روش درست اشنایی که پایش غلط بوده چیه؟ازم ملاقات حضوری میخواد..

سلام
من یک دختر 20ساله ام چند ماه پیش توی نت با پسری اشنا شدم و بعدش طبق روال معمول وابستگی و بعدش پیشنهاد ازدواج و اینکه اقا پسر گفتن من برای کارم شاید برم شهر دیگه و منم گفتم نه و بعد چهار یا پنج ماه همه چیز تموم شد و بعد چند روز که وابستگیاذیتم میکرد تقریبا از ذهنم رفت یعنی برام خیلی هم مهم نبود
اقا پسر 27ساله هستن که بمن گفتن ارشد دارن اما...
ایشون چند روز قبل دوباره بمن پیام دادن ک هنوز بمن علاقه دارن و میخوان که با من ازدولج کنن و با اینکه جای دیگه خواستگاری رفتن و همه چی اوکی هست دلشون پیش منه و از این صحبتا
گفتن دوتا دروغ بمن گفتن یکی اینکه دانشحوی ارشدن و دوم اینکه شهرستان نزدیک شهر من زندگی میکنن و قصد ادامه زندگی در اونجا رو دارن
که باز هم با مخالفت من روبه رو شدن و گفتن اگه میشه در یک مکان عمومی همو ببیتیم و بعدش اگر به تفاهم رسیدیم رسما اقدام کنن..
ما حتی یگ بار هم همو ندیدیم و فقط یک عکس رد و بدل شد و
میدونم کارم اشتباه بوده مبدونم روش اشنایی غلط هست و بیس اشتباه داره میدونم همه اشتباهاتم رو قبول دارم
فقط یک سوال دارم ,ایشون بمن گفتن تا چند ساعت دیگه بهشون بگم موافقم با یک دیدار در مکان عمومی یا خیر؟گفتن واقعا خسته شدن از بس بمن گفتن و من مخالفت کردم بهشون هم حق میدم ندیده خواستگاری رفتن منطقی نیست..
حتی گفتن با پدرم تماس میگیرن برای اجازه گرفتن که مطمینم پدرم احازه نمبدن...
حالا چکار کنم؟
خواهشا کمکم کنید..پیشاپیش ممنون از لطفتون

سلام آبی آسمان،

جلسه ی اول خواستگاری رو برای این گذاشتن که دختر و پسر همدیگه رو ببینن. اگه این آقا در شرایط ازدواج باشه، مطمئن باش مادرش از هر دختری که بهش معرفی بشه، استقبال می کنه.

بهش بگو اگه می خواد شما رو ببینه، باید مادرش با خونواده ی شما تماس بگیره و بیان شما رو ببینن.

نباید بیرون از خونه قراری بگذاری.

و حتما در این مورد با مادرت مشورت کن.

اصلا به ملاقات حضوری در مکان عمومی رضایت نده ! یک اتفاقی اخیرا برای یکی از دوستانم پیش اومده که آغازش همین قرار آشنایی بوده ....!!!!
منم با نظر میشل عزیز موافقم ...

میشل عزیز و هستی عزیزم ممنون از راهنماییتون..
بهشون چندبار گفتم اهل بیرون رفتن نیستم اما میگن من باید قبلش ببینمتون..
خودم احساس میکنم اشنایی نتی خوشبختی نمیاره ..

سلام
خود من پسرم می گم نرید ، اصلا هم احساساتی برخورد نکنید ،ایشون اگر صداقت دارن به وسیله خواهر یا مادرشون رسما با خانواده شما تماس بگیرن و قدام به خواستگاری کنن وگرانه حتی در صورت وجود صداقت هم هنوز اون قدر مرد و پخته نیستن که بتونن زندگی رو اداره کنن.

اگر از شدت عشق خودش رو هم آتیش زد باز هم مسیر درست آشنایی ؛ در ضمن شما هم با ادامه این ارتباط دارید در حق ایشون ظلم می کنید (البته اگر آدم سوء استفاده گری نباشه و ادم ساده دلی باشه) به هر حال و درهر صورت قطع کامل رابطه بهترین کار برای هر دو طرف هست تا اقدام به خواستگاری رسمی.

سلام
اخه دختر خووب به این حس شما جفت عشق نمیگن که. اگه شما با یه پسر دیگه تو نت 4،5 ماه حرف بزنی این حس و نسبت به اون پیدا میکنی. این خیلیییی خیلی طبیعیه.اگه بنده جای شما بودم کوچکترین ارزشی برای این حس قایل نبودم...زندگی مشترک بعضی وقتا با رفتارای زشت کوچیک به جهنم تبدیل میشه....که این رفتارها محال ممکنه تو رابطه مجازی لو بره....مث نظافت شخصی..مث اعتیاد به رابطه با جنس مخالف بصورت مجازی یا واقعی....خیلی ساده بهت بگم وقتی به قصد دوستی وازدواج به کسی نزدیک میشی محال ممکنه که بتونی بشناسیش وبتونی خودتو اونجور که هستی معرفی کنی..ولی بعضی وقتا تو بعضی محیطا مث محل کار، دانشگاه...بدون اینکه قصد خاصی نسبت به طرف داشته باشی بعد از دو سه سال بودن در کنار همکار یا همکلاسی ...و ایجاد شناخت ممکنه حس کنی که چقدرر یه نفر از نظر گفتار و رفتار به شما نزدیکه و حس خوبی در نتیجه ی شناخت نسبت به طرف مقابلت پیدا کنی که این حس ناشی از معرفت شاید بتونه نتیجه بده...(صد البته منظورم اونایی نیست که تو محیط دانشگاه وکار به جای درس خوندن وکار کردن فقط به فکر لاس زدن ودوستی با بقیه اند...شناخت بدون قصد قبلی منظورم بود...) با ارزوی موفقیت

اقای حامد رو چه حسابی میگید من درحقشون ظلم میکنم؟
اگه کسی در حق اون یکی ظلم کرده باشه ایشون هستن که از اول حقیقت و بمن نگفتن و حالا هم حاضر نیستن رسمی بیان جلو
کتایون عزیز واقعا درست میگید...
رو حرفاتون فکر کردم واقعا عاقلانه بود
نه من عاشق ایشون نیستم اولشم گفتم حس من وابستگی بود اما ایشون میگن عاشقن من ادعایی ندارم
ولی خس مثبت و وابستگی هست و بقول شما کاملا طبیعی هست
الانم خیلی دوست دارم همه چیو تمومش کنم اما ایشون همش کش میدن و امید دارن من راضی بشم به زندگی تو شهرستان.که من ابدا راضی نخواهم شد

هر بار تاپیک شما آپ میشه ،نگران میشم که نکنه در این رابطه جلو رفته باشین !
هنوز هم بعد از چند روز هر موقع به اتفاقاتی که برای دوستم افتاده فکر میکنم ،به نظرم میرسه که یک فیلم باشه ...
همه چیز از همکاری شروع شد .با توجه به این که اون آقا (البته این واژه در شان ایشون نیست ) رفتار موجهی داشتن و یک سری ابراز علاقه به آشنایی بیشتر برای ازدواج ،رابطه کلید خورد .
سربسته و مختصر میگم تا حوصله تون رو سر نبرده باشم . بعد از مخالفت خانواده دختر خانوم ،آقا ایشون رو میدزدن و بعد معلوم میشه همه وعده وعید ها و همه چیز پوچ بوده و یک نقاب
و اتفاقاتی که نمیبایست برای این دختر خانوم ساده اتفاق میافته و الان منتظرن وقت دادگاهشون سر برسه ...
تجربه کردن همه چیز ،راه خوبی نیست .

هستی عزیزم ممنون بابت راهنمایی و دلسوزیت
امروز من برای همیشه خداحافظی کردم و رابطه رو تموم کردم واقعا اذیت میشدم...
الان انقد پر گناهم که روم نمیشه از خدا بخوام منو ببخشه...
نه در مورد این اشتباه.البته که گناه بزرگی بود هم صحبتی با یک پسر اما اونقد جدای از ارتباط با جنس مخالف من مشکلات دارم که واقعا نیاز به کمک دارم و نمیدونم پیش چه مشاوری برم و چی بگم بگم واسه چه مشکلی وقت میخوام...
دوست دارم به زندگی عادی برگردم..
ممنون از همه دوستانی که راهنماییم کردن...
امیدوارم این اتفاق به صلاحم بوده باشه...

- - - Updated - - -

توی این شب های عزیز منو ازدعای خیرتون محروم نکنید...
روم نمیشه با خدا حرف بزنم...

سلام مجدد,...
این اقا بیخیال نمیشه و همش میگه یه ملاقات چند دقیقه ای که چهره همو ببینیم اگه بدل هم نشستیم اقدام کنم...
الانم چون به اون دخترخانومی که همه چیزش اوکی شده بود مادرشون زنگ زده و بعد محرم قرار گذاشتن ازم خواهش کرده فقط ی دیدار چند دقیقه ای تا باز مادرشو راضی کنه...
ناگفته نماند یک بار بخاطر این مورد یک مشاور خانواده و ازدواج رفتم که یک اقایی بودن و گفتن کلا بدبین نباش و این دیدار ها از نظر من اصلا مشکلی نداره خیلی هم کمک کننده هست!فقط گفتن مشاوره برین اگه اوکی شد!همین
حالا واقعا نمیدونم چکار کنم؟

درود بانو

شما تازه 20 سال دارید سنی ندارید که بخواهید ذهنتان را مشغول ازدواج و مراسم خواستگاری کنید الان شما بهتره جایگاه خودتان را پیدا کنید معیارهایتان را دسته بندی و اولویت بندی کنید روی شخصیت خودتان کار کنید امادگی های لازم را پیدا کنید.صبور باشید مهم ترین تصمیم زندگیتان است عجله نکنید لطفا

در مورد این آقا توصیه دوستان خوبه بنده بیشتر نظرم اینه با اینکه 27 ساله هستند خیلی احساسی تصمیم گیری میکنند که چنین فردی بشخصه نظرم اینه مناسب نیستند اگر قصدشان را مثبت البته در نظر بگیریم.

کار شما درست نبود ولی نه در اون حدی که بخواهید اینگونه بخودتان برچسب بزنید بانو :72: بصورت کلی آشنایی ها بهتره زیر نظر خانواده ها باشه اگر هم قراری اینجوری باشه که دختر و پسر بخواهند برای اولین بار همدیگر را ببینند و صحبت کنند بهتره یک بزرگتر در جریان باشه مخصوصا از طرف دختر خانوم و ایشون را همراهی بکنند.
علت اصلی بجز مشکلات بسیاری که اینگونه رابطه ها داره بخاطر وابستگی ها و تصمیمات احساسی است که این وسط شکل میگیره باعث میشه شناخت صحیح دوطرف نسبت به همدیگر پیدا نکنند.

در مورد پاراگراف اخر تجربه بهم ثابت کرده سایت همدردی در بیشتر مواقع بسیار مفید و کارساز هستش بشرطی که
1.صبور باشید و به حرف مشاورین گوش فرا دهید و از نظریات استفاده کنید
2.انعطاف پذیر باشید و انتقاد هم میشه با روی بار قبول کنید

ممنون خاله قزی بابت پاسخگوییتون و راهنمایی های مفیدتون
راجع به اینکه اقا پسر احساسی ان بله واقعا احساسی ان و مغرور هستن اما اخلاقای خوبی هم دارن که ارزش فکر کردن داشته باشه
درمورد اینکه سنم کمه بله بازم درست میفرمایید اما من مشکلاتی دارم که دکترم گفتن اگر زودتر ازدواح کنم بهتره و ممکنه شانس مادرشدنو از دست بدم هرچه دیرتر ازدواج کنم...
و اینکه تو خانواده ما همین حدود سن ازدواجه و اونقدر مشکلات توی خانوادم زیاده که احساس میکنم هیچوقت کسی جرات نکنه بیاد طرفم!مگه اینکه واقعا عاشقم باشه و صبوری کنه تا دوران عقد تموم بشه
من اصلا نمیگم اصرار دارم این اقارو ببینم یا حتما همین یا این یا هیچکس
اصلا اینطور نیست میخوام عاقلانه تصمیم بگیرم نمیخوام شوهرم مثل پدرم و دامادمون باشه نمیخوام مشکلاتی که تا الان داشتم تگرار بشه واسه همین عاجزانه تقاضا دارم کمکم کنید...
این اقا شرایط اولیه مورد نظر منو داره و مثل خودمه تو خیلی چیزا حتی خیلی اخلاقا...

- - - Updated - - -

ضمن اینکه چهارشنبه قراره بیاد شهر من فقط بخاطر دیدن من و من نمیدونم بهش چی بگم...

در مورد مشکلتان برای باردار شدن بنده نه پزشک هستم و نه تخصصی دارم ولی بهتره به چند پزشک دیگه که متخصص هستند مراجعه نمائید.

تصور بنده اینست که شما دقیقا در دام وابستگی و احساسات قرار گرفتید.اینکه ایشون را ببینید میل خودتان است ولی توصیه بنده اینست که حتما با یک بزرگتر باشه و مکان در داخل شهر باشه یک جای عمومی مانند کافی شاپ یا اینجور مکان ها هم عمومی و داخل شهر و هم خلوت حتما هم بزرگتر همراه خودتان ببرید.

نقل قول:

---

معيارهاي تيتروار اما اثرگذار در ازدواج


لازم به ذکر است ، چنانچه شخصي آگاهي کاملي براي ازدواج ندارد و در واقع هنوز سواد کافي را براي ازدواج کسب نکرده است ،
مي بايست ديدگاه فرد و توقعاتتش نسبت به ازدواج و نحوه انتخاب تغيير اساسي پيدا کند .
به گونه اي که توجه فرد به يكي از معيارهاي ازدواج باعث نشود ،‌معيارهاي ديگر كمرنگ شوند.

احساسات مثبت در ازدواج و انتخاب همسر مهم هست. اما در كنار اين معيارها بايد ساير خصوصيات همسر نيز مورد بررسي قرار گيرد.
اين معيارها، متنوع و فراوان هستند كه من به چند مورد آن اشاره مي كنم.

يكم: تطابق فرهنگي

دوم: تطابق تحصيلي

سوم: تطابق اقتصادي

چهارم: تطابق مذهبي

پنجم: تطابق انتظارات از زندگي

ششم: تطابق ديدگاه در مورد وظايف زن و شوهر در زندگي

هفتم: تطابق شخصيتي و رواني

هشتم : انعطاف پذيري

نهم : مسئوليت پذيري

دهم: مهارتهاي ارتباطي و كنترلي

يازدهم : احساسات مثبت و جذابيت نسبت به يكديگر

و ....


بکاربردن معيارهاي فوق:

الف)
چنانچه دو فرد در بيشتر معيارهاي مهم ، تطابق لازم را نداشتند ،
احتمالا احساس مثبت درشان به وجود نمي آيد .به همين خاطر هست که عدم تناسب ها در معيارها منجر به احساس فاصله مي شود.

مثلا در مورد مسئله حساسيت متفاوت روي حجاب در دو خانواده ، منجر به پيش آمدن بافت مذهبي متفاوت و انتظارات متفاوت مي شود.
و مسلما در آينده تعارض و اختلافاتي را زن و شوهر و همچنين خانواده هايشان در مورد اينگونه مسائل خواهند داشت.


ب)
همچنين عدم توجه به لزوم داشتن اشتراکات معيارهاي فوق در طرفين ،
و نيز مجذوب احساسات تند ابتداي آشنايي شدن، باعث ناهمگوني احساسي بين زن و مرد مي شود؛ که متاسفانه
اين ناهمگوني معيارهاي ازدواج موجب خواهد شد روز به روز نه تنها احساسات دونفر همسو نشود، بلكه از هم فاصله نيز بگيرند.
مثلا وقتي يکي از طرفين ، تحت احساسات شديدي واقع شده است،
كوتاه آمدنهاي يك طرفه ايشان مي تواند نشاندهنده اين باشد كه اكنون او خودش نيست.
يعني خود واقعي اش را ناخودآگاه در برابر طرف مقابل مخفي ساخته است،‌چون دوست دارد وي را به دست آورد.
اما توجه به اين نکته ضروري است که:
معلوم نيست پس از ازدواج به همين مقدار كوتاه بيايد، همراه باشد، و صرفا ديدگاه و نظرات طرف مقابل را در راس كار قرار دهد.
در آن وقت تفاوتهاي اساسي بين زن و شوهر آشكار شده و اين فاصله احساسي بيشتر خواهد شد.



خلاصه و نتيجه گيري:

براي بررسي و شناخت بيشتر و قطعي تر نياز هست
كه تمام معيارهاي ازدواجي را كه مورد اشاره قرار دادم،‌ بررسي شود. (مثلا با مراجعه به يك مشاوره خانواده)

تفاوتهاي اصولي كه در بدو آشنايي
ديده مي شود( هرچند جزئي) را جدي بگيريد چراکه موجب نگراني بوده و هشداري هست كه توجه كافي را مي طلبد.

و در مورد احساسات نياز هست كه كمتر روي آنها متمركز شويد و اين معيار احساس را در كنار معيارهاي ديگر مورد ارزيابي قرار دهيد.

>>>> و در آخر متذکر مي شوم که بايد معيارها و توقعات و انتظاراتتون را نسبت به زندگي واقعي طرح كنيد نه ايده آلي.

---

مقاله بالا را با دقت مطالعه کنید.
لطفا برای فرار از مشکلات خانواده اقدام عجولانه برای جواب بله دادن به خواستگارانی که مناسب نیستند یا با معیارهای شما همخوانی ندارند نکنید.
معیارهای خودتان را اولویت بندی کنید و براساس این اولویت نمره بدهید ستونبندی کنید.
سمت راست معیارتان بر اساس اولویت بنویسید و در سمت چپ از یک تا 5 نمره بدهید.

تصور نکنید ازدواج کنید مشکلات تمام میشم بلکه برعکس چه بسا مشکلات بیشتری به مشکل های قبلیتان هم اضافه بکند در صورتی که عجله کنید در تصمیم گیریتان

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط ابی اسمان

الان انقد پر گناهم که روم نمیشه از خدا بخوام منو ببخشه...
نه در مورد این اشتباه.البته که گناه بزرگی بود هم صحبتی با یک پسر اما اونقد جدای از ارتباط با جنس مخالف من مشکلات دارم که واقعا نیاز به کمک دارم و نمیدونم پیش چه مشاوری برم و چی بگم بگم واسه چه مشکلی وقت میخوام...
دوست دارم به زندگی عادی برگردم..

---

سلام

خدا اگر شما را از کاری منع کرده، واسه این نیست که بهش برمی خوره یا چیزی از خداییش کم می شه یا ناراحت می شه یا ...
واسه این هست که شما آسیب نبینی و در مسیر درست زندگیت باشی.
پس این همه حس گناه و نگاه بدی که به خودت داری را کنار بذار. با خودت مهربون باش. از ترس خدا نه،
بلکه واسه سلامتی روحت گناه نکن و مواظب خودت باش.

اگر قراره بیاد و شما را به قصد ازدواج ببینه، سعی کن فقط با همین قصد و در همین حد بهش اجازه نزدیک شدن بدی.
همونطور که بعضی دوستان گفتند تا جایی که امکانش هست با یک همراه عاقل ( دوست هم سن و سالت ممکنه اشتباهی هم سطح خودت بکنه. خواهر بزرگتر یا ... بهتره)
در یک مکان مناسب ببینیش.

یادت باشه داری می ری که تصمیم بگیری برای اولین قدم مناسب ادامه دادن هست یا نه.
می ری تصمیم بگیری.
نه می ری که پسندیده بشی و تو را بخوان و ...

البته اگه بتونی دیدار را رسمی تر بکنی بهتر هست. امکانش باشه بیان خونه شما، یا همراه مادرها این دیدار انجام بشه یا ...
به هر حال خیلی مواظب باش و خیلی خانمانه رفتار کن. راحت و دم دست نباش. قدر و ارزش خودت را بدون.

اگه تاپیکت را ادامه بدی و قبل هر اقدامی با دوستان مشورت کنی بهتره.
دفعه قبل گفتی رابطه را قطع کردم، یهو اومدی نوشتی چهارشنبه می رم ببینمش.
قبل از این که اشتباه کنی، مشورت بگیر.

این که ایشون علیرغم ارتباط با شما، خواستگاری می رن و ... خیلی جالب نیست.
با دقت این موضوع را بررسی کن.
اگه دروغ گفته باشه، ضعف بزرگیه. اگه راست گفته باشه هم باز ضعف بزرگیه.


چرا نمی خوای بری شهر دیگه ای زندگی کنی؟

سلام
از پاسخگوییتون ممنونم
گفتن با خواهرشون میان باز گفتن نه. و نمیشه. و یه سری دلیل اوردن که منطقی بنظر میومد
من خداحافظی کردم ایشون شماره منو ندارن یعنی اون اوایل یک موضوعی پیش اومد که مجبور شدم شمارمو بزارم که ایشون سیوم نکردن و بعدها گفتن من شماره تورو میخوام چکار من دلتو میخوام.من خداحافظی کردم اما باز ایشون پیام دادن و اصرارکردن که این اینده ماست و تصمیم تو خیلی مهمه.
این اقا یه سری شدایط مورد نظر منو ندارن بیشتر از لحاظ مالی
و اینکه انقد احساسی ان بعضی وقتا میگم چجوری میخوان مرد باشن و زندگی بچرخونن چون خودم شهصیت محکمی ندارم,
در مورد خواستگاری وقتی من نبودم یعنی بهد خداحافظی اولمون ایشون رفتن خواستگاری من اصلا نبودم,و الان هم دیگه نرفتن یعنی مادرشون زنگ زوه و واسه بعد محرم قرار گذاشته با خانواده دختر و ایشون میگن من ببینمتون و شما هم,اگر پسند کردیم بگم از اون مورد منصرف شدم چون اینجوری مادرم ازم دلیل منطقی میخواد و نمیزاره درحالی که اونجا اوکی کرده بیایم خواستگاریتون مگر اینکه من مطمین باشم و بگم اونگ نمیخوام
میگن چهره براشون خیلی مهمه و من کاملا معمولی ام البته ایشون اصلا خوشگل نیستن .میگن من اگر چیزی هم کم داشتع باشم بازم میخوام همسرم کامل باشه,با توجه به اوضاع الانم خواستگاری هرکی میرن جواب میگیرن و واقعا عجیبه که دختر به اون خوبی حاضره بره شهرستان زندگی کنه و جواب مثبت بده به اقایی که شرایط اونو نداره اصلا!
تا اخر امشب جواب قطعی رو باید بدم,گاهی میگم حتما من خیلی سخت میگبرم و اینهمه دختر صب تا شب بدون قصد ازدواج!با پسرا هستن اونوقت من از یه دیدار ساده پرهیز میکنم
اما بعدش میگم من پاکم و افتخارم هم همینه و اگه این اقا تو زندگی من نبود من کاملا پاستوریزه بودم!
شرابط اینکه مادرمودر جریان بزارم نیست..چون مامانم با هر خواستگار من به نحوی مخالفت میکنن و اگه اون بنده خدا بیاد خواستگاری تو جلسه انقد خاص حرف میزنن که طرف پشت سرشم نگاه نمیکنه درست برعکس حواهرم که خیلی رفتارشون فرق داشت
بین من و خواهرم خیلی فرق میزارن ...


در حال حاضر یا باید خودم پاشم برم ببینمش!
یا بگم نه و همه چیزو تموم کنم.
فقط میخوام هر تصمیمی گرفتم بعدن پشیمون نشم
ممنون خاله قزی مقاله رو خوندم ,چند تا متخصص هم رفتم همه حرفشون همینه,یا کلا مادر نمیشم یا باید زود ازدواج کنم

در مورد اینکه بچه ام یا حتی تفکرات کمتر از سنم دارم کاملا قبول دارم
من هنوز خیلی خیلی راه دارم برای تکامل عقلی..
به این اقا هم به چشم یک فرصت نگاه میکنم البته طبیعی هست علاقه بوجود اومده باشه.همین

بخاطر بچه بازی و غرور خودم همه چیزو تموم کردم و تمام راه های ارتباطی رو هم بستم و الان پشیمونم ولی هیچ راه برگشتی نیست چون دیگه هیچ شماره یا اطلاعاتی ازش ندارم که بهش برگردم,خیلی پشیمونم
بازم بخاطر اینهمه سخت گیری خودم ضربه خوردم
دلم خیلی گرفته
واقعا پشیمونم