اگه هدف اصلی از زندگی "بندگی خدا" باشه که هست ، ازدواج و تشکیل خانواده جزئی از این هدف متعالی است ،
و نه برعکس هدف از خلقت ما این نبوده که زندگی زناشوئی تشکیل بدیم ، ما به دنیا نیامده ایم که با همسرمون هیچ مشکلی نداشته باشیم !!
ما ازدواج می کنیم که بیشتر و بهتر بتوانیم در مسیر خواست مولا حرکت کنیم.
گاهی جای این اهداف عوض میشه ، هدف اصلی ما این میشه که "همسرمون ما رو بیشتر دوس داشته باشه" دغدغه مون این میشه که "چه کنم همسرم به من بیشتر توجه کنه" - "چه کنم که محبتش همه و همه برای من باشه" و.....
میخوانیم علی علیه السلام در پاسخ پیامبر که سؤال کردند:« همسرت را چگونه یافتی؟» گفتند:
« بهترین یاور در راه اطاعت از خداوند.» ..... اندکی تامل
بحارالانوار/ ج۴۳/ ص ۱۱۷
کدام یک از ما موقع خواستگاری می پرسیم " آیا حاضری در راه بندگی و اطاعت فرامین الهی ، یاور و هم سر من باشی؟" !!
کدامین از ما بعد از ازدواج زندگیمان رو حول محور رضایت خداوند قرار می دهیم؟ قبل از اینکه کاری رو انجام بدیم ، رضا و سخط خداوند رو مد نظر قرار میدیم؟
اگه اینگونه هستیم که خوشا به حالمون.
امروز که وصیت مولامون رو مطالعه می کردم ، اینکه ببینم جان و نفس پیامبر در اون ایام ضربت خوردن چه توصیه ای برای ما داشته ، به این فراز برخوردم که:
كارهاى خير را به مدد يكديگر و به اتفاق هم انجام دهيد، از همكارى در مورد گناهان و چيزهايى كه موجب كدورت و دشمنى مىشود، بپرهيزيد. (گوشه ای از وصیت امیرالمونین)
به تجربه یافتم که همکاری در انجام امور خیر ، همکاری و قول و قرار در انجام ندادن عادات و رفتارهای بد (آنچه مورد غضب خداست) موجب حل و فصل گره های کور روابط همسران است، گره هائی که آدمی را مستاصل می کنه ، خصوصا وقتی که همه راهها رو رفته باشه ، انواع عکس العملها ، توصیه های روانشناسی ، انواع سیاستها ! رو به کار گرفته ، اما حاصلش فقط عدم انجام آنچه مورد انتظارمون بوده ،
آی همسرانی که با همدیگه مشکل دارید ، هر کاری هم می کنید نمی دونید و نمی تونید خرده دعواها و اصطکاکهای بین خودتون رو حل کنید ، بیائید به توصیه مولامون علی (ع) چند کار خیر رو مد نظر قرار بدید
مثلا عیادت بیماران ،
مثلا بردن ارزاق برای مستمندان ،
رفتن به خونه بزرگ فامیل ، افراد مسنی که کمتر به اونها توجه میشه ، رسیدگی به آنها
کمک مالی به فامیل ، درعین داشتن گرفتاری مالی خودمان
کمک مالی به موسسات خیریه ،
سرکشی به بهزیستی ،
و ... و....
و به اتفاق خانواده (زن و شوهر با هم) اونها رو انجام بدید.
بیائید کمی از پیله محدود زندگی های روزمره مون بیرون بیائیم و به فکر سایرین باشیم ، زندگی را محدود و محصور در چاردیواری خونه خودمون نبینیم و...
البته مراقب باشیم که همه اینها رو نه با هدف بهبود زندگی و بهبود روابطمون با همسر که واقعا برای طلب و جلب رضایت خالقمون انجام بدیم ، این را گوشه ای از شکر گذاری تمام نعمتهای بی حدو حصرش قرار بدیم.
به این ترتیب از این زندگی فاصله می گیریم (که گاهی آنچنان تیره س که نبودش رو از خدا طلب می کنیم) ،
از این دور باطل قهر و کدورت و تنفر خارج خواهیم شد
با این کار تمرکز رو از روی همسرمون و رفتارهاش برداشتیم ، در مسیر طاعت و بندگی و حرف شنوی از خدا قرار گرفتیم ، تنفر و کینه رو در قلبمون به صلح و دوستی تبدیل کردیم ، و....
و مطمئن باشیم که
به برکت انجام این امور خداوند مشکلات زندگی مون رو رفع می کنه
و آرامش رو به زندگیمون میاره انشالله
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (Bookmarks)