غصه های یه دختر به ظاهر شاد

حق خونواده من نیست که به خاطر یه دختری مثل من سرافکنده بشن.
حق آدمای دور و بر من نیست که مجبور بشن منو تحمل کنن.
حقشون نیست که دختری دور و برشون باشه که همیشه گنده دماغه و وقتی حرف میزنه فقط بهشون نیش میزنه.
هیچکس نمیفهمه من خودم چقدر خودم دارم اذیت میشم.
همه فکر می کنن خوشیختی داره داد میزنه.
همه میگن تو که چیزیت نیست.نه مشکل مالی داری، نه مشکل تحصیلی،نه مشکل عاطفی و نه چیز دیگه ای.
من به کی میتونم بگم که یه صدایی درونمه که هر لحظه که دارم احساس خوشبختی می کنم تو گوشم آروم زمزمه می کنه :هیچکدوم اینا به خاطر تو نیست. تو ارزش اینا رو نداری.اینا همش بخاطر خوبی بقیه اس وگرنه تو که هیچ ارزشیی نداری. تنها کاری که بلدی گند زدن تو لحظه های خوش بقیس.
یه صدایی که بهم میگه:این مقاومتو تمومش کن . در هر صورت که دنیا به آدمای بدم نیاز داره. قبول کن که تو اون آدم بده ای.تقدیر تو اینه که بد باشی تا خوبی های بقیه به چشم بیاد. مهم نیس چقدر تلاش کنی خوب بشی تو بدی بد . یه بد تمام عیار

سلام بر شما
دوست عزیزم همه ادمها یه سری بدی دارن یه سری خوبی
چرا جهان اینطور نمیبینی
تفکر ما حاصل طرز دید ماست
دیدتو عوض کن
بد بد اصلا نداریم
خوب خوب هم اصلا نداریم بجز معصومین
تو یک انسانی که گاهی وقتا اشتباه میکنی به خودت این حق بده والبته سعی کن عیباتو درست کنی
از خدا بخواه که کمکت کنه که بهتر بشی تغییر کنی
برنامه ریزی کن
طبق برنامه پیش برو
اونجا ضعفاتو میفهمی و کم کم با اراده حلش کن
میدونی چرا بعضی ضعفهای ما حل نمیشه ؟؟
چون طرز دیدمون به اون چیز تغییر نکرده
سعی کن خوب ببینی حتی ادم هایی که بدی دارن
سعی کن ادما رو درک کنی خودتو جای طرف مقابل بزار دوست داری چه رفتاری با تو بشه
همون رفتار با دیگران انجام بده
مثلا اگر خار گل توی دستت رفت بگو خوب گل به این زیبایی باید یه محافظ برای خودش داشته باشه
عوضش انقدر زیباست که کسی خارشو نمیبینه

موفق باشی دوست من

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط t@r@neh

حق خونواده من نیست که به خاطر یه دختری مثل من سرافکنده بشن.
حق آدمای دور و بر من نیست که مجبور بشن منو تحمل کنن.
حقشون نیست که دختری دور و برشون باشه که همیشه گنده دماغه و وقتی حرف میزنه فقط بهشون نیش میزنه.
هیچکس نمیفهمه من خودم چقدر خودم دارم اذیت میشم.
همه فکر می کنن خوشیختی داره داد میزنه.
همه میگن تو که چیزیت نیست.نه مشکل مالی داری، نه مشکل تحصیلی،نه مشکل عاطفی و نه چیز دیگه ای.
من به کی میتونم بگم که یه صدایی درونمه که هر لحظه که دارم احساس خوشبختی می کنم تو گوشم آروم زمزمه می کنه :هیچکدوم اینا به خاطر تو نیست. تو ارزش اینا رو نداری.اینا همش بخاطر خوبی بقیه اس وگرنه تو که هیچ ارزشیی نداری. تنها کاری که بلدی گند زدن تو لحظه های خوش بقیس.
یه صدایی که بهم میگه:این مقاومتو تمومش کن . در هر صورت که دنیا به آدمای بدم نیاز داره. قبول کن که تو اون آدم بده ای.تقدیر تو اینه که بد باشی تا خوبی های بقیه به چشم بیاد. مهم نیس چقدر تلاش کنی خوب بشی تو بدی بد . یه بد تمام عیار

---

سلام احتمالا شما آدم کمال گرایی هستی و میخای که فقط اخلاق های خوب داشته باشی
بدیهای خودت رو به عنوان بخشی از خودت بپذیر و در این رابطه زیاد خودتو اذیت نکن و بدون که همه ادمها بدی هایی دارن
خوبی هایی که داری رو بنویس و مرور کن تا بتونی وجود خوبی ها رو در خودت قبول کنی
خودت رو با دیگران مقایسه نکن و مطمئن باش خیلی از رفتارهای ظاهرا خوب دیگران تصنعی و ساختگی هست
سعی کن خوبی های خودت رو به دیگران بفهمونی تا از دیگران انرژی مثبت بهت وارد بشه
خدا رو فراموش نکن و بدون که بخشنده گناهان و بدیهای ماست:72:

از راهنمایی هاتون ممنونم
ولی من هر روز دارم جون میکنم. هر روز دارم صبح که از خواب بیدار می شم به خودم میگم:امروز یه روز دیگه اس. امروز همه چی بهتر میشه.
اما شب که میشه همه چی بدتر از قبل شده.
هر روز سعی می کنم معقول تر رفتار کنم اما عین یه باتلاق هر چی دست و پا میزنم بیشتر فرو می رم.
همه بهم میگن تو واسه همه قیافه میگیری جوری که همه ازت میترسن اما تو همه اون لحظات من دارم همه زورمو میزنم که خودم خوشحال و پر انرزی نشون بدم و جلو افکار منفی و بغضی که دارم خفم می کنه کم نیارم.
وقتی حرف میزنم همه بهم چپ چپ نگا می کنن و وقتی ساکت میشینم میگن این باز خودشو گرفت.
چی میشه اگه هر چقدر بگردم نتونم هیچ چیز خوبی پیدا کنم؟
هیچکس نمیفمه من دیگه اون آدم شاد و پرانرژی که قبلا بودم نیستم. دیگه حوصله خنده های الکی ،تعریف های پوچ، حرف های بی ربط درمورد دیگران،دورهمی های بی هدف و تظاهرا رو ندارم.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط t@r@neh

وقتی حرف میزنم همه بهم چپ چپ نگا می کنن و وقتی ساکت میشینم میگن این باز خودشو گرفت.
.

---

سلام

چرا انقدر حرف دیگران برات مهمه که این همه فکر و ذهنتو درگیر کرده؟!
چه اهمیتی داره دیگران در موردت نظر بدن و نظرشون خلاف واقیعت باشه؟
نقش خودت این وسط چیه؟
چرا برای خودت زندگی نمیکنی؟
ایا توان عوض کردن تفکر ادمهای دور و برت رو داری؟!

اگه خلاف واقعیت نباشه چی؟؟؟؟؟
اگه من واقعا همون هیولایی باشم که همه میگن هستم چی؟؟؟

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط maryam123

سلام

چرا انقدر حرف دیگران برات مهمه که این همه فکر و ذهنتو درگیر کرده؟!
چه اهمیتی داره دیگران در موردت نظر بدن و نظرشون خلاف واقیعت باشه؟
نقش خودت این وسط چیه؟
چرا برای خودت زندگی نمیکنی؟
ایا توان عوض کردن تفکر ادمهای دور و برت رو داری؟!

---

اگه خلاف واقعیت نباشه چی؟؟؟؟؟
اگه من واقعا همون هیولایی باشم که همه میگن هستم چی؟؟؟

به نظر من شما الگو و عزت نفستو گم کردید
شما بهتر فردی رو الگوتون قرار بدید در رفتار و چه بهتر که این الگوی شما معصوم باشند مثل پیامبران و امامان
مثل اونا رفتار کنید منطق اونا رو داشته باشید
هر کسی هم که حرف زد بهشون یاد اوری کنید که اونا هم اینگونه بودند
خیلی وقت بود داشتم به این فکر میکردم که اصلا منطق حضرت محمد صلوات الله علیه بر چه اساس بوده
از چه الگوی ریاضی تبعیت میکردن ؟؟؟
خیلی خوب میشد دانشمندان این الگو رو کشف کنند
اونوقت ما هر فکر که میکنیم میزاریم در تابع این الگو و بعد نتیجه میگیریم

مخصوصا خیالمان هم راحت است که علاوه بر اینکه این دنیا را داریم ان دنیا را نیز بدست میاوریم
وقت اذان است
خدا انشاءالله همه ی ما رو جزء صلحا قرار بدهد
الهی امین

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط t@r@neh

حق خونواده من نیست که به خاطر یه دختری مثل من سرافکنده بشن.
حق آدمای دور و بر من نیست که مجبور بشن منو تحمل کنن.
حقشون نیست که دختری دور و برشون باشه که همیشه گنده دماغه و وقتی حرف میزنه فقط بهشون نیش میزنه.
هیچکس نمیفهمه من خودم چقدر خودم دارم اذیت میشم.
همه فکر می کنن خوشیختی داره داد میزنه.
همه میگن تو که چیزیت نیست.نه مشکل مالی داری، نه مشکل تحصیلی،نه مشکل عاطفی و نه چیز دیگه ای.
من به کی میتونم بگم که یه صدایی درونمه که هر لحظه که دارم احساس خوشبختی می کنم تو گوشم آروم زمزمه می کنه :هیچکدوم اینا به خاطر تو نیست. تو ارزش اینا رو نداری.اینا همش بخاطر خوبی بقیه اس وگرنه تو که هیچ ارزشیی نداری. تنها کاری که بلدی گند زدن تو لحظه های خوش بقیس.
یه صدایی که بهم میگه:این مقاومتو تمومش کن . در هر صورت که دنیا به آدمای بدم نیاز داره. قبول کن که تو اون آدم بده ای.تقدیر تو اینه که بد باشی تا خوبی های بقیه به چشم بیاد. مهم نیس چقدر تلاش کنی خوب بشی تو بدی بد . یه بد تمام عیار

---

اکی...حالا نظرتون با این اوصاف چی کار باید کرد؟؟؟ خودتون جای اطرافیان بودید با این ادم چی کار می کردید؟؟

سلام

شاید شما بیش از اندازه به نظرات دیگران در مورد خودتون بها می دیدیا حساس شده اید و در واقع با اون نظرات دارید زندگی می کنید. اگر اینطوره خودتون رو از این قیدها باید رها کنید.
شاید هم مشکلاتی در شما وجود داره. در این مورد هم باید مشاوره "حتما" حضوری بروید تا کسی که میخواد به شما مشاوره بده خودتون رو ببینه، پای صحبت تون بنشینه، رفتارهاتون رو در چندین جلسه و در حالات مختلف ببینه و تحلیل کنه، شاید اون موقع بتونه اول مشکل یا مشکلات و ریشه ها و علل آن ها و سپس راه حل ارائه بده.

موفق باشید :72:

خانم sahar.66

اولا سلام
دوما این صحبت های شما رو و بیشتر از اون رو دیگران قبلا داشته اند و اگر به پست های مدیریت مراجعه کنید جواب تان رو می گیرید. مختصر و مفید آن اینه که همینه که هست. نمی خواهید بروید به سایت های دیگه (نقل به مضمون). بقیه استدلال ها و مطالب (ضمن احترام به نظر و عقاید مدیران سایت) قسمتی صحیح، قسمتی بزگ تری تعارف و قسمت خیلی بزرگ تری (به نظر بنده) اشتباه. بحث کردن هم فایده ای نداره.

"جناب همیشه به خنده!
اگر فرقی نداره لطف کنین عکس این آقا رو از پروفایلتون پاک کنین، مهم عمل انسانه."

به نظرم اینکه انسان رو با خنده بشناسند خیلی بهتر از اینه که به ناله و زاری یا اوقات تلخی و نظایر آن. گفتن دردها هم مشکلی رو حل نمی کنه فقط انسان رو نزد دیگران ضعیف نشان میده. فکر کنم خیلی وقت پیش جائی خوادنه بودم "کسی از سوپرمن همیشه نالان خوشش نمیاد" یا چیزی شبیه آن. تازه این مال وقتی است که کسانی وجود نداشته باشند که از رنج آدم شاد شوند یا بدتر از آن.
درضمن این عکس خودم است نه کسی دیگه. چرا باید تغییرش بدم؟؟؟؟؟؟ اینکه گفتم گل و بلبل خب واقعیتی است که برای شوخی و خنده گفتم. اکثریت مطلق کاربران سایت ها به جای عکس خودشون عکس های هنرپیشه ها، طبیعت و جانوران :311:، طنز، گالری وحشت و .... قرار میدند که بود و نبودش هیچ فرقی نداره.

از شروع کننده مطلب هم عذرخواهی میکنم که اینجا جواب دادم چون مدیریت سایت خیلی زود اون تاپیک رو قرنطینه نمود. (من که گفته بودم کلا بعضی جاها نباید خودتون رو با مباحثه خسته کنید. بعضی وقت ها انسان گمان می کنه مستدل و منطقی است ولی در واقع ازقبل تصمیم قطعیش رو گرفته و هیچ چیز و هیچ کس هم نمی تونه تغییری درش بده)