دلسردی نسبت به زندگی بخاطر رفتار شوهرم

سلام،من شدیدا نیاز به راهنمایی دارم چون دارم روز به روز نسبت به شوهرم دلسردتر میشم،ی بچه یکساله دارم و بخاطر بچم نمیخوام اوضاع از این بدتر بشه،لطفا کمکم کنید.
ما ۷ساله ازدواج کردیم شوهرم خیلی ادم پرکاری هست اما فقط عقیده خودش براش مهم و مستند فکر میکنه همه اشتباه میکنن که این مسئله و اوضاع بد اقتصادی باعث شده علیرغم تلاش و زحمت زیاد به هیچ موفقیتی نرسه، واین روحیش از قبلم بدتر کرده،
شوهرم عقیده داره زندگی عاطفی ی جور فانتزی بازیه و در هر ثانیه ادم فقط باید به فکر پیشرفت و اضافه کردن چیزی به خودش باشه.
این از نظر همه مسلما چیز خوبیه،اما اگه از حد خودش خارج بشه دیگه خوره زندگی میشه،مثلا شوهرم وقتیاز سر کار که تمام وقته میاد عیچ اعتقادی به اینکه حالا کا تموم شده به فکر خانواده باشم نداره،اگه خسته نباشه ب کارای شخصیش میرسه و چون تمرکز کرده نباید کار بهش داشته باشم،اگه خسته باشه عصبیه فقط باید بهش سرویس بدم ،اگه خوابش باشه مثل بچه ها عصبی میشه اصلا نباید باهاش حرفم بزنم،حتی ممکنه بخواد تلویزیون نگاه کنه بازم من نباید کاریش داشته باشم چونعصبی میشه که من تا دیدم داره تلویزیون نگاه میکنه رفتم پیشش.که اصلا اینجور نیس.
حتی از وقتی حامله شدم جای خوابش جدا کرده قط ی وقتای دم صبح میاد کنارمون میخوابه. حتی الان که بچم ۱۰ماهه اس وقتی به این مسئله اعتراض میکنم میگه من از عادت بدم میاد دوست دارم هنجارشکن باشم،این جواب به نظرم من احمقانه و ابلهانه اس.شایدم ی بهونه،این در حالیه که ا قبلش تا صبح تو بغل هم میخوابیدیم.
یک اخلاق دیگشم اینه که دائم از همه انتقاد میکنه،تاحدیکه بقیه رو ناراحت میکنه.
تمام این رفتاراش داره ازارم میده شما بگید چکار کنم

هیچ کس نیس جواب بده،شاید مطلب ماجرایی نباشه اما داره زندگیم از هم میپاشه

سلام. نه عزیزم. مساله مهمیه. فقط باید یکم صبور باشید تا کسانی که تجربه دارند بیان راهنماییتون کنن. من تجربه ای ندارم که راهنماییتون کنم. ولی اگر توی تالار سرچ کنی تاپیک های مفیدی که مشکلشون مشابه شما باشه پیدا خواهید کرد.

متاسفانه الان وقت ندارم. اما هر موقع فرصت شد، میگردم تاپیکهای مفید رو اگر پیدا کردم، لینکش رو براتون میذارم.

یکمی هم صبر کنید، بقیه هم میان راهنمایی میکنن.

سلام
همسر شما کمال گرا نیستن؟؟؟ مسئولیت پذیریشون د قبال شما و فرزندتون چقده؟؟؟؟
همسر منم مثل همسرتون همیشه درحال انجام کاریه که نباید کسی تمرکزشو بهم بزنه...تفریح نداریم....من قبلا ازش فاصله میگرفتم ...الان فقط میشینم پیشش....موقعی که تلویزیون نگاه میکنه حتی با بچه ها هم حرف نمیزنه ...اصلا حتی بچه ها هم ناخودآگاه ازش فاصله گرفتن...و هر چی بخوان فقط میان پیش من که اینم خودش عصبیم میکنه‌‌‌‌‌‌‌....الان یه چایی میبرم و آروم راز بقا رو همراهش تماشا میکنم....اونم بعد از مدتی فقط یه نگا میکنه بم و میگه چطوری؟؟؟؟ منم فقط لبخند میزنم....این اوج رمانتیک بازی ماست.....ولی خب چه میشه کرد....اینم مدل ماست....منم قبلا دوس داشتم روابط عاطفی بهتری داشته باشیم ....مثل مردم.....اما اشتباه همینجاست....باید مثل خودتون رابطه عاطفی داشته باشین....ببین مدلش چیه و قدردانش باش...
کلی ازش نخواه رمانتیک باشه....شاید تصورش ار رمانتیک بودن سخته و از اونجایی که کمالگراست فکر میکنه از پسش برنمیاد پس همون یخوردشو هم بهتره انجام نده.....کار رمانتیک خیلی جزیی هم کرد به روش بیار و بگو همینو خیلی دوس داری.....
امیدوارم موفق باشی

اره عزیزم به شدت کمال گراست،کاملا مسئولیت پذیر ،اما فقط و فقط با روش خودش،فک میکنه مسئولیتش فقط مالیه،در حالیکه برای من چیزای مهمتریم هست،گرچه بخاطر اوضاع مملکت همون مالی هم در اوضاع کاملا نامساعدی هستیم،من نمیخوام رمانتیک باشیم مثل مردم،من میخوام فقط اینقدر احساس تنهایی نکنم،فقط میخوام ی کم کمتر خودخواه باشه،من هیچ وقت حس نکردم که شوهرم تو حال بدم کنارم باشه،من تو هر حالی کنارش بودم،خیلی جاها کمکش کردم،اما او نبوده،اینا توقع زیادیه؟