بعد از دوسال عقد بودن در آستانه جدایی قرار گرفتیم

همسرم بسیار بسیار حساس و همچنین شدیدا پرخاشگر و حاضر جواب است.
ایشان به مدت دو سال هر دو هفته یک بار بدلیل هر حرف کوچک و بزرگی مرا تهدید به طلاق میکرد و بنده چون او را دوست داشتم و سعی میکردم زندگیم را اصلاح کنم اورا آرام میکردم تا دو هفته حد اقل آب خوش از گلوی ما پایین رود. البته گاهی اوقات من نیز از برخی رفتارهای خودش و خانواده اش ناراحت میشدم دعوا درست میکردم ولی یکشبه تمام میشد.
این اواخر با نزدیک شدن به عروسی حساسیت او بیشتر شد. ایا عروسی من چطور می شود من میخواهم عروسیم خیلی خوب باشد حتما باید فلان جا باشد و ... تا اینکه یک قهر و دعوای سه هفته ای شروع شد و در این سه هفته من مطمن شدم که ما اصلا بدرد هم نمیخوریم.
من به عنوان یک مرد حاضر نیستم که سر هر تصمیم بنده ایشان و مادرش دعوا درست کنند. این خانواده نیاز به یک داماد بله قربان گو داشتند زیرا خودشان را شهری و ما را روستایی میدانستند ولی من اصلا اینگونه نیودم. من مردم و غرور دارم. دانشجوی مقطع دکترا ی مهندسی مکانیک هستم و در کی از ادارات دولتی سر کار میروم در حالیکه همسرم دانشجوی لیسانس بوده و البته پدرش فوت کرده و من حقیقتا قصد داشتم که برای ایشان پدری هم بکنم چون نزدیک به 7 سال از او بزرگترم. در ابتدا اینگونه نبود او و خانواده اش بسیار احترام میگذاشتند طوریکه قبل از خواستگاری برای من هدیه های گرانقیمت تر از بعد از خواستگاری اوردند و همچنین پس از عقد خانمم چادری را گه تنها دو روز بهد از آشنایی پوشیده بود پس از عقد درآوردند. من اصرار داشتم که عقدما پس از سربازی من و دوسال بعد انجام شود که خانواده ایشان مارا مجبور به عقد یک ماه بعد از خواستگاری کردند به دلیل اینکه رسم دارند و من الان بسیار پشیمانم. لازم به ذکر است که ایشان ابتدا به من ابراز علاقه کردند.

در سر خرید عروسی مادر ایشان از من توقع خرید یک آینه شمعدان گران کردند که بنده توانایی خرید آن را نداشتم. این امر موجب دعوا و نفرین های ایشان شد (البته من به این نفرین های زنم و مادرزنم عادت کرده ام).
همسرم نمی تواند از مادرش دل بکند جون حس میکند او تنها می شود. بسیار مغرور متکبر و پرخاشگر است. من حتی حق اعتراض به چیزی که مرا ناراحت کرده را ندارم.
تاریخ عروسی دو هفته دیگر است و هیچ کاری هم نکرده ایم و من بشدت در عذابم و شاید تصمیم به جدایی بگیرم

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط آقایاسر

همسرم بسیار بسیار حساس و همچنین شدیدا پرخاشگر و حاضر جواب است.
ایشان به مدت دو سال هر دو هفته یک بار بدلیل هر حرف کوچک و بزرگی مرا تهدید به طلاق میکرد و بنده چون او را دوست داشتم و سعی میکردم زندگیم را اصلاح کنم اورا آرام میکردم تا دو هفته حد اقل آب خوش از گلوی ما پایین رود. البته گاهی اوقات من نیز از برخی رفتارهای خودش و خانواده اش ناراحت میشدم دعوا درست میکردم ولی یکشبه تمام میشد.
این اواخر با نزدیک شدن به عروسی حساسیت او بیشتر شد. ایا عروسی من چطور می شود من میخواهم عروسیم خیلی خوب باشد حتما باید فلان جا باشد و ... تا اینکه یک قهر و دعوای سه هفته ای شروع شد و در این سه هفته من مطمن شدم که ما اصلا بدرد هم نمیخوریم.
من به عنوان یک مرد حاضر نیستم که سر هر تصمیم بنده ایشان و مادرش دعوا درست کنند. این خانواده نیاز به یک داماد بله قربان گو داشتند زیرا خودشان را شهری و ما را روستایی میدانستند ولی من اصلا اینگونه نیودم. من مردم و غرور دارم. دانشجوی مقطع دکترا ی مهندسی مکانیک هستم و در کی از ادارات دولتی سر کار میروم در حالیکه همسرم دانشجوی لیسانس بوده و البته پدرش فوت کرده و من حقیقتا قصد داشتم که برای ایشان پدری هم بکنم چون نزدیک به 7 سال از او بزرگترم. در ابتدا اینگونه نبود او و خانواده اش بسیار احترام میگذاشتند طوریکه قبل از خواستگاری برای من هدیه های گرانقیمت تر از بعد از خواستگاری اوردند و همچنین پس از عقد خانمم چادری را گه تنها دو روز بهد از آشنایی پوشیده بود پس از عقد درآوردند. من اصرار داشتم که عقدما پس از سربازی من و دوسال بعد انجام شود که خانواده ایشان مارا مجبور به عقد یک ماه بعد از خواستگاری کردند به دلیل اینکه رسم دارند و من الان بسیار پشیمانم. لازم به ذکر است که ایشان ابتدا به من ابراز علاقه کردند.

در سر خرید عروسی مادر ایشان از من توقع خرید یک آینه شمعدان گران کردند که بنده توانایی خرید آن را نداشتم. این امر موجب دعوا و نفرین های ایشان شد (البته من به این نفرین های زنم و مادرزنم عادت کرده ام).
همسرم نمی تواند از مادرش دل بکند جون حس میکند او تنها می شود. بسیار مغرور متکبر و پرخاشگر است. من حتی حق اعتراض به چیزی که مرا ناراحت کرده را ندارم.
تاریخ عروسی دو هفته دیگر است و هیچ کاری هم نکرده ایم و من بشدت در عذابم و شاید تصمیم به جدایی بگیرم

---

سلام آقا یاسر ، من خیلی وقته که در پاسخ به مشکلات دوستان هیچ نظری نمیدم اما مشکل شما رو که خوندم حس کردم نگرانی و حساسیت خانم شما مثل منه ... منم نگران همین مساله هستم چون خواهرشوهرم و پدرشوهرم خیلی دخالت میکنن و همسرمم کمی دهن بین و تحت تاثیره.با فرق اینکه من روی همسرم فشار نمیارم فقط دوست دارم همه چی مونو با توجه به مشورت با بزرگترها خودمون انتخاب کنیم و استقلال داشته باشیم چون معتقدم اگه الان قبل عروسی استقلال نداشته باشیم و مطیع باشیم خونه خودمون هم همینجوری خواهیم بود و باب دخالت رو برای همه باز می کنیم .
با شوهرم که رفتیم بازار برای خرید کالاهاش شرایط رو درک کردم و کالاهای مرغوب با قیمت مناسب رو انتخاب کردیم ولی هنوز نخریدیم ...
شما نباید انتظار داشته باشید که از مادرش دل بکنه چرا باید دل بکند ؟؟؟ اگه به شما بگن از خانواده ات بخاطر خانومت بگذر میگذری ؟ خودتو جای اون بذار ... بالاخره مادرشه یه عمری زحمتشو کشیده اگه با مادرش مشورت نکنه صحبت نکنه درس زندگی نگیره از کجا باید یاد بگیره چجوری زندگی کنه !
البته بهتون حق میدم که گفتید آینه و شمعدونی رو انتخاب کردن که خیلی گران بوده به هرحال باید مراعات جیب شما رو هم میکردن و نباید مادرشون حرفی میزدن چون شما قراره برید سر خونه زندگی تون پس شما دوتا باید تصمیم بگیرید ... مادر من میگه حرف تو حرف منه تو هرچی رو بخوای و انتخاب کنی منم نظرم همونه و دخالتی نمیکنم حتی قرار گذاشتیم برای خریدهامون خودمو شوهرم فقط بریم ..
قهری که شما الان دارید منو همسرم موقع عید به مدت چهار روز سر همین مسائل داشتیم و خیلی زجر کشیدیم اونموقع منم مثل شما تو فکر جدایی بودم و فکر میکردم به درد هم نمیخوریم ولی بعد فهمیدم ما خودمون راهو اشتباهی رفتیم و خانواده هامونم درگیر کردیم و بی احترامی کردیم و الانم هنوزه که هنوزه داریم ترکش های اون موقع رو میخوریم ... مادر من نسبت به شوهرم رفتارش تغییر کرده و میگه مهرش از دلم رفته اونموقع کم توقعی ام شده و شوهرت بهم احترام نمیذاره از یه طرف هم باز شوهرم میگه مامانت چرا بهم محل نمیده سرد رفتار میکنه من خونتون نمیام در عین حال با اینکه حس میکنم شوهرم مامان منو دوست نداره چون بیشتر وقتها فقط مامان و باباش براش مهم هستن تا مادر من وقتی دعایی هم میکنه میگه خودم همسرم خانواده ام نمیگه خانواده همسرم .

اینا رو گفتم تا بدونید همه مشکلات شما رو دارند باید مدیریت بشه نه اینکه به فکر جدایی بیوفتید :81:
سعی کنید اگه هنوزم دوستش دارید مشکلتون رو با زنتون حل کنید اون بنده خدا هم این وسط گیر کرده نمیدونه چکار کنه ! از طرفی شما شوهرش هستید و براش قابل احترام :43: از طرفی دوست نداره رو حرف مادرش حرف بزنه و بی احترامی کنه :47: خوب اگه مادرشما هم نظری بهتون بده با خودتون میگید حتما یه چیزی میدونه که میگه ، صلاحمو میخواد ، بدمو که نمیخواد ... همه نزدیک های عروسیشون این مشکلات رو دارن همین دخالتها که باعث طلاق و جدایی زوجین میشه ... سعی کنید حلش کنید ...

سلام

نکات مثبت همسرتون و معیار های ایشون برای ازدواج را بگویید.

آیا با ایشان هنگام ازدواجتان درمورد مسائل مالی به توافق رسیدید؟ چگونه توافقی؟

معیارهای خودتان و نکات مثبت خودتان را هم بگویید (بدون اغراق)

پدر ایشان در قید حیات نیستند و تامین مخارج همسرتان و مادرشان با چه کسی است ؟ زندگیشان به لحاظ رفاه در چه سطحی است؟

شاید بهتر باشد تاریخ عروسی را به تعویق بیاندازید. هم برای اینکه الان با آرامش تحلیل کنید و تصمیم درست بگیرید و هم برای جلوگیری از خدای ناکرده ضرر.