جدایی بعد از ۱۴ سال زندگی مشترک
سلام. خیلی سالها پیش عضو بودم اینجا و همیشه از زندگیم و مسائل مینوشتم. الان برگشتم مجددا در آستانه جدایی. موضوع اینکه همسرم تند و بی اخلاقه. عجول و زودرنج.دنبال حرفه همیشه. دنبال حاشیه. تحمل صبر کردن حتی واسه ۵ دقیقه دیراومدن های منو نداره.
۱۴ ساله ازدواج کردیم و بچه دار نمیشیم. ۳ بار کاشت رفتیم و نشده. مشکل از همسرمه!
تقریبا از ۳ سال و نیم پیش شغل کارمندی رو گذاشتم کنار و با خواهرم سالن زیباییش رو شریک شدم. گسترشش دادم. کلی تلاش کردم. پرسنل اضافه کردم وتقریبا تو شهرمون شناخته شده اش کردم.
حرفای اون اینکه من همش تو اینستاگرام هستم. حجابم رو رعایت نمیکنم و تا ۳ صبح تو اینستام. راست هم میگه. اما موضوع اینکه من هیچ وقت تو زندگی عاشقش نبودم. هیچ وقت. دوسش داشتم اما عاشقش نبودم.
۴تو بحبوهه کرونا و تعطیلی سالنهای زیبایی صاحب مغازه مجبورمون کرد جابجا شیم.دنبال قرض. قسط و وام و جا گشتم تا تونستم سالن پیدا کنم.
واسه دکورش با ۳۰ تا مرد از بنا و سرامیک کار بگیر تا برق کش و تاسیسات درگیر بودم. هیچ وقت نبود. همیشه سرکار بوده. دو بار کلا بود که اون هم تا شیشه بری اونقدررررررر غر زد و عصبی شد که پشیمون شدم از اومدنش.
توی این بحران نیاز عاطفی و حمایتگری شدید با صاحب ملک جدید شروع کردم به تلفنی صحبت کردن. بعد از دو ماه فهمید. جنگ شد.دعوا. کتک کاری.قهر. تهدید.
الان ۵۰ روزه خونه ی مامانم هستم. میخوام طلاق بگیرم. پیش مشاوره ای که ۴ سال پیش واسه پیشرفت و بهبود زندگیم میرفتم. رفتیم. باز هم پیشنهادش جدایی بود.
گفتم دوست داشتن رو باهاش تجربه نکردم. مادرشدن رو باهاش تجربه نکردم. گفتم: بنظرتون تصمیمم برای جدایی درسته؟؟ گفت آره.
۳۴ سالمه. الان حرفم اینه: زندگی ما تو ظاهر خوبه. شوهرم ماشین داره خونه. شغل.احساس مسئولیت. چشم پاکی. هیچ وقت بهم خیانت نکرده. اما اخلاق نداره. عصبیه. عجوله. غر غر زیاد میکنه. همدل و همراه نیست. بچه دار هم نمیشه! هر دفعه حرفمون میشه کل خواهرای من و خانواده اش میفهمن. زنگ میزنن به این و اون.
هر دو سال یکبار میخوام که طلاق بگیرم.
الان میترسم
تصمیمم رو گرفتم که طلاق بگیرم قطعا.اما میترسم که پشیمون بشم. تو رو خدا کمکم کنید. واقعا دارم عذاب میکشم.
