لطفا راهنماییم کنید که باز هم به خودم و این خواستگار لازمه زمان بدم یا نه؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط فرشته مهربان

سلام عزیزم

---

فرشته ی مهربان عزیز سلام
میشه قدری درباره این سؤال pooh عزیز توضیح بدین.
بنده خودم فکر میکنم بعضی مسایل رو میشه نگفت و اما بعضی مسایل رو باید توضیح داد چون اگر طرف مقابل بعد ازدواج متوجه بشه عواقب خوشایندی نداره.
من یکبار در یکی از مشاوره ها دیدم آقایی با خانومشون در حال مشاجره و طلاق بودن و علت یک ماهگرفتگی روی بدن این خانم بود که آقا ندیده بودن.(البته شاید این بهانه بوده اما در هر حال افراد وسواسی و ...هم داریم)

خب با این طرز تفکر و مخصوصا خواستگارانی که بسیار ریز بین و منطقی هستن چاره چیست؟ آیا سکوت پسندیدس؟

سحر جان سلام
امیدوارم خود فرشته مهربان بتونن بیان و در این مورد توضیح بدهند.
اما به نظر من پوه دختر قوی، نکته سنج و باهوشیه و بیماری خاصی نداره.
اگر خودش بخواهد راحت می تونه به احوالاتش مسلط بشه و آون را کنترل کنه.
لزومی نداره وقتی بیماری خاصی نداری و فقط تصور می کنیم بیماریم و یا حتی بیمار هستیم ولی قابل درمانه و جای نگرانی نداره آون را به کسی بگوییم که معلوم نیست در آینده با کوچک ترین اتفاقی چه باز خوردی از خودش نشان بده؟ !!
به عنوان مثال نقص عضو، یا بیماری های خاص مثل دیابت، هپاتیت، ام اس، و... چنین چیزهایی را حتما باید گفت یا حتی همون ماه گرفتگی را البته آگه وسیع باشه و فرد مورد نظر ظاهر خیلی براش مهمه اما اینکه دوره ای به خاطر شرایطی افسردگی داشتی و الان خوب شدی مثل یک سرماخوردگی می مانه که درمان شده، سرما خوردگی بیماری متعارفی هست اما افسردگی متاسفانه اکثریت افراد دید بازی نسبت به آون ندارند.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط بی نهایت

سحر جان سلام
امیدوارم خود فرشته مهربان بتونن بیان و در این مورد توضیح بدهند.
اما به نظر من پوه دختر قوی، نکته سنج و باهوشیه و بیماری خاصی نداره.
اگر خودش بخواهد راحت می تونه به احوالاتش مسلط بشه و آون را کنترل کنه.
لزومی نداره وقتی بیماری خاصی نداری و فقط تصور می کنیم بیماریم و یا حتی بیمار هستیم ولی قابل درمانه و جای نگرانی نداره آون را به کسی بگوییم که معلوم نیست در آینده با کوچک ترین اتفاقی چه باز خوردی از خودش نشان بده؟ !!

---

سلام عزیزم ، مشتاق دیدار

نه اصلا مسئله pooh نیست سؤالش بنظرم خیلی قشنگه و برای هر فردی شاید مهمترین مسئله باشه. خیلی دوست دارم حد این افشای مطالب شخصی رو بصورتی که ضربه زننده نباشه بدونم.

سلام

در کل هر مسئله ای که نگران از آنیم که خواستگار یا دختری که به خواستگاریش برویم در آینده بفهمد و واکنش منفی داشته باشدطوری که رابطه و زندگی دچار مخاطره شود را باید به گونه ای در مرحله شناخت جویا شد .... مثلاً در پروسه شناخت و سئوالات پرسید در مقابل فلان مسئله ای چطور واکنشی باید داشت .....؟ و در پاسخ فرد موضع گیری اورا فهمید ... یک نمونه را برای مثال عرض می کنم :

مثلاً دختری یا پسری روابط پیش از ازدواج داشته و می خواهد نظر خواستگار یا دختر مورد نظرش را بداند .... می تواند بپرسد :

نظرتون راجع به دختر و پسرهایی که روابط پیش از ازدواج دارند چیه ؟ شما این گونه روابط را قبول دارید ؟ بعد بسته به واکنش فرد و موضع گیریش می تواند سئوالات بعدی را بپرسد یا موضع وی را بفهمد ..... مثلاً می تواند بپرسد به نظرتون اگر پسری به خواستگاری خواهرتون بیاد و قبلاً رابطه داشته و پنهان کنه و خواهرتون توی زندگی اینو بفهمه خواهر شما چکار خواهد کرد چه عکس العملی نشان می دهد ؟ اگر پاسخ داد که تحمل نخواهد کرد .... جدا خواهد شد و ..... گذشته طرف مهم نیست مهم بعد از ازدواجه که وفادار باشد و ....
بعدش بپرسد اگر خواهرتون چنین رابطه ای داشته بعدش همسرش بفهمه همسرش حق داره چه برخوردی کنه و .... همین را بعدش از خودش بپرسه بگه شما هم همین واکنشهایی که گفتید را نشان می دهید ؟ انتظارتون از من هم اینه که اگر فهمیدم شما قبل از ازدواج ارتباطی داشتید من با شما چگونه رفتار کنم و ..... بعدش اگر من داشتم و شما فهمیدید چکار می کنید ؟

میزان ادامه سئوالات بسته به پاسخ فرد دارد ... اگر در همون سئوال اول پاسخ به گونه ای بود که میزان حساسیت فرد مشخص شد و معلوم شد کنار نمی آید و مسئله ساز است پس دختر یا پسر سئوال کننده بدون اینکه نیاز باشد خودافشایی کند پاسخ رد به ازدواج می دهد

در خصوص مسائل جسمی یا بیماری و یا رفتاری شاخص و هرچیز دیگری که نگرانی از واکنش مسئله ساز فرد وجود دارد نیز با همین الگو متناسب با موضوع می توان سئوالات غیر مستقیم و بدون نیاز به خودافشایی پرسید و از موضع گیری و میزان اثر گذاریش در زندگی را متوجه شد و تصمیم گرفت

موفق باشید

سلام.
امروز صبح اومدن.

به شدت بدبین بودم و همش فکر میکردم میخوان بیان شرط و شروطهاشون رو بگن و بگن اگه نمیتونید شما رو به خیر و ما رو به سلامت. و خیلی هم داشتم وسوسه میشدم که خودم زودتر جواب منفی بدم و بگم اصلا لازم نیست بیاید. به خصوص که تا دیشب آخر شب، هنوز معلوم نکرده بود صبح میخوان بیان یا شب. و توی ذهنم کلی منفی داشتم می بافتم ولی خب خیلی خودمو کنترل کردم. البته شدیدا عصبی بودم توی خودم.

امروز اومدن. خیلی خوش برخورد و در صلح و صفا. اون صحبتها رو هم نگفتن. در کل باز هم زمان برای شناخت خواستن و اجازه رفت و آمد بیشتر بین دو نفر رو.

هیچ حرفی از مهریه و مراسم و .... نزدن. فقط اشاره کردن که در شرایط فعلی و با این قیمت ارز و به طول کشیدن اعلام نتیجه مهاجرت، نظرشون بر شروع زندگی در ایرانه. البته هر زمانی فرصت برای مهاجرت جور شد، استقبال خواهند کرد.

من هم اونقدر سردرد داشتم که واقعا به زور داشتم خودمو کنترل میکردم که خوشرو باشم.

دیروز میخواستم با بابا حرف بزنم و ازش خواستم حرف بزنیم. اما بابا فقط سکوت کرد و حرفی نزد. همین هم خیلی اعصابم رو به هم ریخته بود. ولی امروز تنها حرفی که بهشون زد این بود که دقیقا شرایطی رو که میخواید باهاش زندگی رو شروع کنید، مشخص کنید.


اما جدا از تمام اینها...من چرا خوشحال نیستم؟ اوایل خوشحال تر بودم. احساس خاصی بهش نداشتم ولی به این بی تفاوتی و بی احساسی این اواخر نبودم.

سلام

چهار ماه زمان برای شناخت داشتن و اجازه ی رفت و آمد بیشتر برای شناخت خواستن؟

بهتر بود مدت زمانی که لازم دارند را می پرسیدید.
ضمن این که شناخت به قول خودتون با فوروارد کردن دو تا مسیج تو تلگرام به دست نمی آد. مساله مشاوره و روانشناس را باید مطرح می کردید.
یه متخصص باید به شما کمک کنه که مشخص بشه رفتارهای این آقا غیرعادیه یا شما. مشتاق نبودن و سرد نبودن ایشون ریشه اش چیه و کجاست.

اگه هنوز دیر نشده موضوع مشاوره پیوسته را به عنوان شرطت برای ادامه دوران شناخت مطرح کن.

شیدا جان، حالا چرا اینقدر عصبانی هستی؟ :)

نظرشون برا یشناخت بیشتر ، پیام و پست تلگرام نبود. خواستار شناخت قویتر با رفت و آمد حضوری بودند.
فکر میکنم تا حالا بیشتر برای شناخت فرهنگ و رفتار کلی خانواده ها بوده. الان میخوان وارد مرحله شناخت جدیتر بشن.

البته در کل به نظرم مسیرشون منطقیه.

در مورد مدتش هم گفتن یک الی دو ماه.

من اینقدر اضطراب داشتم و اینقدر سردرد داشتم که الان یادم میاد حتی نبرسیدم حالش چطوره بعد از عمل. امروز انگار توی هپروت بودم. اضطراب بالایی داشتم. حواسم واقعا جمع نبود. و خب حرفاشون هم با اون چیزی که فکر میکردم میخوان مطرح کنن فرق داشت و خیلی آمادگی برای پاسخ دادن نداشتم.

مساله مشاور رو حتما مطرح میکنم.
اینکه ایشون سرد هستن یا نه رو واقعا نمیدونم. امیدوارم با مشاوره و این یکی دو ماهی که قراره روابط نزدیکتری بین خودمون دو نفر باشه، بفهمم.

در مورد غیر عادی بودن هم..... نمیدونم. در کل به نظرم نمیاد ایشون عیب خاصی در ساختار شخصیتیشون داشته باشن. فعلا که من خودم رو خیلی خیلی معیوب تر از ایشون میبینم. من بیشتر به خودم مشکوکم تا ایشون.

سرم شدید درد میکنه و سه چهار شبه درست نخوابیدم.. استرس پایان نامه، بیکاری بعد از دفاع، مصاحبه دکتری، آزمون استخدامی، تصمیم برای ازدواج، این مراحل شناخت، تنشهای اخیرم با بابا، کندن عادتهای گذشته ام و حتی باز هجوم آوردن خیلی کینه ها و دلخوریها از گذشته به ذهنم، اون هم با یک شدت بیشتر از قبل، همه چی با هم توی ذهنمه. حس میکنم دارم یه دوره گذار رو طی میکنم. امیدوارم به سلامت طی بشه.

این تصمیم گیری برای این ازدواج، چه نه گفتنش، چه بله گفتنش، برام حالت ریسک داره. امیدوارم توی این یکی دو ماه اخیر، به نتیجه قاطعی برسم.

- - - Updated - - -

مشاوره پیوسته منظورتون اینه که فقط یک جلسه نباشه و طی چند جلسه باشه؟ یا اینکه روش خاصیه که من نمیدونم؟

- - - Updated - - -

ضمن اینکه ممنون میشم دوستان دقیقا اشاره کنید که هر کدوم از ما چه رفتارهای غیرعادی ای داریم.

- - - Updated - - -

اینقدر در کل حس میکنم شرایط خودم پیچیده است، که حتی به سختی میتونم با خودم روراست باشم و بفهمم برنامم چیه و چی میخوام. از تابستون یکم قاتی کرده ام.

- - - Updated - - -

شاید هم اینکه گفتن زمان برای شناخت بیشتر باشه، اعلام موافقت با نظر من برای مشاوره رفتن بوده

سلام
احساس میکنم این آقا مثل من روی ازدواج خیلی حساس شدن
من هم مثل ایشون الان چند ماهه تو دوران آشنایی موندم !!!
با اینکه طرف مقابلم فامیل نزدیکمون هم هست
ولی نمیدونم چرا این 99 درصدم 100 درصد نمیشه که نمیشه
البته یه سری مشکلات از گذشته هم آزارم میده که باید با اون ها کنار بیام
فقط یه چیزی به نظرم رسید که بهتون بگم
اگه اون اقا به شما علاقه مند نبودن قطعا تا الان رابطه رو قطع کرده بودن
پس عجله نکنید و به ایشون زمان بدید تا شناخت کامل تر تصمیم بگیرن
ای کاش صبری که دختر دایی من داره شما هم داشتید و اینقدر اذیت نمیشدید
موفق باشید

سلام.
آقای glut.tiny ممنونم از نظرتون. خودم هم معنقدم لازمه زمان بدم. انشالله شما و دخترداییتون هم هرچه به صلاحتونه اتفاق بیفته و خوشبخت باشید.

دیروز یه اتفاقاتی افتاد یکم امیدوار شدم.
با اینکه صبحش خونمون بودن، سر شب، زنگ زد و گفت براتون از باغ توت تکوندیم و هستید یه دقیقه بیاریم دم خونه و تحویل بدیم؟ منم گفتم هستیم. حدود ده دقیقه بعدش اومدن و توت و کلی چیز دیگه آوردن. قبلا هم یه بار توی حرفام گفته بودم گل انار قشنگه، چند تا شاخه گل انار هم چیده بود آورده بود با چند شاخه گل محمدی. تعارف کردم که بیاید یه چایی بخورید. اول قبول نکردن ولی بعد اومدن و یه یک ساعتی باز نشستن و توی همون فاصله خواهرم اینا هم اومدن و کلا مهمونی صمیمانه ای شد.

امروز هم ازم خواسته براش شریط یه آزمون رو بررسی کنم.

از دیشب خیلی دلم آروم شده.

امیدوارم همینجوری پیش بره.

ولي باز هم يه جيزي نكرانم ميكنه.
حرف مشتركي با هم نداريم انكار.
حتي ديشب هم مخاطبش خواهر من بود, حالا نميدونم به خاطر مشابهت رشته تحصيلي و فضاي شغليشون و حتي نزديكتر بودن سنشون, به نظرم مياد خيلي راحت و خوب ميتونن با هم حرف بزنن. ئيشب هم باز خودش با من ازتباط نميكرفت. كرم صحبت با خواهرم بود.

خواهر من روحيش با من فرق داره. اون خيلي با اعتماد به نفس و خوش صحبت و هنرظند در ابراز وجوده. يه كاريزماي خاصي هم داره. كلا با من خيلي فرق داره. و اين اقا بينم كه با شخصيي مثل خواهرم خيلي بهتر از شخصيت اروم و كمه حرفي مثل من ارتباط ط ميكيره

خودمون دو تا روحياتمون دوره.

شايد به خاطر همينه كه منم اصلا حس اينكه قند تو دلم اب بشه نميكنم