مواقع عادی با هم خیلی خوبیم ولی سر هر چیز بی ارزشی كه فكرشو بكنید، یهو قهر می كنه. اصلا نمی فهمم یهو چی میشه كه قهر می كنه. گاهی حتی دلیلیم نداره. مثلا تو اوج خوشی یهو شروع می كنه به بداخلاقس و قهر می كنه. انگار جنی شده 😕 وقت و بی وقت قهر می كنه، الكیم میگه تو قهر كردی و معطل من می مونه تا من برم سراغش! 😔 خیلی وقتام بدون دلیل جوابمو نمیده! ولی اگه من این كارا رو كنم، می خواد خودشو تیكه تیكه كنه!
بعد ۲ سال زندگی دیگه نمی كشم. دیگه دارم نسبت بهش سرد میشم. وقتی بچه بازی در میاره، ازش متنفر میشم و بعدشم دیگه نمی تونم روش حساب كنم. شبا درست نمی تونم بخوابم، همه ش گریه می كنم. خیلیم باهاش حرف زدم. با مهربونی، با گریه، ...، ولی فایده نداره. همه ش بهش میگم زنم، تو باید حواست بهم باشه نه اینكه بچه بازی در بیاری. جای من و تو عوض شده تو این زندگی.
من تو زندگی خیلی باهاش راه میام و از خیلی خواسته هام گذشتم. تو هر زمینه ای براش سنگ تموم می ذارم ولی ایشون به جای تشكر، می گرده یه ایرادی پیدا كنه و حالمو بگیره.
علاقه مندی ها (Bookmarks)