خیلی دلم شکسته از کارای همسرم.احساس میکنم به اخر خط رسیدم.

سلام عزیزم.واقعا خیلی ناراحت شدم وقتی تاپیکتو خوندم
شما که انقد داری صفات خوب از شوهرت میگی پس جرا زندگی رو به کام هر دوتون تلخ میکنه
شوهرت به ژنداداشش بها میده جون شمارو قبول نداره
من یه سال از شما بزرگترم با مادر شوهرم تو یه خونه ولی مستقل زندگی میکنم ولی خیلی با هم خوبیم
جرا فکر میکنی خانواده ی شوهرت دشمنت هستن.
شما جقدر خانوادتو دوست داری؟جقدر براشون ارزش قایلی؟خب شوهرتم همینطوره
به نظر من مردی که خانوادشو دوست نداشته باشه و راحت بگذره ازشون مطمین باش از تو راحتتر از اون جیزی که فکرشو بکنی میگذره.

از همین الان شروع کن بخدا دیر نیست.بهشون احترام بذار اونا جیز دیگه ای نمیخوان فقط احترام بذار
بعدش ببین رفتار شوهرت باهات جطوری میشه
عزیزم همه ی مردا دوست دارن خانومشون و مادرشون رابطشون خوب باشه
در واقع باید بگم مردایی که خانوادشون و خانومشون با هم خوبن بیشتر احساس خوشبختی میکنن.
شما یه مدت امتحان کن بخدا ضرر نمیکنی.حیفه به خاطر بی سیاستی شوهرت و زندگیتو از دست بدی.موفق باشی عزیزم

سلا به همه دوستان. خیلی ممنون از شما.
چیکار کنم یاد دعواهای گذشته نیفتم؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟یاد حرفایی شوهرم به من و پشت خانوادم زده نیفتم؟؟؟؟؟؟؟؟؟البته منم کم نیوردم و جوابشو حتی بدتر تز خودش گفتم.ول اون به خودش نمیگیره.به نظرم همه مشکلات من از اینه که باعث دعواهای بعدی میشه.