سلام
دعای شب قدر…:203:
در شب قدر بس دعـــــــــا کردم زن و مردانشان…
تا روا گردد نیـــــــــاز ظـــــــــــــــــاهر و پنهانشان…
مادری هرگز نبیند داغ فــــــرزندش به چشــــــــم
جان فـــــــــرزندان ســــــلامت باشد و جانانشان…
کَـــــــس نگردد ناامـــــــــید از کوی و درگاه طبیب
حـــــــق دهد از خود ، شــفا و مرهم و درمانشان…
کودکی هـــــــرگز نگردد بی نصیـــــــب از والدین
ســـــــــایهء ان هر دو باشد بر سر و بر جانشان…
غم ببندد رَخــــــت خود ، از کنج دلهای حــــــزین
غرق شادی گردد ان چشـــــم و دل گریانشان…
تا نگردد دســـــــت کَس ، محتاج دیگر دسـت او
هم بدهــــــکاران شود اســــان ، رد تاوانشان…
بهر روح رفتــــــگان تا گـــــــــــردد ازاد از عذاب
حق نسازد بر صــــــراط ، افتاده و لرزانـشان…
تا که برگردد سلامت ، هر مســافر بر وطـــــــن
هم نگهدارد خدا از ورطــــهء طوفانشــــــــان…
تا رهایی بخشد انســـــــان را ز بند نفس دون
بر اسیران تا کنــــد ازاد از ان زندانشــــــــان…
هم برای روزی و کسب و مــــعاش بــــــندگان
هم جوانان را دهد ایــزد سر و ســـــامانشان…
قلب دانا را منور ســــــازد از انوار خــــــــویش
پس رهایی بخشد از همراهـی نادانشـــــان…
هر که دارد ارزوی روی فـــــــــــرزندی به دل
حق دهد حاجت ، ز لطف خود همین الانشان…
هر که گیرد دست دیگر کس به مهر و عاطفت
از دل دریای نعمت ، هو کند جبـــــــرانشان…
بهر قلب عاشقان تا گیـــــــــــــرد ارام و قرار
تا ابد روشن بُوَد ان مشــــــعل سوزانشان…
قلب مظلومان شود شاد از صــدای ان ولی
از ظهور ان امام اخــــــــــــــر و یارانشان…
بر دل سختم دعا کردم که گـــردد رو به نور
هم برای مومنان ، کامل شود ایمانــشان…
اعظم از یاران ندارد جز تمنای دعـــــــــــــا
در شب قدری که باشد روی سر قرانشان…
اعظم شادکام
بگذار تا بميرم در اين شب الهي
ورنه دوباره آرم رو روي روسياهي
چون رو كنم به توبه، سازم نوا و ندبه
چندان كه باز گردم گيرم ره تباهي
چون رو كنم به احياء، دل زنده گردم اما
دل مرده ميشوم باز با غمزه گناهي
گرچه به ماه غفران بسته است دست شيطان
بدتر بود ز ابليس اين نفس گاه گاهي
اي كاش تا توانم بر عهد خود بمانم
شرمندهام ز مهدي وز درگهت الهي
تا در كفت اسيرم قرآن به سر بگيرم
چون بگذرم ز قرآن اُفتم به كوره راهي
من بندگي نكردم با خويش خدعه كردم
ترسم كه عاقبت هم اُفتم به قعر چاهي
با اينكه بد سرشتم با توست سرنوشتم
دانم كه در به رويم وا ميكني به آهي
اي نازنين نگارا تغيير ده قضا را
گر تو نميپسندي تقدير كن نگاهي
دل را تو ميكشاني بر عرش ميكشاني
بال ملك كني پهن از مهر روسياهي
دل را بخر چنان حُر تا آيم از ميان بُر
بي عجب و بي تكبّر از راه خيمه گاهي
امشب به عشق حيدر ما را ببخش يكسر
جان حسين و زينب بر ما بده پناهي
آخر به بيت زينب بيمار دارم امشب
از ما مگير او را جان حسن الهي
در اين شب جدايي در كوي آشنايي
هستم چنان گدايي در كوي پادشاهي
________________________________________