواج گذاشته تا حد زیادی شمارو قبول داشته مگرنه دلیلی نداشته شرطش رو بیان کنه،چون با قبول کردن شرط در واقع ایشون به شما قرار بوده جواب مثبت بده....
ولی وقتی طعلل شما رو دیده منصرف شده...
البته به قول بهار این منطقی نیست که بشینیم حدس بزنیم که چرا منصرف شده!
خوب درسته که اینجا چرااااش خیلی اهمیت داره ولی به نظرمن شما اول باید مطمئن شید که ایشون واقعا منصرف شده و قطعی بوده جوابش یا نه؟
برای اینکار به صحبت هایی اخری که باهاش داشتید فکر کنید و ببینید چه جوری به شما جواب داد...بعد از اینکه پدرش به مادر شما گفت دخترم منصرف شده ،شما با ایشون تماس گرفتید ،ایشون چه برخوردی داشت؟مثل همیشه بود؟سردتر بود؟مشخص بود به زور داره جواب می ده یا مشخص بود که از تماس شما خوشحاله؟دست پاچه بود یا نه با اعتماد به نفس و راحت حرف می زد؟
به نظرم با دقت کردن رو صحبت تلفنی آخر می تونید بفهمید چقدرش منصرف شدنش قطعی بوده...[/b]

یا می تونید از ی واسطه کمک بگیرید از اونها خبر بگیره....که واقعا منصرف شده و چرا منصرف شده....

(اگر به نظرتون رسید که واقعا منصرف شده بود خوب بازم بستگی به این داره که چقدر دلتون می خواد باهاش ازدواج کنید دوست دارید یکمی بیشتر تلاش کنید یا نه؟)
همه اینا رو به فرض این گفتم که شما صد در صد تصمیمتون رو برای ازدواج با ایشون گرفته باشید هااا....ولی با این حرفتون که گفتید خودتون هم در شک به سر می بردید...

-------------------------------------------------------------------------------------------------
و تا همان دیدار آخر در شک بودم که آیا ظاهر ایشون رو می پسندم یا نه. البته ظاهر دلنشینی داشت و مشکلی در چهره اش نبود. ولی با چیزی که همیشه سلیقه من بوده فرق داشت. حقیقتش هنوز به این نتیجه نرسیده بودم که او برایم اون جذابیتی که مد نظرم هست رو دارد یا نه!
و همینطور مسئله ی دیگر که شاید تا حدودی به مسئله ی قبلی ربط داشته باشد این هست که محبتش اون قدر که از نظر من برای ازدواج کافی باشد به دلم نیفتاده بود!
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

میدونید اقا حامد به نظر من موضوع سلیقه خیلی مهمه ....این جوری که می گید ایشون ظاهر خوبی داره ولی مطابق سلیقه شما نیست ...خوب مثل این می مونه که مثلا
من گربه خونگی دوست دارم از نظر من گربه پرشین خیلی ناز و بامزه هست...طوطی هم حیوون بامزه و قشنگیه ولی من گربه دوست دارم!!! دوست دارم حیوون خونگی من گربه باشه .
مهم نیست که قیافه و ظاهر ایشون چقدر زیبا و دلنشین هست ،مهم اینکه چقدر مطابق سلیقه شما هست.......اگر درصد تطابقش با سلیقه شما کمه ... به نظرم باید بیشتر به این جنبه اهمیت بدید...

بشینید با خودتون خوب فکر کنید ببینید واقعا می خواین با ایشون ازدواج کنید>>. می دونید آقا حامد به نظر من ما ادما کلا وقتی از ی سمتی نه می شنویم بیشتر برامون جذاب می شه ،مثلا من دو هفته پیش برای استخدام به ی شرکتی رفتم و احساس کردم اونا من رو میخوان و مصاحبه ام خوب بود .آزمون استخدامیم هم خوب بود،به من گفتن تا 10 روز با من تماس می گیرن.من تو این ده روز مطمئن نبودم اون شغل رو می خوام یا نه!حتی بیشتر مطمئن بودم که نمی خوام و شغل فعلی خودم رو ترجیح می دم.تا اینکه 10 روز گذشت و بر خلاف تصور من با من تماسی نگرفتن.با اینکه خودم تا قبل اون همش فکر می کردم نمی خوام برم اونجا و اگر تماس گرفتن من چی بگم بهشون ولی بعد اینکه متوجه شدم من رو نخواستن خیلی برام اون شغل جذاب شد.همش فکر می کردم آخه چرا به من زنگ نزدن....
می گم مواظب باشید شما این جوری نشده باشید.