در ادامه دوستی دخترو پسر ......؟این یک نظر سنجی نیست و راهنمایی برای ارتباط است(لطفا بسته نشود)
من از مدیران این سایت تعجب میکنم!!کی گفته این نظر سنجیه؟؟فقط تیترو خوندید شما که میگید نظرسنجیه؟و فوری این تاپیکو میبندید و میگید منتقل شد به جای دیگه!!نه خیر،،جای این مساله ها همین قسمته که اکثرا باید در مورد زندگیشون تصمیم بگیرن نه جای دیگه،بحث رابطه ی دخترو پسره و دادن راهکار برای ارتباط سالم با همنوع
در ضمن این جمله یکی از سر پرستان سایت برای من که واقعا جای تاسف گذاشت
** لازم به ذکر هست مراجعین دختر و پسر تالار
که در رابطه با دوستیهاشون میان در سطوح اشتباه و غلط رابطه هستند و برای همین هم کارشان به جایی مثل
همدردی می کشد**
شما واقعا همه تاپیکای اینجا رو میخونی؟؟من که چندتایی شو خوندم فقط ،برام کافی بود تا بدونم مشکل کجاس ولی اینکه شما متوجه نشدی جای تعجب داره،کی گفته فقط اونایی میان اینجا که شکست خوردن که بعدش بگید قطع رابطه!!پس چرا برای کسایی که هنوز تو نگاه اولن همینو تجویز میکنید؟؟!!
خواهشا این بار این تاپیکو نبندید و انتقال ندید به جایی که معلوم نیس همین بچه ها که مساله امروزشون این روابطه میان یا نه،عوضش راهنماییشون کنید و اگرم حرفای من غلط بود براشون توضیح بدید که موفق باشن تو اجتماع نه افراد افسرده و شکست خورده از رابطه ی ناموفق عشقی
اون تاپیک سطوح روابط ... هم همونایی بود که من گفتم دیگه،ولی به زبون ساده تر من عرض کردم
اول مطالب تاپیک قبل من رو بخونید خواهشا....آیا دوستی دخترو پسر واقعا بد است؟......
ببینید دوستای گلم
در مورد صحبت اون خانومی که گفت همه مشاورین دوستی رو منع میکنن:: اگه منظورت مشاورای داخل ایرانه که 100 درصدشون نفی نمیکنن دوستی رو (من نمیدونم شما چطور این حرف رو میزنید!!ا)لبته مشاورایی که میان توی تلویزیون یا رسانه های خبری معمولا یه سری چیزا رو مجبورن رعایت کنن برا همینه که صحبتی نمیکنن ،ولی اگه خودت بری پیش یه مشاور مجرب با توجه به سوالایی که ازتون میپرسه و بررسی هایی که می کنه، یه سری چیزا دستگیرش میشه که با توجه به اونا بهتون میگه باید چی کار کنید،مثلا خود من یه دختریو میشناختم که یه پسری به خاطر همون مشکلی که گفتم(همه چیزو در اختیار دوست پسرش قرار داده بود حتی ارتباط جنسی رو) پسره رهاش کرد این دختر هم از روی حرص رفت سراغ یه پسر دیگه و از ترس اینکه اینم ناموفق باشه به خواسته ی این پسر هم بله گفتو بازم ارتباط جنسی و قطع رابطه ،برای بار سومم همین موضوع تکرار شد،بعدش یکی از همین پسرا تهدیدش کرد که ازش عکس داره و اینا ،کلی حرص خورد حتی کارش داشت به خودکشی میرسید،خب معلومه اگه کسی با این مفروضات بره پیش مشاور بهش میگه که تو یه مدتی اصن طرف هیچ پسری نرو چه برسه به دوستی دوباره!!منم بودم همینو میگفتم
مشکل سر نوع رابطه ی دوستیه که اول هم بهش اشاره کردم ،اینکه دوستی باید حریم داشته باشه و اینکه دختر نباید هر چیزیو در اختیار طرف مقابلش قرار بده.
به نظر من اول از همه باید دوستی رو به عنوان یک انسان شروع کرد و فقط برای دوستی تاکید میکنم فقط برای دوستی،این خیلی بده که تو جامعه مابین هم دخترا هم پسرا اینطور جا افتاده که اگه قراره با جنس مخالفتون دوست باشید حتما باید ازدواج کنید(بعضی دوستان میگن دوستی برای دوستی ممنوع و فقط دوستی برای ازدواج!تازه اونم جای بحث داره!!چرا یه پسر و دختر نمیتونن به عنوان دوست با هم باشن و حتما باید تحت فشار قرار بگیرن؟؟اینکه میبینید تا به یه پسر یا دختری، جنس مخالفشون لبخند میزنه فورا فک میکنن عاشق شدن و بعدش کلی مساله براشون پیش میاد به خاطر همین نگاه اشتباهه که تو جامعه ما بیشتر پدر و مادرا و البته خب بعضیا به طور کلی دارن،میگید چرا؟؟؟
چون بهشون دوستی با جنس مخالفو یاد ندادید و در واقع همش ضد این مساله صحبت کردید
ببینید تو نسل های گذشته یعنی زمان پدر و مادرای ما خب جامعه به این شکل پیشرفت نکرده بود و خانوما فقط تو خونه بودن و فقط موقع خواسگاری یا در مجالس فامیلی دیده میشدن(این فیلمای قدیمیو دیدید که طرف تو یه مهمونی یه دختریو میبینه فوری عاشق میشه)حتی مدرسه هم برای خانوما خیلی فراگیر نبود ،به خاطر همینه که وقتی پسرا به سن بلوغ میرسیدن و یه جورایی میفهمیدن ازدواج چیه، اولین دختریو که میدین باهاش عروسی میکردن و این جوری بود که سن ازدواج اینقدر کم بود ولی الان تو جامعه امروزی ما زندگی پیشرفت کرده،دخترا و پسرا کنار هم کار میکنن درس میخونن به طور کلی زندگی میکنن واینکه بیایم این دوستی رو به طور کلی منع کنیم اصلا روش درستی نیس و به خاطر همینه که این مشکلات امروزی پیش اومده و به جای اینکه ما مساله رو حل کنیم می خوایم صورت مساله رو پاک کنیم!!
بازم تکرار میکنم دوستی برای دوستی باید بدون درگیر شدن احساس باشه و باید این مشکل رو به طور اساسی تو ذهن همه پرورش داد که قرار نیس دوستی به عشق و در نهایت ازدواج منجر بشه،باید به همه یاد داد که اگر دیدید دارید تو رابطتون احساس رو وارد می کنید(یعنی وابستگی احساسی پیدا میکنید) فورا به طرفتون بگید،چه پسرا چه دخترا و اینم بدونیم که هیچ مشکلی از گفتن این حرف پیش نمیاد(جا نندازیم که اگر دختر به پسر ابراز علاقه کنه،پسر اون رو حتما رد میکنه چون فک میکنه دختره جلفه!!،خب ممکنه رد کنه مث دخترا که همه پیشنهاد ها رو قبول نمیکنن) و خب چون این اتفاق قبل از وابستگی احساسی رخ داده پذیرفتنشم (چه بد باشه چه خوب)میتونه تقریبا راحت باشه
و اما در مورد اینکه گفتین اگه خانواده بدونن کمترین کارشون اینه که بعد از جدایی میتونن دلداری بدن(خب بازم خدا روشکر قبول دارید صرف اطلاع داشتن خانواده نمیتونه منجر به رابطه موفق بشه) :
خب به نظر شما چه موقع به یه خانواده میگن خوب؟(البته برای خود اعضای خانواده)؟خب حتما میگید وقتی که اعضای خانواده با هم دوست باشن،این یعنی قبول دارید که دوستی میتونه حتی مقدس تر از خانواده باشه،خب به نظر شما نمیشه همین دلداری رو یه دوست صمیمی بهتون بده؟؟من خودم یه پسریو میشناختم که به یه دلایلی تو رابطش موفق نشده بود و این خیلی تو روحیش تاثیر گذاشت ، این پسر یه دوست خیلی صمیمی داشت که یه دختر خانوم بود البته(تاکید می کنم دوست بود ولی فقط دوستش بود نه عشق بین دو جنس مخالف) و این دختر کلی باعث شد روحیه ی این پسر خوب تر بشه و البته اینم بگم که اون پسر دوست صمیمی خودم بود و من به همراه اون دختر خانوم باهم باعث بهتر شدن اون شدیم(خوب همتون میدونید خانواده با ارزشه ولی یه سری چیزا با دوستا بیشتر لذت بخشه مثلا برای خودم شهربازی رفتن و سوار شدن ترن هوایی و سورتمه و .. با دوستام بیشتر از خانوادم لذت بخشه ولی خب سیزده به درا فقط با خانواده بهم لذت میده)
حالا که موضوع دردودل حل شد اینم بگم که من نمیگم اگه خانواده بدونه بده ،میگم اگه با این وضع اجتماعی و دیدگاهی که خانواده های امروزی دارن از موضوع با خبر باشن فقط یه فشار مضاعف وارد میشه رو بچها ،البته به جاش خوبم هستا ولی خب باید شرایط رو هم در نظر گرفت (مثلا اگه کسی واقعا با خانوادش دوسته و اونا به شعورش احترام میذارن و میدونن که بچشون یه آدم آگاهه،خب به خانوادش بگه، البته با این شرط که این ارتباط حتما قرار نیس منجر به ازدواج بشه!! در ضمن قبلنم که گفته بودم اینکه جا بندازیم اگه دختر و پسری دوست شدن باید ازدواج کنن رو قبول ندارم،چرا نباید با یه دوست که فعلا تو مرحله ی احساسی هم نیستین رفت خرید؟(خداییش خب خانوما با سلیقه ترن تو بعضی موارد چه اشکالی داره وقتی میخوای لباس بخری یکی از دوستای دخترت هم همراهت باشه؟(فک کنم این موضوع رو خود خانوما جا انداختن که ما پسرا زیاد خوشتیپ نباشیم و وقتی مال خودشون شدیم ما رو خوشتیپ کنن!!)
بازم تاکید میکنم باید اینطور بشه که دیگه کسی فک نکنه وقتی دوست شدین باید حتما عشقی باشه و بعدش هم ازدواج کنین و بعدش اگه نشد دو طرف ضربه روحی بخورن
دوستی یعنی دوستی و اگه دیدید که داره احساستون وارد میشه و کم کم وابستگی عشقی پیدا میکنید فورا به طرفتون بگید که باید به رابطه ی جدی تر فک کنیم و خانواده ها تو جریان قرار بگیرن و شاید به ازدواج منجر بشه.
پس اول رابطه فک نکنید که عاشقید!چون این احساس اولیه فقط هورمونای درونیتونه،عشق واقعی بعد از مدتی شکل میگیره،پس اول ما دخترو پسرا باید طرز فکرای خودمونو اصلاح کنیم بعدش مشکلا کمتر میشه ایشالا
در ضمن فک کنم خانواده مورد نظر من(که با هم دوست باشن و ذهنشون آگاه تر باشه نسبت به مسایل دخترو پسری وراحت بشه بعضی مواردو بهشون گفت، نسل بعدی باشه که خودمون خانواده تشکیل دادیم و این موضوعات برای بچه های خودمون پیش بیاد)
با احترام
