نمایش نسخه قابل چاپ
با سلام مجدد
حدود سه ماه همه راههای محبت کردن و امتحان کردم ولی مثل اینکه قرار نیست درست بشه
فقط دوست دارم بدونم چه کاری مونده انجام بدم تا همسرم باورش بشه که ازدواج کرده و اولویت زندگیش من و فرزندمونه ؟ محبت ؟ خشونت؟ دعوا ؟ دوستی ؟ چه راهی؟ خیلی وقته دیگه راهمو گم کردم ..
سلام. وقت به خیر.
میشه بیشتر توضیح بدید؟ مثلا چیکار کردن که فک میکنید الویت زندگیشون شما و فرزندتون نیست؟؟؟ خیلی سربسته توضیح دادید. یکم وارد جزئیات شید تا همه بتونن هم فکری کنن...
سپاس"
با سلام قصه ما دیگه خیلی تکراری شده
تایپیک قبلیم با همین نام بسته شده، همسر من همه چیش شده برادر و داداشش و کلا خانوادش ، اونا تو تصمیمات زندگیشون که همه با داماداشون درمیون میزارن اصلا بهم محل نمیزارن اونوقت خانم بنده انتظار داره من همه جوره در خدمتشون باشم ، منم وقتی مثل خودشون رفتار کردنی خانوم کلی شاکی میشه و دعوا و مرافه ، خدا لعنت کنه یه همچین خونه واده ای رو . بخدا اگه یه بار حتی پیش خودمون بهم بگه حق با توئه من میرم سراغشون ولی این اصلا زیر بار نمیره . هر گندی که اونا بزنن درسته و کارای من اشتباه . به بن بست واقعی رسیدم اگه پای بچه ای وسط نبود بخدا قسم بهم میزدم همه چی رو ولی فکرشو بکنین این شده نقطه ضعف من و باید تا آخر عمر به این خونه واده از خودراضی و خودخواه باج بدم . اوایلش بیخیالی طی میکردم ولی دیگه کارد به استخونم رسیده . کاش همه چی خواب بود
همسرم خودش با فرزندم میره پیش خونه وادش اما من چون فرزندم فقط یه ساله شه نمیتونم ببرمش حداقل خونه وادم ببیننش ، شما میگین چیکار کنم نزارم اونم بره یا چی ؟ اینجوری احساس بیعرضگی میکنم
ببخشید آقارضا شما چندسالتونه؟خدای نکرده مشکل یا آتویی دست همسرتون دارین که کوچکترین خواسته هاتونو نمیتونید ازش بخواید؟نقل قول:
نوشته اصلی توسط reza.6012
مثلا وقتی اینهمه بهش اصرار مکنید بیا بریم پیش خانوادهءمن اون قبول نمیکنه شماهم عین بچه های مودب وحرف گوش کن دیگه چیزی نمیگید وسریع اکی میشید؟
به نظرم باید دوستانی پیدا کنید وباهاشون معاشرت کنید که بتونید ازشون یه سری مسائل رو یاد بگیرید.یعنی یه الگوی مرد خوب پیدا کنید.که زندگی زناشوییه خوبی داشته باشه.این رفتارهاتون نه تنها مردونه نیست بلکه بیشتر به رفتار یک خانم خوب ومطیع میخوره.
نمیدونم شایدم همسرتون خیلی ری اکشن های بدی بهتون دارن که شاید اونها براتون تحقیرآمیز ترن وترجیح میدین یه تحقیر ملوتر رو قبول کنید.
یه ساک کوچک از وسایل نوزاد تهیه کنید مثل پوشک وچند دست لباس وداروها وبجه رو بذارید توی صندلی ماشین ویا اگه اینجوری سخته با وسیلهءنقلیهءعمومی برید پیش خانوادتون.
سلام. خب چرا به همراه خانمتون نمیرید پیش خانوادتون؟
خودش دوست نداره بیاد یا شما خودتون میخواید تنها برید؟
با سلام (((سلام. خب چرا به همراه خانمتون نمیرید پیش خانوادتون؟
خودش دوست نداره بیاد یا شما خودتون میخواید تنها برید؟))) ایشون میان بریم اما آنچنان سرد و خشک رفتار میکنن که صدای خواهرو مادر و همه مونو درآورده ! عمدا نمیخواد با احدی از آنها حتی ذره ای صمیمی بشه! صمیمی که هیچ حتی ظاهرو نگه داره! مرز بین اختلافها و کم محلی های خانواده اونها با خانواده من در زندگی ما کجاس آخه ؟ همسر من به شدت پشت خانوادش در میاد منم بالطبع حق رو به خانواده خودم میدم و این شروع ماهها درگیری و قهره بین ماهستش. بارها به ایشون گفتم زندگی ما سوا هست باید به فکر هم باشیم اما واقعا ایشون فیزیکی ازدواج کرده و روحا هنوز مجرده و پیش اون خواهر و مادر کینه ای. چندین ماهه دنبال انتقالی به تهرانم حتی اگه با این هزینه های مسکن دربدر بشم اما اونم درست نمیشه . واقعا خدا خودش شاهده که کم آوردم . این حرف و اینجا میگم: واقعا اگه بچه ای نبود بطور جد به جدایی فکر میکردم اما اون راهم برام بسته اس . مگه میشه خدا همه راهها رو رو بنده اش ببنده یا من کورم ؟
امیدوارم از تجربه های مشابه راهنماییم کنید
؟؟؟