نقل قول:
نوشته اصلی توسط
سحر بهاری
ممنونم از لفطتون:72:
بله حتما، لطفا بیشتر توضیح بدید .
سلام
ادامه پست قبلی رو اینجا مینویسم متاسفانه هر چی نوشته بودم گویا ذخیره نشده
هجای خیش با بقیه فرق داره یعنی نه کوتاه هست مثل"تو، به، که" نه بلند هست مثل "با، از، تا، بان(اگه نون رو ساکن در نظر بگیریم) در واقع این یه هجای کشیده هست یعنی من طولش صوتی که از دهان ما در میاد به اندازه یه هجای بلند +هجای کوتاه هست، پس باید اونو اینطور هجا بندی کنیم
ب ِِ/چش/ م /خی/ش/تن/ نک/ ت ِِ/ها / دی/ د ِِ / ام
الان وزن این شعر میشه مفاعلن مفاعیلُ مستفعلن
یعنی اگه بخوام اینو تقطیع هجایی کنم اینطوری میشه
مَ/فا/اِ /لن/مَ/ فا/ ای/ لُ/مس/تف/اِ /لن
ب ِِ/چش/ م ِِ/خی/ش/تن/ نک/ ت ِ /ها/ دی/ د ِِ / ام
که خیلی متفاوت از دو مصرع قبلی هست
مصرع بعدی رو اگه بخواهیم همینطور بررسی کنیم به صورت زیر میشه(ببخشید من با کامپیوتر قدیمیمون تایپ میکنم نمیتونم اعراب گذاری رو بذارم امیدوارم مشکلی پیش نیاد)
ک/در/رق/صند/ ه/م/ با/سا/ز/ت
الان صند یه هجای کشیده محسوب میشه و باید اینطور توی هجابندی بیاد
ک/در/رق/صن/د/ ه/م/ با/سا/ز/ت
الان وزن این شعر اونطور که من میفهمم اینطور هست(یه کم سخته وزن این بیت رو تشخیص دادن برای من)
فعولن مفاعل مستفعلن
ف/او/لن/م/فا/ا/ل/مس/تف/ا/لن
ک/در/رق/صن/د/ ه/م/ با/سا/ز/ت
که نزدیک به وزن مصرع سوم هست.
سرکار سحر بهاری طبع و ذهنتون نشون میده که طبع شاعری واقعا دارید و فقط کمی باید مسلط بشید به وزن که این هم فقط با کمی تلاش قابل دستیابی هست. از طرفی شاعرای بزرگ فارسی معمولا توی وزن های شناخته شده شعر میگند و تا جایی که من میدونم وزنی به صورت فعولن مفاعل مستفعلن وجود نداره، البته خب شعر شما اهنگ خوبی داره و لزومی نداره الزاما ما خودمون رو مقید کنیم به وزن های های که شاعرای بزرگ توی اونها شعر سرودن و من یه بار خودم یه شعری سرودم که خیلی خودم خوشم اومد ازش و فکر میکردم شعر جالبیه(هنوزم فکر میکنم بهترین شعر من اونه) ولی وقتی اونو برای یه شاعر حرفه ای سرودم بهم گفت شعر تو وزنش برای من خیلی نامانوسه و من کمی ناراحت شدم ولی زیاد حساسیت به خرج ندادم و هر موقع لازم باشه از وزنهای که خودم دوست دارم استفاده میکنم اینو واسه این گفتم که رنجیده خاطر نشید از دست من.
مصرعهای اول شما وزنش میخوره به وزنهای شعر فارسی
وزن مصرع اول شما اینه که به خودی خود قشنگه
مفاعلن فاعلاتن فعل
اینو میشه به این تغییر داد که جزو شعرهای فارسی هست
مفاعلن فاعلاتن مفاعلن فاعلاتن
مثلا مصرع اول رو اینجوری بگید به این وزن نزدیک تر میشه
برون شد از پرده آن راز سر به مهر تو
ب/رون/ش/دز/پر/د/ آن/را/ز/سر/ب/مه/ر/ت
م/فا/ا/لن/فا/ا/لا/تن/م/فا/ا/لن/ف/عل
درسته بخش اخر به صورت ناقص فعل اومده تا فعلاتن، اما این ناقص سازی ها چیز متعارفی هست در اخر مصرع، فقط باید در همه ی مصرعها لحاظ بشه به ناقض سازی به صورت یکسان اعمال بشه
یا مصرع سوم رو اگه به این صورت زیر کمی تغییر بدیم
به چشم خویش، بسی نکته دیده ام ز دوست
وزنش میشه
مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعل
ب/چش/م/خیش/ ب/ سی/نک/ت/دی/د/ام/ز/دوست
بازم چون خیش هجای کشیده هست باید به صورت زیر باهاش رفتار کنیم
ب/چش/م/خی/ش/ ب/ سی/نک/ت/دی/د/ام/ز/دوست
که شبیه وزن مورد نظر هست
ب/چش/م/خی/ش/ ب/ سی/نک/ت/دی/د/ام/ز/دوست
م/فا/ع/لن/ف/ع/لا/تن/م/فا/ع/لن/ف/عل
فقط یه نکته ای هست بگم اگه دقت کرده باشین من هجای دوست در انتهای مصرع رو که هجای کشیده هست رو به همون صورت خودش به کار بردم. یه قاعده ای هست که میگه هجای اخر مصرع هر چی که باشه همیشه هجای بلند حساب میشه
مثلا کلمه "تو" در انتهای مصرعهای شما که هجای کوتاه هست چون اخر مصرع اومده بلند حساب میشه و یا هجای دوست در اخر مصرع بالا هر چند که هجای کشیده هست ولی چون اخر اومده هجای بلند حساب میشه.
سرکار سحر بهاری اومدوارم مفید بوده باشه براتون توضیحاتم و اگه سوالی داشتید بپرسید خوشحال میشم اگه بلد بودم جواب بدم. من یه پی دی اف دارم که همه ی این توضیحات رو داده و خیلی ساده گفته ولی نمیدونم چطور اپلودش کنم.