رسیدم به آخر خط زندگی . یکساله جدا شدم .طلاق نگیرید

سلام
شما وضعیت روحی تون خیلی بده. ضربه روحی که خورده اید بیشتر از توان و تحمل تون است. شاید علتش زیاد صادق بودن خودتون و در مقابل شدت فریب خوردن تون باشه که تحملش رو ندارید. اینجور وقت ها اطرافیان و معاشرین مناسب می تونند کمک حال جسمی و روحی آدم باشند و کمک کنند این بحران ها رو پشت سر بگذارید. فکر کنم شما چنین کسانی رو در کنار خودتون ندارید.

* کسانی رو که بتونند کمک حال تون باشند پیدا کنید. که البته بعیده خودتون بتونید این کار رو بکنید. دیگران باید کمک کنند.
* آرامش رو در مذهب و مطالعه پیدا کنید. وقتی بتونید اهداف والائی برای زندگی تون پیدا کنید تحمل شکست ها براتون آسانتر میشه (نه اینکه صفر بشه) و می تونید با امید و اعتماد به خدا بلند شده و مجددا تلاش کنید.
* ازمتخصصین روان پزشک کمک بگیرید. گذراندن یک دوره کوتاه یا میان مدت درمانی (همراه با دارو) خیلی کمک میکنه.
* کارهائی که قبلا انجام می دادید نظیر ورزش رو هم ادامه بدید.
* اجازه ندید وقت بیکاری داشته باشید. زمان هائی که ازنظر جسمی و فکری بیکار هستید افکار ناراحت کننده، خاطرات، آرزوها، اینکه حاضر بودم چه کارهائی براش بکنم و کردم ولی درعوض باهام چیکار کرد، دوستای دیروز امروز چطور ولم کردند .... همه این ها بهتون هجوم میاره. این زمان ها رو تا می تونید با فعالیت های مختلف کوتاه کنید.
* به خودتون یادآوری کنید "زن ها و مردهای" مشابه شما و حتی سختی کشیده تر از شما بوده و هستند که توانسته اند زندگی بعدی شون رو به خوبی بسازند، پس شما هم می تونید.
* اجازه ندید نسبت به دیگران (مخصوصا آقایان) بدبین بشوید. همه جور آدم وجود داره. یادتون باشه که چه نوع زن های مادی، منجرف و ... هم در جامعه وجود دارند. میشه همه زن ها رو با اون ها یکی کرد؟ خود شما نظیر اون ها هستید؟ خب مرد ها هم همینطور، نمیشه همه رو با یک چوب روند. شما سعی کنید خوبشو پیدا کنید
* انشا... دفعه بعدی خواستید ازدواج کنید اشتباهات و ساده گی های گذشته رو تکرار نکنید. برای ازدواج معیارهای بهتری وضع کنید. ایمان (واقعی)، خوش اخلاقی (خیلی مهم)، سخاوت، غروری که مردها دارند و میخواهند زن شون رو سرپرستی کنند نه اینکه بهش متکی باشند، اهل کار و زندگی بودن، خانواده خوب داشتن، مشروب خور و معتاد نبودن و ...
البته فهمیدن این ها نیاز به تحقیقات و زمان گذراندن و معاشرت داره. یه شبه نمیشه کسی رو شناخت. نباید فوری ازدواج کرد یا مثل بعضی اول عاشق شد بعد به فکر تحقیق و برسی افتاد.

و ...

موفق باشید :72:

فکر نمی کنم بشه همسر (زن یا مرد) و کلا ورثه رو از ارث محروم کرد. صحیح هم نیست. نهایت اینکه میشه وصیت کرد 1/3 اموال فرد بعد از فوت صرف فلان کار بشه نه بیشتر.
ذهن تون رو درگیر این مسائل نکنید. این توهم ها نتیجه شکست قبلی تان است. انشاا... ازدواج موفق کنید این تصورات هم از ذهن تون بیرون میره.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط رهاوتنها

بله من در چندین مورد دیگه غیر از عقیمی فریب خورده بودم ولی چون می دونستم بعدش تنهایی و سرکوفت در انتظارم هست تن نمیدادم به طلاق .
من مهریه داشتم می تونستم مجبورشون کنم به قبول اسپرم اهدایی یا روش های دیگه .

---

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط رهاوتنها

سلام دوستان
راستش نمی دونم چرا حال من روز به روز بدتر میشه . روانپزشک و روانشناس هم میگن طبیعی هست میگذره

---

خیلی ببخشید اون روانپزشک خیلی بیجا گفت طبیعی هستش و درست میشه !!
خوب ..:18:

رها جان یه کبریت رو که میخواهیم روشن کنیم ، 2تا عامل هست ، کبریت و منه آدم .
کبریت که به خودی آتش نمیگیره ، شما هم به تنهایی نمیتونی آتش روشن کنی . 1- اگه کاغذت آتش گرفت کی مقصره ؟ تو یا کبریت ؟
از طرفی ، میشه گفت کبریت بده ؟ وقتی نیاز به آتش داری چهطور؟ 2- وقتی دست بچه بیوافته چهطور ؟

کبریت دست بچه برای هر کاری بده ، میخواد باهاش بازی کنه یا گاز رو روشن کنه (کار آدم بزرگها که کبریت براشون بد نیست ) .
2- طلاق برای بعضی هام به همین دلیل بده . (اونها باید اگر باج میدن ، اگر محبت نمیگیرن ، اگر تحقیر میشن ، اگر ..... بازم باید توی اون رابطه بمونن چون به اون رابطه نیاز دارن )
1- اما اینکه الان حالت بده تقصیر طلاق نیست .
واسه همین گفتم اون روانپزشک که میگه حالت طبیعیه ، بیجا گفته . اگر حالتون بده راهکار شخص شما ، زمان نیست .

نقل قول:

---

از فردای روز طلاق کلا یا بلاکم کردن یا جواب تلفنم رو نمیدن

---

دوستان در مواقع بحران بیشتر به هم رسیدگی میکنن ، اینا دوستان تو نبودن چه بهتر که رفتن .
اما ...
دلیل اینهمه انتخاب اشتباه؟
انتخاب دوست .
انتخاب همسر .
(به قول خودت ) انتخاب طلاق .
و حالا به قول خودت راضی به ادامه زندگی توی اون شرایط ؟
واقعا معتقدی تقصیر کبریته و تو کودک داستان بالا هستی که کبریت براش بد بوده ؟
اگر بله ، انتخاب دوستان اشتباهت تقصیر کی بوده ؟
انتخاب اینکه حاضری با اینهمه توانمندی تن به یه زندگی میدادی که شریکت اونهمه مشکل داشت ؟

سلام گیسو عزیز ،
راستش من قبلا توضیح دادم . اول اینکه من انتخاب شدم برای ازدواج . روی میز ردیف نچیده بودن که من انتخاب کنم . اشتباه من مهریه نکردن بود که اونم دست خودم نبود خیلی مادرش اینا و بقیه دوره ام کردن که ما رسم مهریه نداریم و به جاش آل میکنیم و بل می کنیم .وعده های الکی .
دوما انتخاب طلاق هم با من نبود . متاسفانه پدرم احساس خطر جانی کرد و رفت پنهانی حق طلاق خواست و بهانه داد دست شون . البته مشاور ها هم که متاسفانه فقط تشویق به طلاق می کردن ولی من طلاق نمی خواستم ولی ایشون گفتن توافقی نباشه من یکطرفه میرم .

توصیه میکنین مردم طلاق نگیرین؟؟؟

من اگر همچین مردی سر راهم میومد تردید نمیکردم که ازش دور شم.

چرا آدم باید وقت و احساس و ... رو بذاره برای یکسری افراد نالایق؟

عنوان تاپیک شما برای یه مرد با شخصیت و با شرف هست نه برای افرادی مثل همسرتون

ولی در مورد دوستان
اتفاقا من چون شخصیتا مهر طلب هستم دوستان قدرشناس و صمیمی هم دارم .منتها صمیمی و دلسوز سه نفر هستن که ازدواج کردند و تهران نیستند . یکی خارج کشور . یکی جنوب کشور و یکی هم همدان . راستش انتخابم هم در زمانش بدون اون مشکلاتی که نوشتم درست به نظر میرسید. مثلا من مشکل وسواس یا پول و .... اینها رو می دانستم و هر چند طاقت فرسا ولی از پس تعامل با آنها برآمدم . مشکل رفع چیزی بود که من پیش بینی نمیکردم .
مشکل بنده الان اینه که قطعا نمی تونم گزینه حدودا متناسب با خود و خانواده ام داشته باشم . و مواردی که برام هستن همه پسر ولی با تفاوت بسیار زیاد فرهنگی و اجتماعی هست . .

نیاز عزیز ،
من تجربه خودم و نظر خودم رو گفتم. بله کارهای ایشون به وضوح نامرد ی و بی شرفی بوده .ولی مشکل اینجاست که معمولا ازدواج دوم بهتر از ازدواج اول نخواهد بود برای زن. استثنا داریم ولی قاعده همینه. ضمنا اصولا بنده مسلما کیفیت اولیه خودم رو از دست دادم . مسلما دیگر اینقدر شفاف و صادق نخواهم بود و به همه مشکوک و مظنون هستم . خلاصه توصیه من به همه دختران سرزمینم صیغه محرمیت خواندن و زندگی و معاشرت سه ماهه با صیغه محرمیت هست . و اینکه همه چی رو با مدرک بپذیرند . بعد ازدواج هم کلا گزینه طلاق رو برای هم منتفی بدونن.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط رهاوتنها

نیاز عزیز ،
من تجربه خودم و نظر خودم رو گفتم. بله کارهای ایشون به وضوح نامرد ی و بی شرفی بوده .ولی مشکل اینجاست که معمولا ازدواج دوم بهتر از ازدواج اول نخواهد بود برای زن. استثنا داریم ولی قاعده همینه. ضمنا اصولا بنده مسلما کیفیت اولیه خودم رو از دست دادم . مسلما دیگر اینقدر شفاف و صادق نخواهم بود و به همه مشکوک و مظنون هستم . خلاصه توصیه من به همه دختران سرزمینم صیغه محرمیت خواندن و زندگی و معاشرت سه ماهه با صیغه محرمیت هست . و اینکه همه چی رو با مدرک بپذیرند . بعد ازدواج هم کلا گزینه طلاق رو برای هم منتفی بدونن.

---

دوست عزیز اصلا چنین چیزی نیست. من دیدم خانم هایی که ازدواج دوم نه ازد‌واج چندمشون عالی بوده..
دوم اینکه من رسوم شما رو نمیدونم
اما چیزی که واضحه اینه کسی دخترباکره رو صیغه نمیکنه . چون طرف میتونه راحت ارتباط جنسی داشته باشه و بعد مدتی بزاره بره ... بدون مهریه درست و حسابی ، بدون عقد محضری و بدون خرید و جشن!
اینطوره دختر از کالا هم بدتر میشه.. دختر ارزش داره.
برای ازدواج خوب باید آشنایی ازدواج قبلش باشه، باید آدم با یکسری ملاک ها طرفشو انتخاب کنه.
ببخشین ولی شما بنظرم اصلا درونتون آمادگی ازدواج رو ندارین بیشتر تمایل داشتین یه بچه داشته باشین!!!
مردم بچه دار نمیشن چون اختلاف دارن و شما بدنبال بچه
بچه میخواین؟ برین بهزیستی .. برین دنبال بچه یتیم ها.. وسع مالیم که دارین.
برین تو ساخت یا خرید وسایل پزشکی یه بیمارستان یا درمونگاه مشارکت کنین.
مشکل شما بی مشکلیه...
مشکل شما اینه که همینجوری زندگی کردین و همیشه همه چیز بوده و از همه بالاتر... همینجوریم انتخاب کردین... از اشتباهتون درس بگیرین.
بچه اون اون شوهرتون به چه درد میخورد چز یه حلقه ی اتصال و درد همیشگی و بچه ای حاصل نزاع و طلاق.

طلاق همیشه بد نیست گاهی یه تولده

ازدواج موقت برای دوره آشنائی و شناخت خوبه به شرطی که صریحا قید شده باشه حد و حدود روابط چگونه است و ضمانت های قانونی و مالی جهت مسائل احتمالی هم وجود داشته باشه. وگرنه سوء استفاده یکی از طرفین در نامزدی های بدون خواندن عقد محرمیت هم زیاد وجود داره.
فرضا اگر در عقد گفته شده باشه محرمیت فقط درحد مصاحبت و دیدن بدون حجاب و نهایت دست همدیگر رو گرفتن باشه اگر یکی ازطرفین بخواد سوء استفاده کنه و جلوتر بره دیگه نه تنها قانون ازش حمایت نمی کنه بلکه مجازات هم میشه. همه چیز بستگی به نوع نوشتن شرایط عقد داره.
این روش برای افراد مذهبی مناسبه که میخواهند با رعایت اصول شرعی رابطه ای بیشتر از صحبت کردن و دیدن عادی هم داشته باشند و میان مدت هم باشه.

طلاق مسلما چیز خوبی نیست ولی ماندن دریک انتخاب اشتباه و پرداختن هزینه های جسمی و روحی از اون هم بدتره بعدش هم پای یک یا چند بچه بیگناه وسط بیاد که چی؟

رها جان هدفم این بود پست اولم رو با جواب های احتمالی شما، طور دیگه ای ادامه بدم ،
و نتیجه ای بگیریم رو به تغییر مثبت (خاص شما) ، چیزی که همه ما بهش احتیاج داریم .

اما توضیحاتتون رو که خوندم ، یکم فکر کردم چهطور بنویسم که موجب رنجش خاطرتون نشم .:82:
اینطور ادامه میدم :
************************************************** ****************************************
ما اینجاییم برای چند علت یا یکی ازین چند علت:

--یاد بگیریم و رشد کنیم . (آموزش از طریق مقاله ها و زندگی بعضی دوستان )
--اشتباهمون رو در مورد موضوع خاصی بفهمیم و مسیر درست رو انتخاب کنیم . ( تاپیک خودمون در مورد اتفاقی خاص )
--با ابعاد مختلف شخصیتمون که برای خودمون ناشناخته است و نمیدونیم درسته یا غلطه آشنا بشیم . ( تاپیک خودمون در مورد یه حس خاص و یا احساسمون از یه اتفاق خاص )

-- درد دل کنیم ، سبک بشیم و یا تجاربمون رو در اختیار دوستان بذاریم
( اتفاق خاصی که افتاده و ما در موردش توی ذهن خودمون به نتایجی رسیدیم، تسلیم هستیم ناامید هستیم و قرار نیست نهایتا اتفاق خاصی در اون تاپیک بیوافته و صرفا همدردی وجود داره یا اطلاع رسانی.)

رها جان ، برای ما که خواننده هستیم ، تا حدودی واضحه راه درست چیه ، علت احساست چیه و باید چه اقدامی کنی ،
اما این نظر ما برای خودمونه ، مهم تر اینه که تو چی میخواهی ! (همونطور که دوستان راهنمایی کردن و شما هم تقریبا همه رو رد کردین ، پس اینطوری نمیشه ادامه داد ، بحث بی فایده ای خواهد بود و فقط شما کلافه میشی و آزرده خاطر )

چه حاصل از سخن گفتن ازین ظلم و سخن گفتن
و چشمان را همی بستن همی به راه خود رفتن

کدوم یک از مورد بالا در مورد شما صدق میکنه ؟

سلام دوست عزیز

مشکل شما ندیدن هست ، ندیدن واقعیت اونطوری که هست

1.ندیدن "نامزدی به هم خورده .... "

2. ندیدن خساست و بی مسئولیتی "خرجم مو در خارج خودم باید بدم . "مشارکت در هزینه عروسی و حتی هتل شب عروسی "

3. ندیدن آماده سازی راه فرار برای طلاق اسان "مهریه یک سکه "

چرا این شرایط رو قبول کردید ؟؟؟؟

چه حسی درون شما ، شما رو وادار کرد که فکر کنید این فرد اهل زندگیه ؟

چرا برای عزت نفس خودتون ارزش قائل نشدین و همینطور اینقدر بی فکر بودین که می خواستین یه بچه رو هم توی این شرایط نابه سامان بیارید و توی این درد ها و رنج ها ، اون رو هم درگیر کنید فقط برای ارضای حس مادر شدن ؟ یا تحکیم این زندگی مثلا زناشویی ؟؟؟

چطور فردی که به مدارج علمی بالا رسیده و خارج از کشور روی پای خودش ایستاده اینقدر منفعل عمل می کنه ؟

این رو بگم که طلاق شما بهترین و درست ترین تصمیم زندگیتون بوده و هست
(من خودم 3 سال پیش جدا شدم ، ولی وقتی به شخصیت اون فرد واقف شدم برای طلاق یک لحظه هم تردید نکردم و تا الان یک لحظه هم پشیمون نشدم )
دوست عزیز شاید کامنت من ناراحتتون کنه ولی حقیقت رو ببین ، ندیدن بدترین نوع خود فریبی است

در مورد ازدواج های دوم اینو بگم

بستگی داره ، فرقی نمی کنه زن یا مرد ، اگه به اشتباهات خودشون واقف شدن ، اگه سهم اشتباهات خودشون رو از ازدواج قبلی برداشتن ، اگه فهمیدن دلیل انتخاب اشتباهشون چی بوده اونوقت قطعا ازدواج دومشون بسیار پر بار تر از ازدواج اولشون خواهد بود ،

ولی متاسفانه برای شما

اگه هنوز امال و آرزو هاتون موجود ناشناخته قبلی (حالا شما بهش بگید همسر ) باشه و تو ذهنتون اون رو بت کنید و مجددا اشتباه هایی رو که در گذشته مرتکب شدین ، دوباره مرتکب بشین (منفعل بودن ، ندیدن ، عزت نفس پایین حالا شما بهش بگو فروتنی ، دست کم گذاشتن روی خودت حالا شما بهش بگو قناعت )، انتخابی بهتر از انتخاب قبلتون نخواهید کرد.

جایی که خوردی زمین مهم نیست ، ببین کجا سر خوردی