چطور باید اقدام کنم و راه درست چی میتونه باشه؟
سلام روز بخیر.
من ۲۱ سالمه و دانشجو ام مقطع لیسانس و اگه خدا بخواد دارم اماده میشم برای کنکور
فوق لیسانس رشتمم کامپیوتره و بیشتر زندگیم درگیرش بودم و به واسطه همون چت روم یا کارایی اینترنتی میکردم.
موضوعی که هست اینه حدود هفت یا هشت ماهی هست با خانومی از طریق چت
اشنا شدم و از نظرم شخصیت معقول و مناسبی برای ازدواج میان ،این موضوع رو هم رد نمیکنم که
وابستگی ایجاد نشده هم از طرف من هم از طرف اوشون چون بعید میدونم روابط به سادگی بگذرن
و کمی وابستگی ایجاد نشه.
این خانم هم که میگم پشت کنکور هستن و درحال خوندن برای کنکور لیسانسن صحبت کردن ما همیشه
در حوزه چیزای معمولی و گاهی هم در مورد مسائلی مثل علایق و این اواخر که اعتماد به هم بیشتر شده بود کمی در مورد خانواده ها بود (کمی فرهنگ ، تعداد اعضای خانواده و از این قبیل صحبت ها)
نه من نه ایشون هیچ وقت اجازه ندادیم پامونو از مرز پیش بزاریم یا حرف بی ربطی در مورد هر مسائلی بزنیم که این خودش از نظر من خیلی مهم بوده.
با این توضیحات از این وضعیت این رو هم اضافه کنم که من یک بار با مادرم در مورد ایشون صحبت کردم و ایشون مخالفتی با این موضوع نداشتن و بیشتر به خوب بودن اهمیت میدن ( هرچند پدر خانواده هنوز درجریان نیست).
متاسفانه خانواده این خانوم در جریان این ارتباط نیستن و بیشتر دلیل درجریان نبودن کنکور هر دوی ماس که بیشتر گفتیم بزاریم تصمیم گرفتن رو برای بعد کنکور و اون موقع تصمیم بگیریم که چی قسمت میشه.
ولی من یه سری سوالات واقعا ازار دهنده توی ذهنم دارم که به شدت درگیرم میکنن.
قبل سوال اینو بگم ما الان نزدیک ۲ یا ۳ ماه هست که ارتباط رو به شدت محدود کردیم که
اولا هم وابستگی بیشتر نشه و دوما به درسمون هر دو نرف برسیم ولی خب اتفاق افتاده که بعد سه هفته باز یکم باهم حرف زدیم ( فقط از طریق چت).
با این تفاسیر اولین سوال من اینه من دانشجو ام و اگه خدا بخواد برای ارشد قبول بشم هنوز دو سال
برای اون مقطع دارم و بعد اون هم سربازی عملا سر کار شاید نتونم برم بخاطر تحصیل و این موضوع
وابستگی مالی من خیلی مهمه چون مطمعنان خانواده دختر براشون باید مهم باشه که منی که پا پیش میزارم حداقل یه کار داشته باشم ولی ندارم.
دوم اینکه اومدیم و این مشکل رو خانواده اون خانم نادیده گرفتن بعد ایشون چهار سال پای بنده صبر کردن بعد چهار سال وارد زندگی من بشن و تازه اول سختی های زندگی من هست درحالی که شاید بتونن موقعیت های خیلی بهتر داشته باشن. ایا این موضوع اهمیت نداره؟ و مهم تر از همه سختی این موضوع ارزش داره ؟ ( از نظر خودم نه از نظر اوشون برام مهمه چون دوست ندارم بخاطر خواسته های من ایشون ازیت بشن و درد دوری رو تحمل کنن)
این نکته رو یادم رفت من و این خانم از دو شهر مختلفیم درحالی که تازه من خودم دانشجوی تهرانم.
ممنون میشم واقعا راهنماییم کنین.:72:
