سلام به دوستان
ميخواستم بدونم چرا ميگن به پسر قبل از ازدواج نگيد كه دوسش داريد؟
من از خيليا اينو شنيدم در حاليكه نامزد خود من وقتي يه ذره ميخوام احساساتمو كنترل كنم ميگه كه احساس ميكنم تو منو دوست نداري و منو نميخواي و دوستي و عشق كه زوري نيست.
نمایش نسخه قابل چاپ
سلام به دوستان
ميخواستم بدونم چرا ميگن به پسر قبل از ازدواج نگيد كه دوسش داريد؟
من از خيليا اينو شنيدم در حاليكه نامزد خود من وقتي يه ذره ميخوام احساساتمو كنترل كنم ميگه كه احساس ميكنم تو منو دوست نداري و منو نميخواي و دوستي و عشق كه زوري نيست.
با سلام
در این زمینه فرایند پیچیده و مسائل زیادی هست كه انشاء‌الله بزودی مطالب آنرا به تدریج در تالار همدردی خواهم آورد.
اما به طور خلاصه:
در دوستی های قبل از عقد و ازدواج، هیچ تعهدی وجود ندارد. یعنی تا وقتی به طور قانونی و شرعی صیغه عقد جاری نمی شود، افراد تعهدی در برابر یكدیگر ندارند. لذا به این معنا هست كه هم حق انتخاب برای جدا شدن دارند و هم ممكن است به خاطر فشار موانعی اصولا امكان ازدواج و عقد فراهم نگردد.
لذا در صورت ورود به احساسات، ایجاد علقه و وابستگی به وجود می آید، و وقتی كه این رابطه به هر نحوی به هم می خورد فشار زیادی به خصوص به خانمها وارد می شود. و فكر می كنند مشكل در عشق و ... می باشد. در حالیكه اشكال در خودشون هست كه بدون هیچ تعهدی و قطعی شدن انتخاب (از طریق عقد)، وارد مسائل احساسی شده اند.
مشكل بعدی اینست كه از شروع احساسات تا انتها كه مسائل جنسی هست به طور ظریف و با سرعت پیش می رود. و توقف آن بسیار سخت تر می شود. لذا بعد از ابراز نگاه احساسی،نوبت كلام احساس، لمس احساسی، نوازش،بوسه و مسائل جنسی و ... می شود كه همه اینها نسبت به كسی كه هنوز در قطعیت تعلق و ازدواج آن احتمال وجود دارد كار عقلانی و صحیحی نیست.
مشكل دیگر سوء‌تفاهمات و مسائل بعدی هست كه اگر ازدواج صورت بگیرد با آن برخورد خواهید كرد.
اگر یك دختری بدون اینكه از نظر منطقی، شرعی و قانونی به وسیله عقد در علقه كسی باشد، (مثل دوست پسر خود)، می تواند ابراز احساسات كند، پس از ازدواج می تواند برای همسرش این نگرانی وجود داشته باشد كه خانمش می تواند بدون هیچ تعهدی ، نسبت به جنس مخالف احساسات نشون دهد و این ریشه های سوء‌ظن و بدبینی را به وجود می آورد.(دقت كنید ما كلی مطرح می كنیم و ممكن است آقایی پیدا شود كه اصلا این مسائل برایش مهم نباشد.)
خلاصه:
شما گشتی در انجمن مشاوره ازدواج ، در زیرشاخه ارتباط دختر و پسر بزنید،و آمار بگیرید تعداد دختران و پسرانی كه تصور می كردند صد درصد به هم میرسند و خودشون را درگیر مسائل احساسی رابطه كرده اند و متاسفانه بعضی درگیر مسائل جنسی و ... هم كرده اند،و بعد جدایی و ترك اتفاق افتاده است. و حالا با یك شكست عاطفی سخت و حتی جسمی روبرو شده اند.
البته باز هم دلایل زیادی وجود دارد كه در این خلاصه نمی گنجد. مثلا
وقتی رابطه وارد فاز احساسات می شود،شناخت واقعی طرف مقابل به طور كلی مشكل می شود. و احتمال انتخاب اشتباه زیاد می شود. چون انسانها از نظر روانشناسی دچار خطای هاله ای می شوند. ما معمولا عادت داریم كه ضعفها و نقاط منفی كسی را كه دوستش داریم نبینیم و به عكس نقاط مثبت كسی را كه دوست نداریم را نیز نمی بینیم. در حالیكه لزوم شناخت طرف مقابل اینست كه واقع بین باشیم و این با احساس ورزی تعارض دارد.
یك نكته صریح به شما:
اگر كسی با تو این بازی ها را در می آورد و می گوید:« كه تو منو دوست نداری و گرنه به زبان می آوردی» ، یقین بدان كه یا می خواهد با تو بازی كند، یا اینكه فوق العاده نسبت به ازدواج بی مهارت هست، و راه و روش ازدواج را نیاموخته است، و باید در ازدواج با این آدم بسیار تامل كرد،كه بشناسی كه با تو بازی می كند،یا مهارت ندارد.
اگر مهارت نداشته باشد، پس از اینكه شما برای او توضیح دهید، قانع می شود و سعی می كند دست به عصا پیش برود.
اما اگر با تو بازی می كند، در صدد توجیه و سفسطه بر می آید و با شگرد مختلف شما را به دام احساسات خواهد كشاند.
با تشكر از جوابتون
متاسفانه با وجود اينكه خودم و خانوادم مذهبي هستيم ولي ناخودآگاه در اين مسير قرار گرفتم و تمام مراحل احساسي البته غير از رابطه جنسي كامل به پيش رفت و خود من الان بشدت پشيمونم ولي آب رفته به جو بازنميگرده، نميدونم چي ميشه آخرش، از نظر مهارت در ازدواجم ميدونم كه با وجود اينكه 30 سالشه ولي اونجور بايد و شايد مهارت نداره و اطلاعات كافي نداره. ولي با اينحال منو دوست داره و حتي خواستگاري و مهربرون هم اتفاق افتاده ولي بدليل اينكه از اطرافيان شنيده كه ازدواج سخته دچار شك و ترديد شده، الان 2 ساله با هم هستيم و در حال حاضر داريم ميريم پيش يك متخصص اعصاب و روان و روانپزشك، از ما تست شخصيت گرفته و قراره جواب بده، خودش به من ميگه تا آخر شهريور تصميم ميگيرم، ولي نميدونم تو اين مدت چه جوري باهاش رفتار كنم، بيچاره خانواده هم تو اين ماجرا خيلي درگير شدن، خود من كه بدتر.
سلام
شما علاوه بر تستی كه نزد روانپزشك می گیرید نیاز به آموزش مهارت ازدواج ومهارتهای زندگی و زناشویی دارید، لذا به شما توصیه می كنم تا چندین جلسه مشاوره ازدواج نرفته اید،تصمیمی در قطعی كردن این رابطه نداشته باشید.
سلام
از مدیر همدردی و تمام دوستانی که در این زمینه تجربه دارن می خوام که در مورد سوال نگار جان.توضیحات بیشتری بدن چون دقیقا سوال و مشکل منم هست.و دچار سردرگمی هستم!
ممنون
سلام دوست من
ازدواج سخت ترين و پيچيده ترين مرحله زندگي يک انسانه.به صرف اينکه ازدواج کني و تشکيل زندگي بدي به اين موضوع نگاه نکن.فکر کنم بعد از 2 سال رابطه خوب شناخته باشيش.اگر نشناخته باشيش که ... در هر حال دو توصيه بهت ميکنم 1-حتما" پيش مشاور ازدواج برو و معيارها و هدف هاتو واسه زندگي مشترک مرور کن.2- بهچيزهايي که قبلا" اتفاق افتاده فکر نکن و به حال فکر کن.چشماتو باز کن تا بازي نخوري.
با سلام همینطور که دوستان فرمودند قبل از ازدواج به علت وابسته نشدن بهتر است که زیاد رابطه احساسی نداشته باشید چون اگر به هر دلیلی این ازدواج صورت نگیرد ضربه عاطفی شدیدی به خصوص دختر میخورد به همین دلیل بهتر است که این رابطه رو به ازدواج ختم کنید ( با توجه به اینکه سن پسر هم 30 سال است) ولی بعد از ازدواج از مهر و محبت به همسر دریغ نکنید که مرد تشنه محبت است.
امیدوارم کمک کوچکی کرده باشم
سلام به شما دوست عزیز
با توجه به موارد مشابه زیادی که دیده ام، گاهی اوقات اقایان در مرحله آخر و زمانی که میخواهند گام اخر را درامر ازدواج بردارند دچار تردید شده و پا پس میکشند و به نوعی به غار تنهایی خود فرو میروند. آنها تازه متوجه می شوند که واقعا دارند ازدواج میکنند و در این هنگام است که تمام مشکلات ازدواج،محدودیتهایی که ممکن است برایشان پیش بیاید و خیلی مسائل دیگر در مقابل چشمانشان رژه میرود و آنها را به سمت انصراف از ازدواج می کشاند. در چنین مواقعی رفتار اشتباه از سوی شما میتواند ان باشد که اصرار بیشتری بر ازدواج کنید و از وی بخواهید که زودتر تکلیفش را روشن کند.دختران ما اکثرا در چنین مواقعی وقتی کمی تردید در طرف مقابل میبینند با رفتا غلط مرد را سرزنش میکنند که چرا اکنون که به گام اخر رسیده ایم دچار شک شده ای و چرا مرا این همه مدت به بازی گرفته ای و کار را خراب تر میکنند .در حالی که این تردید ناشی از بازی دادن شما نبوده. او اکنون با واقعیت های زندگی روبرو شده است. به جای چنین رفتاری کافی است با وی همدردی کنید. به او بگویید که شما هم نگران هستید و دوست ندارید که با انتخابی اشتباه زندگی هر دو نفرتان تباه شود. به او بگویید که شما هم مثل او نگران اینده هستید و اگر او بخواهد میتوانید صبر کنید یا مدتی را دور از هم باشید تا تصمیم گیری بهتری داشته باشید. در اکثر مواقع وقتی مرد چنین رفتاری از شما میبیند و متوجه می شود که شما برای او اجباری ایجاد نمیکنید و در حس و حال او شریک هستید اطمینانش به بودن در کنار شما در اینده بیشتر خواهد شد. اکثرا خودشان می توانند بر تردیدشان غلبه کنند و تصمیم مناسب را بگیرند . کافی است بدانند شما درکنارش هستی اما محدودیت برایش ایجاد نمی کنید.
ارزوی شادی و خوشبختی شما دوست عزیز را دارم
همانطور که دوستان اشاره کردند زمان قبل از ازدواج زمانی است که باید نگاهی منطقی به امر ازدواج داشته باشید. لذا پیشنهاد می شود سعی کنید با کنترل احساسات با دیدگاهی منطقی نسبت به ازدواج تصمیم بگیرید. صدالبته که وجود احساس و علاقه به شخص مقابل اولین شرط برای ازدواج است. اما شرط کافی نیست. در پاسخ به این شخص که قصد دارد با سیاست شما را در به وادی احساس وارد کند میتوانید اینگونه پاسخ دهید:نقل قول:
نوشته اصلی توسط negar123
صد البته که به تو احساس دارم و اگر نداشتم اکنون با تو همراه نبودم.اما در فلسفه زندگی من اینگونه تعریف شده که بروز احساساتم باید برای همسرم و کسی که یک عمر شریک زندگی من است باشد. پس به من حق بده تا زمانی که رسما شریک زندگیم نشده ای کمی نسبت به ابراز احساساتم محتاط باشم. اگر تو شریک زندگیم شدی خواهی دیدکه در بروز احساسات چیزی برایت کم نخواهم گذاشت. ما اکنون هر دو میدانیم که به هم علاقه داریم که با یکدیگر همراه شده ایم پس بهتر است سعی کنیم از نظر منطقی هم بررسی کنیم که میتوانیم همراهان خوبی برای هم باشیم یا خیر. اینگونه شما با سیاست به او پاسخ داده اید و هم به او فهمانده اید که به وی علاقه دارید و هم اینکه برای خود اصول و قواعدی دارید که او باید به آنها احترام بگذارد.