آیا دروغ های زمان آشنایی قابل توجیه اند؟
من با یه آقا در ارتباط بودم که تاپیک قبلیم درمورد اعتماد به ایشون بود و این تاپیک هم همینطور
ایشون و مادرش دروغ هایی در مورد شرایط مالیشون و روابط این آقا به من گفتند
یه بار ایشون یه موضوعی راجع به رابطه اش با یکی از دخترهای فامیلشون و خودشون به من گفتن بعدا گفتند که اینو گفتن تا ببینن من چه واکنشی نشون میدم و من چون اعتماد نداشتم خواستم قسم بخوره و قسم خورد
اما من میدونم دروغ قسم خورد و کلا اعتمادی به هیچکدوم از حرفاش ندارم
من وقتی این نگرانی هامو عنوان میکنم مشاورم میگه این تورو دوست داره
ولی من چه کنم نمیتونم دروغ و قسم دروغ و حتی هضم کنم چه برسه به کارای دیگه اش
باتوجه به اینکه هیچکس بی عیب نیست و خود این اقام تا هرچی میشه میگه برو تا گیر یکی بیفتی دروغگوی واقعی باشه ...یا مثلا میگه شیاد واقعی باشه
میخوام بدونم یه آدم توی اشنایی دروغ بگه تا چه حد قابل توجیهه؟