من در آستانه جنون..... این کوچه بی بست است

خدای من

خدای بزرگ

من واقعا بریدم

از بس ناراحتم دور لبم پر تبخاله
بیماری پدرم پا برجاست
مدام با اون حال بیمارش به مادرم گیر میده

چرا در رو باز کردی
چرا بستی
چرا رفتی
چرا اومدی

از ما هم به عنوان بچه هاش متنفره
دچار افسردگی وحشتناکیه و اصلا هم همکاری نمیکنه
عین مرده ای شده که نفس میکشه اما نه پرهیز میکنه نه دارو میخوره نه حرف گوش میده

مامانم هم خسته و در مانده شده
من و برادرم هم بدتر

امروز هم شنیدم که به مامانم گفته تمایلی به دیدن همسر من نداره در حالیکه شوهرم در تمام این مدت بیماری مدام معاینه اش کرده
داروهاشو داده
تزریقاشو انجام داده
درست مثل یک پسر
چئن پزشک هم هست و بابام هیچ دکتری نمیره شوهرم رفته شخصا با متخصص صحبت کرده و شرح حال داده اما الان دوست نداره اونم ببینه

با مامانم هم خوب نیست
مامانم هم در مرز جنونه

من هم که اصلا قاطی کردم
شبا همه اش کابوس میبینم
مدام میبینم دارم میدوم اما به هیچ جا نمیرسم
با داد و عرق از خواب بیدار میشوم
اما خوب کسی رو ندارم دیگه
هیچ کسی رو

تو این روزهای عزیز من هم برای پدرت دعا می کنم امیدوارم از آشفتگی در بیای . اما چیزی که بتونم بهت بگم اینه که به زندگی و شوهر خودت توجه بیشتری کن نگذار مشکلات خانواده ات باعث تنش تو زندگی ات بشه و اون رو تحت تاثیر قرار بده دوست خوبم

سلام نازآفرین عزیز

سعی کن عنوان مناسبی برای تاپیکت انتخاب کنی و در ارسال بعیدت همینجا بگی تا برات تغییر بدن.عنوانت باید گویا مشکلت باشه تا اعضا و کارشناسا بتونن راهنماییت کنن.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط maryam123

سلام نازآفرین عزیز

سعی کن عنوان مناسبی برای تاپیکت انتخاب کنی و در ارسال بعیدت همینجا بگی تا برات تغییر بدن.عنوانت باید گویا مشکلت باشه تا اعضا و کارشناسا بتونن راهنماییت کنن.

---

سلام

نمیدونم چه باید بگم

اسم تاپیک جدیدم باشه بیماری پدرم مرا ویران کرده است


تنش های زندگیم بسیار زیاد است
نمیدانم چه کنم
دلم طاقت نمی آورد
به دیدنش میروم
اما پدرم با تنفر نگاهم میکند
میفهمم مریض است اما خوب کمی همکاری بکند به نفع خودش است

مادرم که 40 سال است با تمام اخلاقیات بد پدرم ساخته و الان هم این بیماری پدرم او را هم به مرض ناراحتی شدید روحی رسانده

خیلی درمانده ام چه باید بکنم

فکر نمی کنید از زیادی توجه کردن به پدرتون باشه پیشنهاد می کنم عادی رفتار کنید شاید فکر مکنه احساس ترحم بهش دارید

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط aroosh

فکر نمی کنید از زیادی توجه کردن به پدرتون باشه پیشنهاد می کنم عادی رفتار کنید شاید فکر مکنه احساس ترحم بهش دارید

---

سلام مرسی از توجه شما

والله یک زمانی خیلی توجه کردیم اما الان دیگه چنان رفتارش بده با ما که شاید چن کلمه بیشتر نمی حرفه با هامون

همه اش چپ چپ نگامون میکنه

با مامانم بد رفتار یمیکنه

حتی خواستم دکتر روان شناس بیارم پیشش قبول نکرد

شرایط از توصیف با نوشتن خیلی سخت تره

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط rahaaaaaaa

تو این روزهای عزیز من هم برای پدرت دعا می کنم امیدوارم از آشفتگی در بیای . اما چیزی که بتونم بهت بگم اینه که به زندگی و شوهر خودت توجه بیشتری کن نگذار مشکلات خانواده ات باعث تنش تو زندگی ات بشه و اون رو تحت تاثیر قرار بده دوست خوبم

---

عزیز دلم ممنونم
خیلی سعی میکنم
سعس میکنم بیشتر به زندگیم برسم
اما تا به مامانم زنگ میزنم با اون به من زنگ میزنه اون قدر گلایه میکنه که بعد قطع تلفن سردرد میگیرم

مامانم هم خیلی حق داره میفهممش اما مامانم فک میکنه من نشستم تو خونم و اصلا هم به فکر نیستم
اما خوب وقتی میرم خونمون میبینم بابام خیلی خوشش نمیاد

اوضاع بدیه

سلام نازآفرین،معنویت درمان همه دردهاست،نقطه آغازه وقتی علم وفکروروحیه وتوان مازمینگیرمیشه،امیدوارم حال پدرت بهتربشه وشماهم روی آرامشوببینید،اگه داروهاش نخوردمیتونیدازطریق آب وغذاش بهش بدید.اگه تمایل داشته باشه "طبیعت درمانی"احتمالامقداری به بهبود او وتغییر روحیات شماکمک کند. میدونم برای شما سخته الان به اون شرایط فکرنکنید اون افکاراحاطه پیدامیکنه مگرابتدا ازشرایط تکراری دور بشوی تا موج افکارت تغییرکنه وازاین حال وهوابیای بیرون.

سلام ناز آفرين عزيز.اول از همه بهت تبريك ميگم به دودليل : 1- همسر به اين خوبي ومهربوني داري.2-دختر صبورومهربوني هستي.
من فقط يك برداشت از رفتار پدرت دارم اونم اينه كه از اينكه قدرت وسلامتيشو از دست داده ومحتاج خانوادش شده خسته است.فكر ميكنه همه خسته شدن واسه همين ميخواد همتونو از خودش دور كنه.عصبانيتشم به خاطر همينه.