RE: چطور می توان کسی را که دوست داری فراموش کرد؟
نقل قول:
نوشته اصلی توسط دنیای بزرگ
تشکر digitalman!
مسئله اینجاست که چطور به دلم بگویم: ولش کن. من هیچوقت کاری را بر اساس دل انجام ندادم و این اولین باری هست که دلم اینقدر پافشاری می کند. نمی دانم چکار کنم تا آرام شود و به زندگی عادی برگردد. این مسئله شرایطی را ایجاد کرده است که به نظر خودم شدم دو نفر، نفر عقل می گوید این کار را بکن و نفر دل می گوید اون کار را بکن!
می دانم در زندگی باید به عقل ارزش بدهم اما در این مورد نمی دانم چطور باید این کار را بکنم. اوایل نمی خواستم فراموشش کنم اما وقتی دیدم خیلی آزاردهنده است تصمیم گرفتم این کار را بکنم ولی اصلا دست خودم نیست، نمی توانم دلم را آرام کنم. دیشب بی اختیار گریه می کردم هر چی به خودم می گفتم آرام باش، با اون زندگی کردن نتیجه بدی دارد و چیزهایی شبیه به این. اما...
با کسی هم نمی توانم درددل کنم چون بلد نیستم احساسم را بگویم. باز خدا را شکر این تالار را پیدا کردم تا بنویسم. فقط اگر با جزئیات نمی نویسم به این خاطر هست که هنوز سخته که احساساتم را به دیگران بگویم. من کسی ام که هنوز نتوانسته ام حتی یک دوست صمیمی برای خود انتخاب کنم.
دل !! یا احساسات بخشی از وجود انسان است . اما شما تمام وجود خود را به این بخش سپرده اید . شما باید یاد بگیرید احساسات خود را کنترل کنید نه اینکه احساسات شما را کنترل کنند . وگرنه در مسائل دیگر هم به مشکل میخورید .
قدم اول خواستن است . شما واقعا باید بخواهید . قدم بعدی تمرین هست . دل شما نباید برای شما تعیین تکلیف کند شما باید احساس خود را کنترل کنید و به موقع آنرا به کار برید ( مثلا برای همسر آینده یا برای پدر و مادر و ... )
اگر شما همواره تکرار کنید که نمیتوانم و ... شرایط بهتر نمیشود که هیچ بدتر هم خواهد شد . اصلا لازم نیست دل خود را راضی کنید ( تجربه نشان داده دل !! یا همان احساسات به این راحتی راضی نمیشوند و اگر مجال پیدا کنند شما را به هرجایی خواهند برد ) شما باید دلتان را کنترل کنید .
RE: چطور می توان کسی را که دوست داری فراموش کرد؟
من هم با نظر digitalman موافقم.باید بخوای...:72:
RE: چطور می توان کسی را که دوست داری فراموش کرد؟
سلام. تشکر از همه شما دوستان که به درددلم توجه کردید. در این مدت به اینجا سر نزدم تا از هر چیزی که مربوط به اون هست فاصله بگیرم تا بتوانم خود را کنترل کنم. کمی موفق شده ام و حالا آرام تر هستم. دعا کنید تا بتوانم به آرامش بیشتری دست پیدا کنم. واقعا تشکر می کنم که در این راه به من کمک کردید. به این نتیجه رسیدم که من نباید متوقف بشوم، در زندگی اهداف دیگری هم دارم که باید برای رسیدن به آن ها تلاش کنم. نمی گویم که فراموشش کرده ام اما می خواهم احساسم را کنترل کنم تا مانع پیشرفتم نشود.
اگر مشکلی پیش آمد باز هم از شما کمک می گیرم.
امیدوارم همه ما بتوانیم با کمک خدا، همان باشیم که برای آن بودن آفریده شده ایم.